Μακάρι να το έχουν καταλάβει όλοι

Διάβασα χθες διάφορα σχόλια που έκαναν αναγνώστες «κιτρινόμαυρων» διαδικτυακών τόπων, κάτω από το θέμα της ποινής φυλάκισης με αναστολή του Ντέμη Νικολαϊδη. Ένα από αυτά έγραφε χαρακτηριστικά: «Ντροπή να κάνει μήνυση ΑΕΚτζής σε ΑΕΚτζή. Ο εχθρός είναι απέναντι. Κάποια στιγμή πρέπει να το καταλάβουμε».

Συμφωνώ απόλυτα με αυτό το σχόλιο και όσα άλλα κυμαίνονται σε ανάλογο πνεύμα. Δεν συμφωνώ όμως μόνο όποτε με συμφέρει, όπως πολύ φοβάμαι ότι συμβαίνει με την πλειονότητα αυτών των σχολίων. Ο Τάσος θυμίζει δίπλα, ένα μικρό δείγμα από το τι είχε συμβεί το 2006 και του τι είχαμε περάσει για

τη στάση που είχαμε κρατήσει στη μήνυση που είχε καταθέσει τότε ο Νικολαϊδης εις βάρος των οπαδών που είχαν αποδοκιμάσει την αποστολή της ομάδας, επιστρέφοντας από την Τούμπα και μετά την ήττα από τον ΠΑΟΚ.

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, έχω κάνει προσπάθεια κι έχω καταφέρει να αφήσω στο παρελθόν και τα όσα τραβήξαμε ως εφημερίδα αλλά και εγώ προσωπικά ως ρεπόρτερ της ΑΕΚ τότε, με τον γενικό αποκλεισμό που μας επέβαλλε το «καθεστώς» Νικολαϊδη.

Σας πληροφορώ ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπεράσεις ότι για τέσσερα χρόνια, είχες χάσει τον ύπνο σου υπό το άγχος να ξυπνήσεις το πρωί και να έχεις μην έχεις κάποιο θέμα, μόνο και μόνο επειδή δεν είσαι αρεστός για την κριτική που ασκείς. Το αντιλαμβάνονται αυτό που γράφω, καλύτερα όσοι είναι συνάδελφοί μου και ξέρουν στην πράξη τι σημαίνει δημοσιογραφικό άγχος, τι σημαίνει να παίζει ο καθένας με τη δουλειά σου και με το ψωμί της οικογένειάς σου, μόνο και μόνο επειδή δεν του αρέσουν τα όσα γράφεις, μόνο και μόνο επειδή... τολμάς να κάνεις κριτική.

Παρόλο αυτά, προσωπικά το ξεπέρασα γιατί θεωρώ ότι για να κοιμάσαι καλά το βράδυ θα πρέπει εκτός από το να έχεις ήσυχη τη δική σου συνείδηση, να μπορείς να συγχωρείς κι αυτούς που προσπάθησαν να σου κάνουν κακό. Δεν το ξεχνάς, αλλά το ξεπερνάς.

Επανέρχομαι στην πρώτη παράγραφο, με το σχόλιο του αναγνώστη. Ντροπή λοιπόν ήταν και τότε που όποιος δεν έλεγε, δεν έγραφε ή δεν συμφωνούσε τέλος πάντων με τα όσα έκανε η διοίκηση Νικολαϊδη, στοχοποιούταν ως εχθρός. Κι όπως εμείς στοχοποιηθήκαμε και περάσαμε τα πλείστα όσα ως δημοσιογράφοι, κάτι ανάλογο συνέβη και με ορισμένους επικεφαλής Συνδέσμων Φιλάθλων της ΑΕΚ που αντέδρασαν σε κάποιες από τις επιλογές του Ντέμη.

Καθόλου λοιπόν δεν μας χαροποιεί αυτό που έγινε χθες, αλλά αντιλαμβανόμαστε και δικαιολογούμε απόλυτα, την ηθική ικανοποίηση που αισθάνθηκαν όσοι ταλαιπωρήθηκαν εδώ και μια επταετία, τρέχοντας στα δικαστήρια, δεν θυμάμαι κι εγώ πόσες φορές (ο Σπύρος Δαρσινός που γράφει και το σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 4, παρακολουθεί αυτό το θέμα ανελλιπώς από την πρώτη στιγμή) λόγω των συνεχόμενων αναβολών.

Μακάρι να μην ξαναβρεθούμε ποτέ σε θέση να γράψουμε και να σχολιάσουμε διαμάχες που αφορούν στην οικογένεια της ΑΕΚ. Μακάρι να έχουν καταλάβει όλοι, πώς και γι' αυτό έφτασε η ομάδα εδώ που έφτασε, επειδή ορισμένοι δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν πώς ο εχθρός ήταν απέναντι.

Αφήνω το μίζερο και καταστροφικό «χθες» και πάω στο ελπιδοφόρο και αισιόδοξο «σήμερα». Είναι απίστευτο αλλά αληθινό και ΑΕΚτζήδικο, αυτό που συμβαίνει με το αμόκ που έχει καταβάλλει τον κόσμο. Εκεί που τα προηγούμενα χρόνια όλα τα τηλεφωνήματα εδώ στην εφημερίδα ήταν για γκρίνια (δικαιολογημένη τις περισσότερες φορές) και... μπινελίκια προς τους αμέτοχους και τη διοίκηση, εκεί που ειδικά την τελευταία διετία σχεδόν κανένας δεν ενδιαφερόταν να μάθει για το πότε θα κυκλοφορούσαν τα διαρκείας, φέτος που η ομάδα θα παίζει στην Γ' Εθνική, ο κόσμος έχει καταβληθεί από αμόκ και περιμένει πώς και πώς να πάρει διαρκείας και να πάει στο Ελληνικό!

Άλλη μια απόδειξη για να καταλάβουν και οι πλέον αδαείς ότι από το λεξιλόγιο του κάθε «Ενωσίτη», είχαν εξαφανιστεί τα τελευταία χρόνια, οι λέξεις «ελπίδα», «όραμα», «προοπτική», «γήπεδο», «πρωτάθλημα» και όσες άλλες επί της ουσίας είναι η πραγματική ΑΕΚ.

Μια απαραίτητη επισήμανση μόνο, κλείνοντας, επειδή διάβασα χθες κάποια ποσά για τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας. Καμία απόφαση δεν έχει παρθεί ακόμα περί αυτού του ζητήματος. Είμαι όμως σίγουρος ότι η τιμολόγηση, όχι για τα επίσημα αλλά για τις θύρες του Ελληνικού που θα φιλοξενήσουν τον περισσότερο κόσμο, θα είναι η χαμηλότερη δυνατή, με γνώμονα την επιστροφή όλων των «Ενωσιτών» στο γήπεδο και με πλήρη κατανόηση του οικονομικού προβλήματος που αντιμετωπίζει το κάθε σπίτι.

Καλημέρα σας!

Υ.Γ.: Ένα πολύ συγκινητικό τηλεφώνημα δέχτηκα χθες από το Κοκκώνι Κορινθίας και από τον κύριο Νίκο Σουβατζόγλου, τον οποίο κι ευχαριστώ θερμά για τα πολύ καλά του λόγια. Σχολιάζοντας λοιπόν το χθεσινό μου άρθρο για τους «μάγκες και τα γατάκια», μου είπε κι ένα τετράστιχο, το οποίο και σημείωσα και το δημοσιεύω για πάρτη του. «Μάγκας θα πει καλό παιδί, μάγκας θα πει ντερβίσης, μάγκας θα πει ξύπνιο παιδί κι ωραίες εξηγήσεις».

* To άρθρο δημοσιεύεται στην εφημερίδα ΩΡΑ των Σπορ