Ντελ Πιέρο: Ανήκω στο γήπεδο

Αποκαλυπτικός ήταν ο Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο για την ποδοσφαιρική του καριέρα, για τους συμπαίκτες του και τους προπονητές του. Ο «Μέγας Αλέξανδρος» της Γιουβέντους μίλησε και για το γεγονός ότι στα 37 του πλέον παρακολουθεί τα περισσότερα ματς από τον πάγκο, κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο, δεν του αρμόζει και δεν ανήκει εκεί. Ο αρχηγός της «Γηραιάς Κυρίας» τόνισε επίσης πως ποτέ δεν πίστευε πως θα γίνει ποδοσφαιριστής και πως μόνο στα όνειρά του υπήρχε αυτό το ενδεχόμενο.

Αναλυτικά η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Ντελ Πιέρο στην « El Pais»:

«Της Γιούβε του Πλατινί, του Michael Jackson, Genesis, U2, Dire Straits κια μία μοτοσυκλέτα του 1950. Ολα αυτά βέβαια βρίσκονται στο δωμάτιο μου στο πατρικό μου».

Σε ποια πράγματα έχεις αλλάξει;
«Είμαι πιο σίγουρος για τον εαυτό μου. Πιο τίμιος, ειλικρινής, αλλά παραμένω συντηρητικός, ήρεμος και ρεαλιστής».

«Ηλεκτρολόγος, φορτηγατζής ή μάγειρας»

Πως επέλεξες να γίνεις ποδοσφαιριστής;
«Ο πατέρας μου ήταν ηλεκτρολόγος και η μητέρα μου καθαρίστρια. Μία μέρα λοιπόν στο σχολείο έπρεπε να γράψουμε τι θέλουμε να γίνουμε και έγραψα πως θέλω να γίνω ένα από τα εξής τρία: Ηλεκτρολόγος σαν τον πατέρα μου, φορτηγατζής επειδή μου άρεσε να ταξιδεύω και μάγειρας επειδή ήθελα να τρώω όλη την ώρα. Ποδοσφαιριστής ήταν το όνειρο μου, μα ουδέποτε είχε φανταστεί ότι θα πραγματοποιούταν».

Ποια ήταν τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά παπούτσια;
«Κάτι Adidas που φορούσε και ο Λιτμπάρσκι. Κοιμόμουν μαζί τους».

Εξακολουθείς να κάνεις τάκλιν για να κλέψεις τη μπάλα. Πως και σου αρέσει να το κάνεις ακόμα αυτό στα 37 σου;
«Επειδή δεν αισθάνομαι σαν ένας θείος 37 ετών. Ακόμα έχω πολύ πάθος για αυτό το στρογγυλό πράγμα που ονομάζεται μπάλα. Χαίρομαι πολύ που το έχω. Φοβάμαι πως όταν χάσω αυτή την αίσθηση, δεν θα έχει μείνει τίποτα μέσα μου. Προς το παρών αισθάνομαι πως μπορώ να παίζω μέχρι τα 40»!

Τι σου έδωσε το ποδόσφαιρο;
«Ολες αυτές τι στιγμές τόσο στο γήπεδο όσο και όταν ξενυχτούσα σκεπτόμενος τους αγώνες που έπαιξα ή εκείνους που θα ακολουθούσαν».

«Κάνει κρύο στον πάγκο»

Και τώρα πως βλέπεις το ποδόσφαιρο από τον πάγκο;

«Πολύ άσχημα. Η πλειονότητα των πάγκων είναι παγωμένοι και αφιλόξενοι για μένα. Πάντα θέλω να είμαι στο γήπεδο. Εκεί ανήκω»..

Ποιο γκολ έχεις πανηγυρίσει πιο έντονα;
«Αυτό με τη Γερμανία στα ημιτελικά του Μουντιάλ του 2006 και εκείνο στον τελικό του Διηπειρωτικού με την Ρίβερ Πλέιτ».

Ποιοι αμυντικοί σε δυσκόλευαν περισσότερο;
«Καναβάρο, Νέστα και Τιράμ. Κόντρα σε αυτούς δεν βαριόμουν ποτέ να παίξω».

Το γήπεδο που σε εντυπωσίαζε πιο πολύ;
Δεν ξέρω γιατί, αλλά στην πρώτη θέση έχω το "Σαντιάγο Μπερναμπέου" Ισως να μου έχει μείνει η αποθέωση του κοινού το 2007 (είχε βάλει δύο γκολ). Τότε είχα αισθανθεί όπως όταν σηκώνεις μία κούπα. Επίσης με ξετρελαίνει και το "Ολντ Τράφορντ", αλλά και η ατ