Όταν γυρίζει ο τροχός…

Λένε πως η ζωή κάνει κύκλους. Κάποια στιγμή θα είσαι από πάνω και την άλλη θα είσαι από κάτω. Στην περίπτωση του Ολυμπιακού, βεβαίως, δεν ισχύει κάτι τέτοιο, αφού έχει βρει την... φόρμουλα να είναι μονίμως από πάνω. Για αυτό έχει μεγαλύτερη πλάκα όταν αδικείται πραγματικά (γιατί υπάρχουν και φορές που αδικείται μόνο στα μάτια των φίλων του), όπως συνέβη χθες στην Γερμανία. Η φάση του 44' δεν σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Είναι «καθαρό» πέναλτι, όταν ο Μέλμπεργκ κερδίζει την κεφαλιά,

με τη μπάλα να βρίσκει στο χέρι του Χούμελς. Από χθες, μέχρι σήμερα, σύσσωμος ο ελληνικός Τύπος, αλλά και η κοινή -φίλαθλη- γνώμη, μιλάει γα «σφαγή» του Ολυμπιακού. Είδαμε και ακούσαμε σενάρια, ακόμα και για «Εθνική σφαγή», μπλέκοντας μέσα το δημόσιο χρέος, το ΔΝΤ, το δημοψήφισμα και όλα τα... κωμικοτραγικά, προκειμένου να δείξουν το πόσο κομβική ήταν η λανθασμένη απόφαση του διαιτητή, να μην δώσει το πέναλτι που πιθανόν θα έφερνε την ισοφάριση.

Προφανώς έχει χαλάσει το... rewind στον κόσμο του Ολυμπιακού, καθώς ξεχνάνε μία πανομοιότυπη φάση που είχε συμβεί το 2009, σε ένα ντέρμπι ανάμεσα στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ. Διαιτητής ο γνωστός και μη εξαιρετέος, Δαλούκας. Τότε ήταν το 37' της αναμέτρησης, όταν μετά από κόρνερ του Γκερέιρο, ο Νέμεθ έπιασε την καρφωτή κεφαλιά και (τι τραγική ειρωνεία) ο Μέλμπεργκ έβαλε το χέρι του, αλλάζοντας κατεύθυνση στη μπάλα. Ένα πεντακάθαρο και αναμφισβήτητο πέναλτι (φαίνεται ξεκάθαρα και στο παρακάτω βίντεο). Και όλα αυτά στο 0-0, με το γήπεδο να έχει... γύρει στην εστία του Ολυμπιακού. Βεβαίως, την επόμενη κιόλας ώρα, από τη στιγμή που τελείωσε το ματς (για την ιστορία η ΑΕΚ έχασε 1-2), ακούστηκαν πολλά. Από τη μη πρόθεση του Μέλμπεργκ, μέχρι την ελάχιστη απόσταση που χώριζε τους δύο αντιπάλους. Όσο για την επόμενη μέρα στον Τύπο; Η συγκεκριμένη φάση είχε... ξεχαστεί, αφού δεν επηρέασε (!!!) το παιχνίδι, σύμφωνα με τους «ειδικούς». Πλέον, η Ντόρτμουντ βρίσκει τα τέλεια επιχειρήματα για να αποδείξει την... αθωότητά της.