Ποδοσφαιρικός σεβντάς στην εξορία: ΑΕΚ

Σε πολλή κόσμο επικρατεί η άποψη πως την ιστορία του τόπου μας, την γνωρίζουν καλύτερα οι ξένοι από ότι εμείς, οι ίδιοι, οι Έλληνες. Ακόμα και αν αυτή η άποψη δεν βρίσκει πάντα εφαρμογή, πολλές φορές η προσπάθεια και το αποτέλεσμα των «ξένων», είναι εντυπωσιακό. Κάτι τέτοιο συνέβη και στην περίπτωση του Ονούρ Γιατζίογλου. Πρόκειται για έναν Τούρκο δημοσιογράφο ο οποίος έχει κάνει ένα εξαιρετικό αφιέρωμα, που ξεκινάει από τις ρίζες της ΑΕΚ και καταλήγει στα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η ομάδα, αυτή την περίοδο.

Το εν λόγω αφιέρωμα φιλοξενείται στην ιστοσελίδα «Goal.com», εκεί όπου γίνεται ακόμα και αναφορά στην... διαφορετικότητα των Ενωσιτών οπαδών, από τους υπόλοιπους οπαδούς της Ελλάδας.

Παραθέτεται αυτούσιο (και μεταφρασμένο) το αφιέρωμα της ΑΕΚ

Στα Βαλκάνια η ζωή πάντα ήταν δύσκολη και είναι άγνωστο εάν μετά από εδώ θα είναι ήρεμη. Στην περιοχή έχει βιωθεί και βιώνεται τόσος πόνος, ώστε ακόμη και μία συνηθισμένη ιστορία ζωής όταν βιώνεται στα Βαλκάνια, μπορεί να μεταμορφωθεί σ΄ ένα θλιμμένο και πονεμένο δράμα.

Μήπως αυτό ισχύει μόνο για τις ανθρώπινες ιστορίες; Ασφαλώς και όχι, ακόμη και τα ιδρύματα και τα γεγονότα μοιράζονται την μοίρα αυτών των ανθρώπων, οπότε διαφορετικά νοήματα πάνε και φωλιάζουν σε ονόματα και σύμβολα.
Τα βιβλία της ιστορίας αφηγούνται μ' έναν τέτοιο τρόπο τον «Απελευθερωτικό Πόλεμο», που ότι κάηκε και όποιος πέθανε, όλα έμειναν στο παρελθόν. Το αίμα που χύθηκε, η πείνα, η φτώχεια που έφερε ο πόλεμος, εδώ και καιρό έχουν νομιμοποιηθεί από τα βιβλία της ιστορίας. Επί γενιές γράφτηκαν και αναγνώστηκαν, όχι η ανημποριά της ανθρωπότητας απέναντι στον πόλεμο, αλλά οι αφηγήσεις ηρωισμού. Τι θα γίνει όμως με αυτά που χάσαμε στην καθημερινή μας ζωή;

Ο άλλος μεγάλος της Ισταμπούλ

Στις σελίδες ποδοσφαίρου των εφημερίδων, η Μπεσίκτας, η Φενέρμπαχτσε, η Γαλατάσαραϊ έχουν τις δικές τους σελίδες. Παραχωρείται κι ένας μικρός χώρος στην Τράμπζονσπορ. Και το υπόλοιπο μοιράζεται στις άλλες ομάδες. Φανταστείτε, δίπλα στους τρεις μεγάλους της Πόλης, να υπάρχει κι ένας άλλος σύλλογος, μεγάλος, τουλάχιστον όσο κι εκείνοι. Αυτός ο σύλλογος να έχει πάρει 11 φορές το πρωτάθλημα και 13 φορές το κύπελλο. Να έχει παίξει σε προημιτελικούς, μία φορά στο Κύπελλο Πρωταθλητών, δύο φορές στο Κύπελλο Κυπελλούχων, και μία φορά σε ημιτελικό στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Δεν θα ήταν σε διαφορετικό σημείο το ποδόσφαιρο αυτής της χώρας, εάν μία τέτοια ομάδα βρισκόταν στην Τουρκία; Πέρασπορ ή Μπέϊογλουσπορ... Ή... Α.Ε.Κ.!

Η Μπέϊογλου δεν μπορεί να ορθοποδήσει

Σήμερα αυτός ο σύλλογος λέγεται Α.Ε.Κ., όμως εάν τα Βαλκάνια και κυρίως η Πόλη, ήταν ένα κομμάτι γης που θα βασίλευε η ηρεμία, ίσως οι γραμμές αυτές να ήταν η ιστορία του Πέρα Σπορ. Οι Τούρκοι που δεν χαρίζουν στους Ελλαδίτες ούτε ένα πιάτο μελιτζάνες μουσακά, δεν άφησαν χώρο για ν' αναπνεύσει σ' ένα Ρωμέϊκο σύλλογο στην Πόλη. Βλέπετε, η ομάδα του Μπέϊογλουσπορ σέρνεται στα ερασιτεχνικά πρωταθλήματα. Σχεδόν έναν αιώνα μετά την εγκατάλ