Θείε Λουκά, γυρίζουμε...

Ήταν 20 Οκτωβρίου του 1999 και η οικογένεια της ΑΕΚ πενθεί. Η είδηση ότι ο Λουκάς Μπάρλος έφυγε από τη ζωή, σόκαρε και βύθισε στη σιωπή και τη λύπη τους πάντες. Λίγα λεπτά μετά κι ενώ οι αναμνήσεις «τρέχουν» ένα χαμόγελο και ένα «ευχαριστούμε» για όσα έκανε για εκείνη, ίσως να μην είναι αρκετό, αλλά είναι το «αντίο» που όλοι μαζί και κάθε ένας οπαδός της ΑΕΚ ξεχωριστά είπε στον θείο Λουκά, που έφυγε χτυπημένος από καρκίνο στον πνεύμονα.

Συμπληρώνονται σήμερα 14 χρόνια από

το θάνατο του Λουκά Μπάρλο. Κανείς δεν τον ξέχασε. Όλοι τον μνημονεύουμε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, γιατί ήταν ένας από τους ανθρώπους που για την ΑΕΚ έδωσε και την ψυχή του:

"Δεν ήθελα να πάρω από την ΑΕΚ, μόνο να δώσω ήθελα.
Δεν είμαι επενδυτής εγώ και μάλλον δεν έχω θέση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Ευχαριστώ τον Θεό για τις στιγμές που μου χάρισε στην ΑΕΚ.
Aυτή η ομάδα είναι ό,τι σημαντικότερο είχα στην ζωή μου.

Τάδε έφη Λουκάς Μπάρλος, 1981."

Δεν είπε ψέμματα... Ένα λάθος έκανε: έδωσε την ΑΕΚ στον Ζαφειρόπουλο, αλλά κατά τα άλλα τα πάντα για την ΑΕΚ... Έβαλε υποθήκη το σπίτι του για να βοηθήσει οικονομικά την ομάδα, ενώ επί ημερών του έφτιαξε την καλύτερη εξέδρα στην Ευρώπη: τη Σκεπαστή που μεγάλωσαν γενιές και γενιές.

Είχε μεράκι, είχε όρεξη, είχε όραμα να δει την ΑΕΚ να μεγαλουργεί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τα κατάφερε:

Τον Σεπτέμβριο του 1974, έγινε πρόεδρος της ΑΕΚ, μετά από εκλογές που ζήτησε ο ίδιος να γίνουν για να έχει την πλήρη στήριξη. Η ομάδα είχε να κερδίσει το πρωτάθλημα από το 1971 και αντιμετώπιζε δυσκολίες, με πολλούς πρώην αστέρες της, είτε να αποσύρονται, είτε να αποχωρούν για άλλες ομάδες. Ο Μπάρλος σχεδόν αμέσως μετά την ανάληψη της ομάδας, έδωσε πολλά χρήματα και έφερε τον προπονητή, Φράντισεκ Φάντροκ, αλλά και ποδοσφαιριστές μεγάλης αξίας, όπως ο Χρήστος Αρδίζογλου, Γιώργος Σκρέκης, Γιώργος Δεδές, Βάλτερ Βάγκνερ και Τίμο Ζανλέιτερ. Το 1976, η ομάδα βελτιώθηκε ακόμα περισσότερο, με τις προσθήκες των μεταγενέστερα θρύλων της, του Θωμά Μαύρου, του Τάκη Νικολούδη και του Νίκου Χρηστίδη, ενώ την επόμενη χρονιά, ήρθε και ενίσχυση από το εξωτερικό με τους Ντούσαν Μπάγεβιτς και Μίλτον Βιέρα. Η ομάδα όλων αυτών των αστέρων ηγήθηκε στην βαθμολογία του πρωταθλήματος, δύο σεζόν συνεχόμενες (1978, 1979), ενώ η ΑΕΚ έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα, μετά τον Παναθηναϊκό το 1971, με σημαντική ευρωπαϊκή διάκριση, φτάνοντας στα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.

Τα χρόνια πέρασαν, δεν ασχολήθηκε ξανά με τα κοινά. Πάντα όμως έβλεπε και παρακολουθούσε την ΑΕΚ. Είχε λόγο και γνώμη. Τόσα χρόνια μετά και η ΑΕΚ δεν είναι η... ΑΕΚ που γνώρισες, ήθελες και θυμόμασταν θείε Λουκά. Πλέον, όμως να ξέρεις κι εσύ ένα πράγμα: γυρίζουμε! Να είσαι καλά εκεί πάνω. ΑΞΕΧΑΣΤΟΣ, ΑΘΑΝΑΤΟΣ!