Το πλάνο Σάκοτα και το όραμα Αγγελόπουλου για μια μεγάλη ΑΕΚ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΥΣ ΚΩΣΤΑ ΚΕΤΣΕΤΖΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑ ΜΑΣΤΡΟΔΗΜΟ

Στις στέρεες βάσεις για το μέλλον της ΑΕΚ, που θέλουν να θέσουν σε συνεργασία με τον μεγαλομέτοχο, Μάκη Αγγελόπουλο, και την υπόλοιπη διοίκηση, αναφέρεται στο β' μέρος της μεγάλης συνέντευξης που παραχώρησε στο aek365 ο Ντράγκαν Σάκοτα.

Ο «Σάλε» κάνει για πρώτη φορά ανάλυση του πλάνου πάνω στο οποίο συμφώνησαν με τον μεγαλομέτοχο της ΚΑΕ για την αναγέννηση και την εξασφάλιση της Βασίλισσας. Εξηγεί πώς θα δημιουργηθεί η β' ομάδα και ποιος θα είναι ο τρόπος λειτουργίας της. Αναφέρεται δε στο ανεπτυγμένο δίκτυο σκάουτινγκ που θα έχει τα μάτια του σε Ευρώπη και Αμερική, καθώς και το όραμά του να δημιουργηθεί ένας «στρατός της ΑΕΚ» από παιδιά που θα έχουν μάθει και αγαπήσει το άθλημα μέσω της Ένωσης, αλλά και την ανάδειξη φωτεινών προσωπικοτήτων.

Το πρόγραμμα που είχατε παρουσιάσει στον Γιάννη Φιλίππου είναι το ίδιο με αυτό που δείξατε και στον Μάκη Αγγελόπουλο;

Δεν είναι το ίδιο, επειδή έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Είναι λίγο καλύτερα τώρα. Στην αρχή της καριέρας μου έκανα αυτό που αγαπούσα. Στη συνέχεια έτρεχα για το αποτέλεσμα, για να έχω δουλειά, για να ζει κανονικά η οικογένεια, και δεν μπορώ να πω ότι απόλαυσα το μπάσκετ, όπως έπρεπε. Σκέφτηκα ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να είμαι κάπου και να κάνω αυτό ακριβώς που θέλω. Να έχω ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα. Απ' όλες τις ομάδες που ήμουν, αναρωτήθηκα πού ένιωσα σαν το σπίτι μου. Η καλύτερη αίσθηση ήταν στην ΑΕΚ και τον Ηρακλή. Όμως ο Ηρακλής ήταν στην Α2, με την ΑΕΚ είχα τη μεγαλύτερη επιτυχία μου και η ΑΕΚ έχει τις δυνατότητες να υποστηρίζει αυτό το πρόγραμμα. Έτσι ξεκίνησα να το σκέφτομαι. Η σκέψη ήταν λογική, δεν ήταν τρελή. Μετά όμως έφυγα στην Τουρκία για να δουλέψω. Τον τελευταίο χρόνο το σκεφτόμουν πάλι, το διόρθωσα ξανά το πλάνο και με την πρώτη ευκαιρία που με κάλεσε ο Μάκης να μιλήσουμε είδα ότι ακριβώς αυτά τα πράγματα σκεφτόταν και εκείνος.

Υπήρξε πλήρης ταύτιση;

Ναι, όμως η σκέψη μου δεν ήταν για φέτος. Δεν είναι ευχάριστο να μπαίνεις σε μια ομάδα και να διορθώνεις και να «τρέχεις» με φόβο να ξεχάσεις για ποιο λόγο ήρθες.

Θέλατε κάτι για του χρόνου;

Αυτή η πρώτη κουβέντα δεν είχε σχέση με ποιο τρόπο θα γινόταν η συνεργασία ούτε με τον πάγκο της ομάδας. Απλά, μετά από κάποιες εβδομάδες, η ομάδα δεν πήγαινε καλά και με ξανακάλεσε ο Μάκης. Κάναμε συζήτηση από την αρχή με σκεπτικό να αναλάβω την ομάδα. Δεν το κρύβω ότι ήμουν αρνητικός στην αρχή. Μετά από κάποιες ώρες όμως, γιατί κάθισε 6-7 ώρες στο σπίτι μου, είχε κάποιες «λογικές σκέψεις» για να ανάλαβω. Όλοι ξέρουμε ότι στην Ελλάδα σου λένε «δεν ευθύνεσαι για κάτι που δεν έχεις κάνει», αλλά μετά από δύο μήνες το ξεχνούν. Γι' αυτό και εγώ, «μπαίνοντας», πήρα ένα ρίσκο. Έπρεπε να κάνεις καλύτερη δουλειά, αλλά να κάνεις και κάποιες διορθώσεις. Όμως η αγορά είναι περιορισμένη. Εμείς δεν βιαστήκαμε. Δεν ήθελα. Στο κάτω - κάτω δεν πάθαμε και τίποτα. Παίξαμε τρία παιχνίδια χωρίς σέντερ μέχρι που χτύπησε ο Νώντας και φάνηκε ότι μας λείπει ένας ακόμη πλέι μέικερ κι έτσι πήραμε τον Αθηναίου. Μετά από ένα μήνα. Θέλω να πω ότι η βελτίωση ήταν με την ίδια ομάδα. Δεν ήμασταν φαβορί ούτε με την Κηφισιά, ούτε με τον Απόλλωνα. Αλλά τώρα είμαστε απόλυτο φαβορί. Και από εκείνο το σημείο έχουν έρθει στην ομάδα τρία παιδιά, ο Ποπς, ο Μαλίκ και ο Αθηναίου. Τα υπόλοιπα παιδιά ήταν και όταν δεν ήμασταν φαβορί και έπρεπε να αλλάξουν νοοτροπία και να καταλάβουν ότι ξαφνικά ότι «εμείς κερδίζουμε». Ότι δεν είναι τυχαίο. Ότι εμείς είμαστε το φαβορί. Είναι μια... τρανζίσιον αλλαγή. Μια μετάβαση.

Σας πίεσε να δεχθείτε δηλαδή ο Αγγελόπουλος ;

Η συζήτηση μαζί του ήταν από τις πιο εύκολες, μαζί με μία που είχα κάνει με τον Κώστα Χαϊτογλου στον Ηρακλή. Ζώντας 25 χρόνια στην Ελλάδα, η παρουσία του Μάκη Αγγελόπουλου είναι ότι καλύτερο μου έχει συμβεί. Και για μένα και για την ΑΕΚ. Τέτοια κατανόηση και υπομονή για οτιδήποτε δεν έχω ξαναβρεί.

Μεγάλη υπόθεση αυτό...

Ελπίζω να συνεχίσουμε έτσι και να έχουμε υπομονή συνέχεια. Γιατί θα υπάρχουν κάποιες ημέρες δύσκολες. Ιδιαίτερα που του χρόνου η ομάδα θα παίζει στην Ευρώπη, θα χρειαστεί να είναι πιο ισχυρή και εννοείται ότι οι απαιτήσεις θα είναι άλλες, μεγαλύτερες. Κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα κερδίσεις και πότε θα χάσεις ένα μεγάλο παιχνίδι, όμως το μεγάλο στοίχημα είναι η ομάδα να είναι για χρόνια και συνέχεια σε υψηλό επίπεδο.

Να «βγάζει» παίκτες...

Ναι, να «βγάζει» παίκτες, να δημιουργεί πολλά πράγματα που αρέσουν στον κόσμο και με τα νέα παιδιά.

Αυτό το πρόγραμμα, λοιπόν, και η οργάνωση των υποδομών θα ξεκινήσουν την επόμενη σεζόν;

Όχι, δεν θα περιμένουμε μέχρι του χρόνου. Αλλά αρχικά, έπρεπε να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι στο αγωνιστικό κομμάτι. Βλέποντας σήμερα, σε σχέση με τέσσερις μήνες νωρίτερα, η αλλαγή στην ομάδα είναι τεράστια. Τώρα, λοιπόν, που κάναμε στο αγωνιστικό αυτό που χρειαζόταν λέμε σιγά-σιγά -και με αφορμή τη διακοπή που έρχεται- να δουλέψουμε σε κάποια οργανωτικά ζητήματα που έχουμε αφήσει στην άκρη.

Δηλαδή;

Οργάνωση που αφορά πιο μικρές κατηγορίες. Ήδη έχουν ξεκινήσει συζητήσεις για τα νέα παιδιά του χρόνου, που θα είναι σε διάφορες ομάδες. Θέλουμε να δημιουργήσουμε και μια δεύτερη ομάδα που θα έχει και κάποιους παίκτες που θα δοθούν δανεικοί και παίκτες «συμπληρωματικούς» της δικής μας ομάδας και καλούς εφήβους. Θα δημιουργηθεί ένα σύνολο 10-12 παιδιών, που θα κάνουν ξεχωριστές προπονήσεις. Όπως οι μεγάλες ομάδες στο ποδόσφαιρο έχουν τη δεύτερη ομάδα, έτσι και εμείς. Αυτή η ομάδα θα συμπληρώνει την πρώτη και θα ανεβαίνει με ένα προγραμματισμό.

Θα αγωνίζεται σε κάποια διοργάνωση αυτή η β' ομάδα;

Δεν μπορεί να παίξει, αλλά θα το κάνουμε εμείς. Κάθε εβδομάδα θα υπάρχει ένα φιλικό παιχνίδι και μερικοί που θα είναι δανεικοί θα έχουν υποχρέωση να δουλεύουν ατομικές προπονήσεις σε εμάς το πρωί.

Με τις υποδομές τι θα γίνει;

Θα υπάρχουν. Για να είμαι ειλικρινής από αυτές δεν βγαίνουν εύκολα παίκτες. Αυτό που μας λείπει είναι το ανάμεσα στα 17 και την ανδρική ομάδα. Το λεγόμενο U-21. Αν υπήρχε ένα τέτοιο πρωτάθλημα, θα ήταν τέλειο. Θα προσπαθήσουμε να διοργανώσουμε και τέτοια πρωταθλήματα, αν όχι,σίγουρα θα έχουμε φιλικά παιχνίδια. Να παίζουν, να βελτιώνονται με έναν ξεχωριστό προπονητή, ειδικό στις ατομικές προπονήσεις.

Αυτά τα παιδιά από πού θα βρίσκονται;

Αυτές θα είναι επιλογές του δικτύου σκάουτινγκ, που οργανώνουμε και θα έχουμε. Παίκτες απ'όλη την Ευρώπη, θα έχουμε πρόσβαση σε όλο τον κόσμο. Στην Αμερική είναι πιο εύκολα. Θα πάμε σε όλες τις διοργανώσεις, θα πάμε στο Λας Βέγκας στα Σάμερ Λιγκ. Ήδη ξεκινάμε και ξέρουμε οποιοδήποτε όνομα βγαίνει στο κολλέγιο, το παρακολουθούμε. Θα έχουμε «μάτι» παντού για να διαλέξουμε ότι καλύτερο μπορούμε.

Και από Έλληνες;

Η βάση είναι η Ελλάδα. Έχουμε διαλέξει κάποια παιδιά. Ελπίζω να καταφέρουμε να τα φέρουμε. Δεν μιλάω για εκατοντάδες παίκτες. Μιλάμε για επιλεγμένα παιδιά, που ξεχωρίζουν, και αυτό θέλει υπομονή, γιατί εμείς ταυτόχρονα θέλουμε μια καλή ομάδα και σιγά-σιγά σε 1-2 χρόνια θα «βγαίνουν» τα παιδιά. Αυτή θα είναι η βάση μας.

Και οι Ζήσης-Μπουρούσης- Άντιτς έτσι μπήκαν στην ομάδα κάποτε...

Ναι, αυτές είναι σκέψεις μου. Ας πουμε στον Ηρακλή, έκανα ένα ανοικτό καμπ, όπως θα κάνουμε και εδώ ένα. Εκεί διαλέξαμε κάποια παιδιά, μας πρότειναν και κάποια άλλα και στο τέλος είπα «εσύ μου κάνεις, εσύ όχι». Έτσι διαλέξαμε τον Διαμαντίδη! Έτσι διάλεξα τον Μάρκο Γιάριτς, που ήρθε να δοκιμαστεί! Στην Πάτρα του είχαμε κάνει ήδη διαβατήριο από τα 14 και στα 16-17 τον διάλεξα σε ένα τέτοιο καμπ στο Περιστέρι και έκανε τεράστια καριέρα. Και ο Γκούροβιτς και ο Στογιάκοβιτς. Αυτοί οι παίκτες που πέρασαν από τα χέρια μου με κάνουν να πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω. Και εδώ θα έχουμε και καλύτερες συνθήκες. Και με τις εγκαταστάσεις.

Φιλόδοξο το σχέδιο...

Πρέπει να πω ότι υπάρχουν ακαδημίες που δεν έχουν καμία σχέση με όσα θέλουμε να κάνουμε εμείς. Υπάρχουν τα κλιμάκια «μίνι». Αυτά, ταυτόχρονα, πρέπει να μεγαλώνουν. Επειδή αυτός θα είναι ένας «στρατός της ΑΕΚ». Δεν ξέρω αν θα βγουν 1 ή 2 παίκτες. Μπορεί να μη βγουν. Αλλά θα είναι σαν να έχουν τελειώσει το... αμερικάνικο Κολλέγιο της Νορθ Καρολάινα. Θα είναι μια ζωή ΑΕΚ. Και θα είναι περήφανοι γι'αυτό. Για την ιστορία της ομάδας. Θέλουμε να έχουμε δημιουργήσει πολλές προσωπικότητες. Όπως πρόσωπα που δραστηριοποιούνται και εκτός μπάσκετ, όπως ο Κικίλιας ή ο Ζούπας. Εμείς δεν θα είμαστε εδώ για μια ζωή. Πρέπει να υπάρχει και συνέχεια. Κάποιος πιο έξυπνος από εμάς θα έρθει εδώ και θα συνεχίζει τη δουλειά. Αυτό θέλω. Δεν θέλουμε, λοιπόν, να φτιάξουμε 1-2 παίκτες, θέλουμε να φτιάξουμε και άλλες 50 προσωπικότητες, οι οποίες στο μέλλον θα έχουν και καλύτερες ιδέες από εμάς και να συνεχίζουν αυτή τη δουλειά που θα είναι με βάση 50 χρόνια.

Εκτός των άλλων, ακούγεται και συμφέρον οικονομικά το σχέδιο...

Όλα αυτά χρειάζονται επένδυση. Όμως αυτά μπορούν να φέρουν αποτέλεσμα. Δεν μπορείς να πετυχαίνεις πάντα παίκτες επιπέδου ΝΒΑ. Αλλά εμάς αυτά είναι τα κριτήρια μας. Να μπορούμε φέρνουμε παίκτες που μπορούν να εξελιχούν σε ΝΒΑers και με περηφάνια να τους αφήσουμε να πάνε εκεί με κάποια οικονομική αποζημίωση. Ακούγεται αισιόδοξο; Το ξέρω.

Κανένας προπονητής δεν μπορεί με σιγουριά να σας πει ότι του χρόνου ή σε δύο χρόνια θα πάρει πρωτάθλημα. Όμως εμείς θα έχουμε φτιάξει καλή ομάδα με στόχους να διεκδικεί τρόπαια, αυτό μπορούμε να το υποσχεθούμε.

Όμως, αν ρωτάτε, πόσο δύσκολο είναι να γίνουν αυτά τα σχέδια θα πω ότι το δύσκολο ήταν όταν σε ηλικία 20 ετών μάζεψα τα παιδιά και τους είπα μια «μέρα θα παίξουμε Α1». Στη Γιουγκοσλαβία κάθε κατηγορία από τις επτά που ανεβήκαμε ήταν σαν διαφορετικός... πλανήτης.

Αυτό που θέλουμε, έχει δοκιμαστεί. Ξέρω τους τρόπους και μου φαίνεται πιο εύκολο. Απλά ζητάω όλοι οι συνεργάτες να έχουν το ίδιο όραμα με τον Μάκη, τον Σταύρο Δουβή και τον πρόεδρο. Οποιαδήποτε προσπάθεια να κάνουμε κάτι γρήγορο ή προσωρινό δεν είναι λύση.

Στο πλάνο, που μας αναλύετε, για πόσα χρόνια υπολογίζετε να είστε πρώτος προπονητής;

Αυτό το έχουμε αφήσει... έτσι. Όσο νιώθω καλά και μπορώ να το κάνω. Σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή θεωρούσα ότι πρέπει να είμαι. Ο Αγγελόπουλος μου είπε να καθίσω όσο κρίνω και στη συνέχεια να είμαι κοντά στην ομάδα με άλλον (διοικητικό) ρόλο. Μπορεί να είμαι κάποιας ηλικίας, αλλά στον πάγκο δεν ένιωθα ποτέ τόσο άνετος, όπως τώρα και τα τελευταία χρόνια. Όταν δεν νιώθεις πίεση, ξαφνικά η δουλειά σου φαίνεται εύκολη.

Μα έχετε πίεση και τώρα...

Τη δημιουργώ μόνος μου. Όχι για να το κάνω. Για να είμαι πιο συγκεντρωμένος. Λέω πρώτα στον εαυτό μου ότι «το παιχνίδι θα είναι δύσκολο». Το κάνω για να έχουμε σοβαρότητα. Ποτέ δεν ήμουν χαλαρός. Δεν μπορώ να χαλαρώσω και να υποτιμήσω ένα παιχνίδι ή έναν παίκτη. Αυτό δεν υπάρχει. Είναι τρόπος δουλειάς, μια ζωή. Σαράντα χρόνια έτσι σκέφτομαι και έτσι θα συνεχίσω να σκέφτομαι. Και όσο το κάνω αυτό, είμαι σίγουρος ότι δεν θα βρεθώ προ εκπλήξεως. Ακόμη έχω διάθεση να γνωρίζω νέα πράγματα και να κάθομαι να βλέπω 5-6 παιχνίδια την ημέρα. Φυσικά και η οργάνωση της δουλειάς και οι καλοί συνεργάτες σε διευκολύνουν. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ίβκοβιτς, που πριν χρόνια είπε ότι θα σταματήσει, συνεχίζει.

Το βάρος της πρώτης ομάδας μήπως θα σας απομακρύνει από το πλάνο;

Αυτό είναι ζήτημα οικονομίας χρόνου. Ξέρω ότι αυτές τις δύο ώρες πρέπει να κάνω αυτό ή το άλλο. Αν έχω συνάντηση, ετοιμάζω ότι χρειάζεται. Το σκάουτινγκ το βρίσκω έτοιμο από τους συνεργάτες μου. Είναι δουλειά 7-8 ωρών και τη βλέπω έτοιμη. Επίσης δεν παίζουμε στην Ευρώπη φέτος και προλαβαίνω.

Του χρόνου όμως;

Του χρόνου ναι, θα υπάρχουν και νέοι συνεργάτες....