13ος και... τυχερός ο Ζούρος

Ο Ηλίας Ζούρος ντεμπουτάρει ως χεντ κόουτς της Εθνικής σε μεγάλη διοργάνωση και το gazzetta.gr θυμάται τι έχουν πετύχει οι προηγούμενοι 12 Έλληνες προπονητές σε Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Η ελληνική ομοσπονδία σπάνια έχει ξεφύγει από την ελληνική αγορά και παραδοσιακά εμπιστεύεται για τη θέση του εθνικού προπονητή «παπούτσι από τον τόπο μας». Οι μοναδικοί κόουτς στην 75χρονη ιστορία του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος που δεν είχαν ελληνική καταγωγή ήταν ο Αμερικάνος Ρίτσαρντ Ντουξάιρ στη δεκαετία του ’70 και ο τέως εκλέκτορας, ο Λιθουανός Γιόνας Καζλάουσκας. Παρουσιάζοντας λοιπόν, τα κατορθώματα των Ελλήνων προπονητών σε Ευρωμπάσκετ κάνουμε ταυτόχρονα και μια αναδρομή στις στιγμές που σημάδεψαν την Εθνική ομάδα. Άλλωτσε με εξαίρεση το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του  Ντουξάιρ το 1979, στο οποίο κατακτήθηκε η ένατη θέση και το τελευταίο μετάλλιο του ελληνικού μπάσκετ, το χάλκινο στα γήπεδα της Πολωνίας το 2009 με κόουτς τον Γιόνας Καζλάουσκας, σε όλα τα υπόλοιπα Ευρωμπάσκετ η Εθνική ομάδα καθηγούνταν από Έλληνα προπονητή. Ο Ηλίας Ζούρος γίνεται ο 13ος Έλληνας κόουτς σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και θέλει να αποδειχθεί και τυχερός οδηγώντας την ομάδα σε μια επιτυχία παρά τις τεράστιες απουσίες που έχει να καλύψει και την έλλειψη πλειάδας ηγετών στο ρόστερ. Λίγο πριν πέσει στη μάχη στα γήπεδα της Λιθουανίας το gazzetta.gr επιχειρεί μια αναδρομή στο τι έκαναν οι δώδεκα προηγούμενοι. 1997, 2005, 2007 Παναγιώτης Γιαννάκης Αποχώρησε από την Εθνική ομάδα ως παίκτης με λυγμούς στα γήπεδα της Ατλάντα στην πρώτη του ολυμπιακή συμμετοχή, αλλά η διαδρομή του στα «γαλανόλευκα» δεν διακόπηκε. Η ελληνική ομοσπονδία του έδωσε το χρίσμα του εθνικού προπονητή αμέσως μετά και έτσι ξεκίνησε μια νέα καριέρα από την κορυφαία θέση που μπορεί να έχει ένας Έλληνας κόουτς. Στο Ευρωμπάσκετ της Ισπανίας κοούτσαρε τον Φάνη Χριστοδούλου (στο Μουντομπάσκετ της Αθήνας είχε υπό τις οδηγίες του τον Παναγιώτη Φασούλα) και την νέα μεταβατική γενιά του ελληνικού μπάσκετ που είχε πια… μεγαλώσει και κατάφερε να οδηγήσει και πάλι την Ελλάδα στην τετράδα με τη Γιουγκοσλαβία να αποτελεί για μια ακόμα φορά δήμιο μας. Ο «δράκος» επέστρεψε στην Εθνική ομάδα το 2004 για να επανέλθουν οι επιτυχίες. Όπερ και εγένετο. Μετά την πέμπτη θέση των ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, ήρθε ο μεγάλος θρίαμβος του Βελιγραδίου, όταν το… μπάσκετ επέστρεψε! Μια παρέα παικτών που έβαζαν το «εγώ» κάτω από το «εμείς» έφθασε στο χρυσό και ξεπέρασε την πήχη την επόμενη χρονιά κατακτώντας τη δεύτερη θέση του κόσμου. Η… μαγιά ωστόσο χάλασε από το καλοκαίρι του 2007, όταν ο συνδικαλισμός, έμπλεξε την Εθνική ομάδα σε έναν πόλεμο μεταξύ ΕΟΚ-ΠΣΑΚ-ΣΕΠΚ, δηλητηρίασε τις σχέσεις όλων των εμπλεκόμενων και άρχισε να τρώει σαν σαράκι το υγιές πνεύμα των προηγούμενων χρόνων. Στην Ισπανία μια μάλλον αυστηρή διαιτητική αντιμετώπιση στον ημιτελικό με τους διοργανωτές, εκμηδένισε τις ελπίδες για πρόκριση στον τελικό και στον μικρό τελικό για τέταρτη συνεχόμενη φορά χάσαμε τον ενθουσιασμό και την ευκαιρία για ένα μετάλλιο. 1981, 2003 Γιάνν