Gazzetta Culture

Το gazzetta, πιστό στην αντίληψη ότι το ποδόσφαιρο και κατ’ επέκταση ο αθλητισμός αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού, δραπετεύει από τα τετριμμένα και εγκαινιάζει μια ξεχωριστή στήλη με διττό αρχικά (και εν καιρώ πολυδιάστατο) περιεχόμενο, επιχειρώντας να βάλει ένα λιθαράκι στην αναβάθμιση της πολιτισμικής συνείδησης του φίλαθλου κοινού. Όπερ μεθερμηνευόμενον εστί…  Ή αλλιώς, ερμηνεύοντας τον Βασίλη Σκουντή! Καθημερινά στον αθλητικό –και όχι μόνο– Τύπο συναντούμε καθιερωμένες ιστορικές φράσεις, που χρησιμοποιούνται ώστε να αποτυπωθεί εναργέστερα ένα γεγονός ή μια ενέργεια. Το gazzetta ξεψαχνίζει τις εφημερίδες, εντοπίζει τέτοιες εκφράσεις και ανατρέχει στο παρελθόν, για να δει από πού προήλθαν και πώς καθιερώθηκαν. Όσο για την αναφορά στον Σκουντή;  Ε, είναι ο μετρ του είδους και η έμπνευση για τη στήλη. Διάβαζε, ακόμα και τα παλιόχαρτα από τον δρόμο… Από αυτήν εδώ τη γωνιά,  κάθε εβδομάδα θα γίνεται παρουσίαση και κριτική βιβλίων που καταπιάνονται με το ποδόσφαιρο ως κοινωνικό φαινόμενο, αναλύοντας τις ποικίλες προεκτάσεις που αποκτά κατά καιρούς, αλλά και βιβλία με προφανή πηγή έμπνευσης παράξενες ποδοσφαιρικές ιστορίες. Βιβλία κλασικά, διαχρονικά, που επιχειρούν να ερμηνεύσουν τη δημοφιλία του ποδοσφαίρου και να απαντήσουν στο προαιώνιο ερώτημα «γιατί τόση μανία για ένα πετσί που το κυνηγούν 22 άνθρωποι», αλλά και βιβλία σύγχρονα, που στηλιτεύουν τη μετατροπή ενός αναμφίβολα λαϊκού αθλήματος σε όχημα ικανοποίησης προσωπικών φιλοδοξιών και εφαρμογής ποδοσφαιρικού καπιταλισμού.  Η αρχή γίνεται με ένα κλασικό βιβλίο, που γράφτηκε πριν από περίπου τριάντα χρόνια, ωστόσο διαβάζεται ακόμα και σήμερα και θεωρείται εκ των ων ουκ άνευ επιλογή για κάθε φίλο του ποδοσφαίρου.   Η ΦΥΛΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ (Ν. ΜΟΡΡΙΣ Εκδ. Κάκτος) To συγκεκριμένο βιβλίο γράφτηκε το 1981 και ο συγγραφέας είναι ολοφάνερα επηρεασμένος από την ατμόσφαιρα που απέπνεε το βρετανικό ποδόσφαιρο στις απαρχές της δεκαετίας του 1980, πολύ πριν εισχωρήσουν σε αυτό οι πολυεθνικές, το μάρκετινγκ, τα τηλεοπτικά δικαιώματα και ο συνακόλουθος πακτωλός χρημάτων που οδήγησε στη σημερινή «γκλαμουράτη» εικόνα. Οι περιγραφές του Βρετανού ανθρωπολόγου είναι παραστατικότατες όταν παραλληλίζει το ποδόσφαιρο με θεατρική παράσταση, καθώς μας μεταφέρει την εικόνα των παγωμένων γηπέδων με τις άβολες εξέδρες και το υγρό τσιμέντο. Άλλωστε, εμμέσως ενστερνίζεται την άποψη ότι ο θεατής πρέπει να υποστεί κάποια δοκιμασία, ώστε να μη χαθεί η τελετουργικότητα του αθλήματος.  Ο Ντέσμοντ Μόρρις ξεκινά τη μελέτη του θέτοντας το διαχρονικό ερώτημα γιατί το κλότσημα ενός σφαιρικού αντικειμένου σαγηνεύει εκατομμύρια ανθρώπους στον πλανήτη, και καταλήγει χαρακτηρίζοντάς το ως μια περίεργη μορφή ανθρώπινης συμπεριφοράς στη σύγχρονη κοινωνία και ομολογεί ότι  η διερεύνηση της ποδοσφαιρικής φυλής για αυτόν αποτελεί terra incognita. Ακολούθως διερευνά την προέλευση του ποδοσφαίρου ανατρέχοντας στην αρχαιότητα, επιχειρώντας –άστοχους, ομολογουμένως– παραλληλισμούς.     Στη συνέχεια αναλύει την πολυπλοκότητα το