H ποδοσφαιρική ιπποσύνη

Ανατρέχοντας στο οικογενειακό μας αρχείο εφημερίδων και περιοδικών που χρονολογείται από την αρχή του αιώνα και με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στο σημερινό ποδόσφαιρο, ανακάλυψα ένα άρθρο, το οποίο ανεφέρεται σε ένα περιστατικό βίας στο γήπεδο την «αθώα» εποχή του  Ιουλίου 1931. Πηγή : Εφημερίδα “Εστία” 27 Ιουλίου 1931. Τα συμπεράσματα δικά σας : Είς τας δέλτους των ανδραγαθημάτων της ιπποσύνης του ποδοσφαίρου, προσετέθησαν χθές νέοι άθλοι, απαυγάζοντες την εξευγενιστικήν επίδρασιν του ωραίου αυτού αθλητικού παιγνιδιού, όπως διεμορφώθη εις την Ελλάδα από τους γνωστούς ευπατρίδας των γηπέδων.   Οι αρχηγοί δυο ομάδων εις κάποιο γήπεδο του τέρματος της οδού Αχαρνων, συνεπλάκησαν εξ’αφορμής τεχνικής διαφωνίας ως προς ένα «γκολ». Ο αδερφός του ενός αρχηγού επενέβη υπέρ του αυταδέλφου του και έδερεν ευσυνειδητως τον αρχηγόν της αντιπάλου ομάδος ενώπιον του φιλοθεάμονος κοινού της ιπποσύνης των κνημών, οπότε ο δερόμενος εδέχθη την ταχίστην επικουρίαν ενός οπαδού του, ο οποίος, ανασπάσας μεγαλοψύχως τον σουγιά του τον ενέπηξεν επιτιμητικώς είς τα ευγενή κρέατα του αντιπάλου αρχηγού.   Η ανίδεος των ιπποτικών ωραιοτήτων αστυνομία επεμβάσα εν ου δέοντι, κατέστρεψε το ευγενές θεαμα. Και όμως θα ήτω μια λύσις εάν εις τα γήπεδα αι καλαί ομάδες μετά το «ματς» ή και διαρκούντος αυτού , αφήνοντο να αλληλοεξοντοθούν.   Σε τι διαφέρουμε από την τότε εποχή ; Στη γλώσσα, που δεν πολυκαταλαβαίνουμε και σε τι μοιάζουμε ; Στην βία στα γήπεδα.   Η φλόγα υπήρχε από παλιά, απλά ο άνεμος φύσηξε κι έγινε πυρκαγιά.