Tattoo στο μέρος της καρδιάς (photos)

Το άγνωστο life story του Σέζαρ Ντελγκάδο έχει ενδιαφέρον. Tα δύο τατουάζ για τη μικρή του κόρη, η γνωριμία ζωής με τη γυναίκα του στην αγορά λουλουδιών, τα δύσκολα χρόνια στο Ροζάριο, τα καπάκια μπουκαλιών και ο καθοριστικός ρόλος του πατέρα του. Από δικές του αφηγήσεις…Στη δημόσια ρητορική του, το «θα ήθελα κάποια στιγμή να παίξω στην Ευρώπη» είχε πάντα πρώτη θέση. Συνήθως, σε φόντο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Οι «μπέμπηδες» δεν «κάθισαν», ούτε η Σιένα το 2003 (ευτυχώς, δεδομένου του μύθου που «έγραψε» στην Κρουζ Αζούλ), προέκυψε Λιόν (2008). Οχι άσχημα…

Ντουλτσινέα…

Η προσωπική, πάλι, ρητορική του Σέζαρ Ντελγκάδο, «μιλά» εδώ και μία χούφτα χρόνια δι’… αντιπροσώπου. Πέντε σπιθαμές μελάνης, χωμένες στο δέρμα απ’ το μπράτσο και στο στήθος του. Στο χέρι, ένα όνομα: Dulcinea. Κατάστηθα, αριστερά, στο μέρος της καρδιάς, ένα πρόσωπο μωρού. Και τα δυο, η κόρη του. Ή, καταπώς, συνηθίζει να τονίζει ο Αργεντινός με την πρόσφατη μεταγραφική εμπλοκή σε ολυμπιακά σενάρια, «η έμπνευσή μου, μέσα κι έξω απ’ το γήπεδο».

Η ιστορία ενός fair play

Η μικρή γεννήθηκε τον Μάρτη του 2004 (παραμονές της συμμετοχής του στους Ολυμπιακούς της Αθήνας, με προπονητή τον Ντιέγκο και συμπαίκτη τον Μέσι) στο Ροσάριο: «Πήγα», θυμάται, «μία μέρα πιο νωρίς. Για μία μόνο νύχτα, γιατί είχαμε αγώνα. Και μετά επέστρεψα και γυρίσαμε όλοι μαζί στο Μεξικό». Άλλος άνθρωπος, πιο μαλακωμένος: «Να φανταστείς πως, έως τότε, δεν ήξερα τι πάει να πει fair play! Τώρα, ξέρω».
Δεν το ‘λεγε τυχαία. Επίκεντρο, η ιστορία ενός πέναλτι σ’ ένα ματς της Κρουζ: «Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Ο διαιτητής έδωσε πέναλτι, ο βοηθός είπε “ όχι” κι εγώ πήγα και διευκρίνισα πως, όπως εξελίχθηκε η φάση, έπρεπε να πηδήξω πάνω απ’ τον τερματοφύλακα, για να μην τον χτυπήσω». Ξέσπασε πολλή κουβέντα, τότε…

H γυναίκα της ζωής του

Η μικρή ήταν το επισφράγισμα του εφηβικού του love story με τη Μαριάνα, τη γυναίκα του. Μικροπαντρεύτηκαν, το 2003. Ο Σέζαρ στα 22, ετούτη στα 19: «Με υποστήριζε πάντα, της οφείλω πολλά για τις επιτυχίες μου». Για πάρτη της, καθιέρωσε κι έναν παντελώς προσωπικό τρόπο πανηγυρισμού: ένα μικρό χορευτικό –κούμπια, συνήθως- και πιάνοντας τα αφτιά του! Ο… κρυφός συμβολισμός; Μπορεί για τον απλό λαό, ο Νταλγκάδο να απολάμβανε διαχρονικά το παρατσούκλι «El Chelito» (ο μικρός, ο αδύνατος Chelo – το κληρονόμησε στα 15 του, απ’ το nickname ενός πρώην συμπαίκτη του, του Μαρτσέλο) για την Μαριάνα, ωστόσο, ήταν πάντα ο «Orejon» της. Που, πήγαινε να πει, αυτός με τα μεγάλα αφτιά! Ο λόγος, προφανής…

Διαβάστε όλο το αφιέρωμα με τις άγνωστες πτυχές του Σέζαρ Ντελγκάδο, μόνο στο katimagiko.gr!