Είμαστε ακόμα ζωντανοί!

Ο Σωτήρης Γεωργίου μετά την νίκη της Ελλάδας επί της Σερβίας κάνει στο gazzetta.gr έναν απολογισμό της εθνικής ομάδας αλλά του κάθε παίκτη ξεχωριστά. Ώρα απολογισμού λοιπόν για την εθνική μας ομάδα καθώς υπολείπεται ένα παιχνίδι τυπικής διαδικασίας το Σάββατο για τις θέσεις 5-6 με την Λιθουανία. Που καλύτερα είναι να το χαρούμε, να παίξουμε ελεύθερα και να χρησιμοποιηθούν και όλα τα παιδιά του πάγκου που αξίζουν αφού για  να είσαι ομάδα στα αποδυτήρια πρέπει να έχεις οικογενειακή εικόνα και κλίμα. Η εθνική μας καθάρισε για να ξεκινήσουμε από το ματς αυτό τους Σέρβους. Ένα παιχνίδι πολύ πιο δύσκολο για μένα από αυτό με την Γαλλία καθώς εδώ είχαμε το άγχος του στόχου, της συμμετοχής στο προ Ολυμπιακό τουρνουά, ενώ στο παιχνίδι με τους Γάλλους και να χάναμε δεν άλλαζε κάτι ούτε χάναμε κάποιο στόχο. Συνεπώς η αναμέτρηση ήταν κρισιμότατη, οι Σέρβοι κάθε άλλο παρά αδιάφοροι ήταν καθώς αυτοί και αν έχουν κριτική που χάνουν μια χρονιά και απέτυχαν πλήρως στην Λιθουανία αφού ξεκίνησαν για μετάλλιο και είχαν και δρόμο στρωμένο για τελικό! Και η εθνική μας παρά ταύτα, παρά την απειρία της σε ατομικό επίπεδο, παρουσιάστηκε σαν ομάδα με εμπειρία ατομική και ομαδική και με ψυχολογία της βαριάς φανέλας και αυτό πιστώνεται στον Ζούρο και τους συνεργάτες του. Που επίσης πιστώνεται ότι άφησε (κάτι που θέλαμε για κάποια διαστήματα με την Γαλλία επίσης να γίνει)πιο ελεύθερους επιθετικά τους παίκτες (δεν περίμεναν να γυρίζει συνέχεια η μπάλα για να σουτάρουν και έψαχναν τον ανοιχτό διάδρομο σαν πρώτη σκέψη) και έτσι κάναμε το ιδανικό ξεκίνημα. Εντάξει, η Σερβία είχε μικροαπουσίες στην περιφέρεια που δημιούργησαν πρόβλημα στον Τεόντοσιτς με την υπερφόρτωση, είχε ένα Ίβκοβιτς θεατή παραδόξως στον πάγκο, είχε μια ομάδα χωρίς ψυχή και ενέργεια, αλλά όλα αυτά δεν λένε κάτι. Και δεν λένε γιατί εμείς παίζαμε με τα .. δεύτερα και αν μιλάγαμε ρεαλιστικά προ του τζάμπολ ή πολύ περισσότερο προ του τουρνουά, θα κάναμε λόγο για γκραν φαβορί Σερβία και ότι θα είναι επιτυχία να την κοντράρουμε απλά! Και όμως η ελληνική ομάδα έκανε ..πλάκα στους Σέρβους και απλά λογικά έπεσε στο τέλος η διαφορά αφού ήταν παρά φύσιν  με την ομάδα μας να κάνει στο 2ο της κρισιμότερο της παιχνίδι στο Ευρωμπάσκετ, την καλύτερή της επιθετικά παρουσία. Και αυτό που μ άρεσε επίσης είναι ότι είδα τον Ζούρο να ..ουρλιάζει και να χτυπιέται στον πάγκο και στο +20! Πολύ σωστός γιατί ποτέ δεν ξέρεις την έκβαση ενός αγώνα πως θα εξελιχθεί και επίσης πάντα πρέπει να είσαι στην σωστή του έκταση, τελειομανής. *Ο ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ* Η εθνική μας ομάδα ξεκίνησε με μετρημένες φιλοδοξίες, με πολλά νέα πρόσωπα και νέο προπονητή. Με την αποχώρηση ακόμα δύο βασικών στελεχών (Σπανούλης-Σχορτσιανίτης) που ήταν στο πρώτο στάδιο της προετοιμασίας και σαν συνέχεια μεγάλων αποχωρήσεων (Διαμαντίδης και νωρίτερα Παπαλουκλας), το κλίμα βάρυνε και ο στόχος εστιάστηκε στην παρουσία μας στην 8αδα και σαν υπέρβαση το προ Ολυμπιακό τουρνουά. Ορθή προσέγγιση που ήρθε σε συνδυασμό και με τις εξαιρετικές διασταυρώσεις μας. Βεβαίως είχαμε ένα