Γαία πυρί μιχθήτω

Επιστροφή στις επάλξεις από σήμερα, και το gazzetta συνεχίζει την παρουσίαση και ανάλυση καθιερωμένων ρητών που ομορφαίνουν τον γραπτό και προφορικό μας λόγο. Ξεκινάμε τη σεζόν με μια ρήση που χαρακτηρίζει στο σύνολό της την ποδοσφαιρική κοινότητα (τη Φυλή του Ποδοσφαίρου, όπως θα έλεγε κι ο Ντέσμοντ Μόρρις, http://www.gazzetta.gr/article/item/209772-gazzetta-culture): «Γαία πυρί μιχθήτω». Κυριολεκτικά σημαίνει «ας αναμιχθεί το χώμα με τη φωτιά». Αποδίδεται στον Πανάρκη τον αινιγματοποιό, περίπου το 450 π.Χ. Συγκεκριμένα, η πλήρης φράση του ποιητή ήταν «εμού θανόντος, γαία πυρί μιχθήτω», θέλοντας να τονίσει ότι μετά τον θάνατό του ας γίνει ό, τι θέλει, έτσι κι αλλιώς αυτός θα είναι νεκρός. Η φράση κληροδοτήθηκε ως τις μέρες μας με ακριβώς αυτή τη σημασία, «ας γίνει ό, τι θέλει», και υποδηλώνει την απόλυτη αδιαφορία για τις συνέπειες των πράξεών μας. Στο συγκεκριμένο ρητό συνοψίζεται ο ζαμανφουτισμός που διακρίνει τους εταίρους του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τι κι αν η πλειονότητα των φιλάθλων έχει απαξιώσει το ελληνικό πρωτάθλημα; Η ηγεσία της Σούπερ Λίγκας, ακόμα κι όταν η ΕΕΑ την απάλλασσε από τον βραχνά της ρήτρας των τεσσάρων εκατ. ευρώ, ενδιαφερόταν αποκλειστικά για την άμεση έναρξη του πρωταθλήματος. Τα υπόλοιπα… γαία πυρί μιχθήτω. Η Nova κώφευε και ενδιαφερόταν για τα έσοδα από τους χορηγούς και τις διαφημίσεις και δεν διανοούνταν πιθανή αναβολή, παρά την πλήρη επίγνωση ότι αν το προϊόν της αξιολογούνταν από τη Standard and Poor’s, θα χαρακτηριζόταν «σκουπίδι». Τι κι αν διεξήχθη η πρώτη αγωνιστική κουτσουρεμένη; Πάνω από όλα το οικονομικό και… γαία πυρί μιχθήτω. Να πάμε και πιο πίσω; Ο ΟΦΗ προσέφυγε στα πολιτικά δικαστήρια, τα πλέι οφ έγιναν κατακαλόκαιρο, οι παίκτες δεν έκαναν καλά-καλά διακοπές και συνεχίζουν να παίζουν χωρίς σταματημό. Ε και; Η άνοδος να επιτευχθεί και… γαία πυρί μιχθήτω. Οπαδοί του Ηρακλή ψήφισαν αναφανδόν να αναλάβει την ομάδα ο Μάκης Ψωμιάδης. Τι κι αν είναι υπόδικος και πλήρως απαξιωμένος στη φίλαθλη –και όχι μόνο– κοινή γνώμη; Ο Ηρακλής να μείνει στην κατηγορία και… γαία πυρί μιχθήτω. Οπαδοί της ΑΕΚ, στον τελικό του κυπέλλου, επιδόθηκαν σε αθλιότητες πιστεύοντας ότι έτσι θωράκιζαν την κατάκτηση του τροπαίου. Τι κι αν έκλαιγαν παιδιά και η ατμόσφαιρα «δηλητηριάστηκε»; Την κούπα να σηκώσουμε και… γαία πυρί μιχθήτω. Ωστόσο, επειδή δεν μας φταίνε πάντα οι άλλοι, ας αναρωτηθούμε όλοι εμείς που υποστηρίζουμε ο καθένας την ομάδα του: Μήπως έχουμε διαποτιστεί με τη νοοτροπία «πρωτάθλημα να πάρω και… γαία πυρί μιχθήτω»; Όταν ορισμένοι εξ ημών διαλύουμε κατά καιρούς τα γήπεδα, συνυπολογίζουμε τις συνέπειες των ενεργειών μας; Ή γινόμαστε έρμαια των παθών μας και λέμε… γαία πυρί μιχθήτω (στην αθυρόστομη εκδοχή της!); Αναμφίβολα, δεν είναι εύκολο να αλλάξουμε διαμιάς τρόπο σκέψης ούτε να ελέγξουμε ορμέμφυτα αισθήματα. Ας κάνουμε όμως πού και πού την αυτοκριτική μας, ας υιοθετήσουμε την έννοια της συλλογικής ευθύνης και για μια φορά ας βάλουμε πάνω από όλα το ίδιο το άθλημα αφήνοντας σε δεύτερη μοίρα την ομάδα μας. Ναι, δεν θα υ