Η μπουγάδα στη ...Γάδα!

Όποιος μέσα στο κατακαλόκαιρο βρήκε σύννεφο για να πέσει, καλά να πάθει. Οι περισσότεροι, πάντως, δεν πέσαμε από τα σύννεφα με τις αποκαλύψεις (και τις συλλήψεις, και τις συλλήψεις!!!) για τους «επαγγελματίες» παράγοντες που εμπλέκονται στο σκάνδαλο των στημένων αγώνων. Το προφανές προσπαθεί να αποδείξει η δικαιοσύνη: ότι ένας παράγοντας που «πηδάει» (με και χωρίς εισαγωγικά) από ομάδα σε ομάδα, δεν το κάνει από αγάπη στην ομάδα του (ποια απ΄ όλες;), αλλά για προσωπικό όφελος. Ποιο, λοιπόν, μπορεί να είναι το όφελος από το ελληνικό ποδόσφαιρο των μηδέν υποδομών, του άθλιου προϊόντος, των άδειων γηπέδων, των ελάχιστων εσόδων (και των αντιστρόφως ανάλογων εξόδων), της βίας και της νοθείας; Ξέρω, η αγάπη για την ομάδα. Για την αγαπημένη ομάδα που προσφέρει στον παράγοντα ηδονή, κερδίζοντας ή διαλύοντας την προηγούμενη αγαπημένη του ομάδα! Ούτε γκόμενες να ήταν οι αγαπημένες ομάδες. Ούτε πουκάμισα. Όλος ο κόσμος γεννιέται και πεθαίνει με μια αγαπημένη ομάδα (έστω, με μια σε κάθε χώρα), με μοναδική εξαίρεση τους επαγγελματίες παράγοντες - οπαδούς της Ελλάδας. Γιατί ενώ στον υπόλοιπο κόσμο γίνονται μεταγραφές παικτών, άντε και προπονητών (όπως στην περίπτωση του Βίλας Μπόας από την Πόρτο στην Τσέλσι), στην Ελλάδα γίνονται μεταγραφές παραγόντων, ομάδων ολόκληρων, μέχρι και φορολογικών μητρώων (αφιμί)! Το δυσάρεστο είναι πως όλο αυτό το έχουμε αποδεχθεί. Αποδεχόμαστε αυτούς τους παράγοντες στις ομάδες, μέχρι και ως σωτήρες τους βλέπουμε σε κάποιες περιπτώσεις, έστω κι αν γνωρίζουμε τις μεθόδους τους από προηγούμενα «διαπιστευτήρια», ακόμα κι αν έχουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι ο σκοπός τους δεν είναι -μόνο- το καλό του συλλόγου. Έστω κι αν φοβόμαστε πως θα αφήσουν κάποια στιγμή την ομάδα μας στα κρύα του λουτρού, πως θα την ξεπουλήσουν, θα τη «στήσουν», θα τη διαλύσουν, θα βρεθεί στην μπούκα εξαιτίας τους... Τους αποδεχόμαστε και κρεμιόμαστε με αγωνία από τα σύννεφα, με την ελπίδα να μας κρατήσουν. Και τους αποδέχεται -τους αποδεχόταν μέχρι τώρα, ας ελπίσουμε- και το κράτος. Τους άφηνε να δρουν ανεξέλεγκτοι, ακόμα κι αν οι ίδιοι έχουν αποτελέσει «αντικείμενα» προηγούμενων διαδικασιών «κάθαρσης» και «εξυγίανσης» (στα λόγια), ακόμα κι αν εκκρεμούν σε βάρος τους καταδικαστικές αποφάσεις... Τώρα που η απόφαση μοιάζει «δεμένη» από όλες τις μεριές, τώρα που επιτέλους βρήκαν τρόπο να συνεργαστούν όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους (Δικαιοσύνη, Σδόε, Αστυνομία, Μυστικές Υπηρεσίες), πέρα από το γεγονός ότι είναι η τελευταία μεγάλη ευκαιρία να ξεβρομίσει το τοπίο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αποδεικνύεται και ότι αν το κράτος θέλει, τότε μπορεί. Αρκεί φυσικά να αποδείξει ότι θέλει να το πάει μέχρι τέλους κι όχι ότι απλώς να καθίσει πάνω στην πρόσκαιρη επικοινωνιακή επιτυχία των συλλήψεων. Πως η Γάδα μπορεί να καθαρίσει την «μπουγάδα»! Μπορείτε; Εκ των ενδείξεων, ναι. Θέλετε; Αυτό θα κριθεί εκ των αποδείξεων... Μέχρι να σταματήσουμε να ψάχνουμε σύννεφα για να πέσουμε, εγώ, ο Μίλτος, νά ΄μαι καλά...