Οι γάτες και ο... Κομφούκιος!

Εκστασιασμένος από τον θρίαμβο της εθνικής γυναικών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Σαγκάης, ο Βασίλης Σκουντής βουτάει (όχι στην πισίνα με το χλώριο, αλλά) στο θησαυροφυλάκιο της κινεζικής σοφίας και προσπαθεί να την αποδώσει στα ελληνικά. Αμαρτία εξομολογημένη, λένε, δεν είναι αμαρτία και εγώ την έχω κάνει βούκινο από πολλών ετών: έχω όχι απλώς μια αδυναμία, αλλά μια ψύχωση με το γουότερ πόλο και γι' αυτό πετάω τη σκούφια μου με ευκαιρίες όπως η τωρινή, που βεβαίως είναι πρωτοφανής (για τα ελληνικά δεδομένα), ίσως και ανεπανάληπτη. Μαζί με τη σκούφια μου, πετάω επίσης και ένα σκουφάκι που κρατώ ως ανεκτίμητο κειμήλιο στη συλλογή μου: το σκουφάκι με το Νο 9 που φορούσε ο Γιώργος Αφρουδάκης τέτοιες μέρες (για την ακρίβεια στις 30 Ιουλίου) πριν από έξι χρόνια, όταν πήρε την μπάλα από τον αδερφό του, τον Χρήστο και πέτυχε το ιστορικότερο γκολ της ελληνικής υδατοσφαίρισης. Το γκολ με το οποίο η εθνική ανδρών νίκησε την Κροατία στην παράταση του μικρού τελικού του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος του Μόντρεαλ και κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, που μέχρι χθες το απόγευμα αποτελούσε το μεγαλύτερο παράσημο μας. Αλλά, συγνώμη που το γράφω, καλέ μου φίλε, Γιώργο, σας έφαγαν λάχανο οι κορίτσαροι! Το σκουφάκι με το Νο 9 στην εθνική γυναικών το φορά η Αγγελική Γερόλυμου: η «Δήμαρχος», όπως την έβγαλε η Αλεξία Καμμένου (που την είδα. πρώτο τραπέζι πίστα στην άφιξη της αποστολής και πολύ το χάρηκα) στη Βουλιαγμένη, για τις ατάκες και την επικοινωνιακή ικανότητα της. Ατυχώς για τη σημειολογία της στιγμής και των αριθμών, η πρώτη σκόρερ του περυσινού Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος είχε αποβληθεί από νωρίς με αντικατάσταση και δεν αγωνιζόταν στα τελευταία δευτερόλεπτα, αλλά άφησε στο πόδι της ή μάλλον στο. χέρι της ττην Κική Λιόση, που πέτυχε το γκολ (9-6), με το οποίο η εθνική κλείδωσε το χρυσό μετάλλιο στη θυρίδα της. Γελώ τώρα που το γράφω, αλλά οι μεγάλες ομάδες δεν κολλάνε στα ονόματα, άλλωστε, όπως λένε και οι Κινέζοι, «μαύρη γάτα ή άσπρη γάτα, δεν έχει σημασία. Αν μπορεί να φάει τα ποντίκια, τότε είναι καλή γάτα»! Ειδικώς δε αυτή η συναρπαστική εθνική ομάδα είναι μια (γαλάζια) γάτα με πέταλα! Παίρνω τώρα αφορμή από αυτή την (πρώτη) παροιμία και λέω να συνεχίσω το βιολί μου: να αντλήσω, δηλαδή, και άλλα ψήγματα από το θησαυροφυλάκιο της κινέζικης σοφίας , να κλέψω λίγες από τις. ατάκες του πάνσοφου Κομφούκιου και να τα προσαρμόσω στον θρίαμβο των κοριτσιών μας στη Σαγκάη. Ιδού, λοιπόν, το αποτέλεσμα του εγχειρήματος. * Να σκέπτεσαι πάντοτε ότι μπορείς να το καταφέρεις: Ε, αυτό πια είναι αξίωμα.. Δεν το είχαν διανοηθεί, αλλά κατάλαβαν ότι μπορούν να το καταφέρουν και το κατάφεραν. * Χάρισε ένα ψάρι σε έναν άνθρωπο: θα έχει να φάει για μια μέρα. Δίδαξε έναν άνθρωπο να ψαρεύει: θα έχει να τρώει σε όλη του τη ζωή: Ο Μορφέσης, που διαδέχτηκε τον Ιωσηφίδη, τις δίδαξε να ψαρεύουν με κάθε τρόπο για να 'χουν να φάνε σε όλη τους τη ζωή. Ψαρεύουν με απόχη, με καθετή, με καλάμι , με γρι γρι, με καμάκι, με πετονιά, με συρτή, με τσαπαρή, ακόμη και με τον απαγορευμένο δυναμίτη! * Όπως συμ