«Όταν μεγαλώσει θα γίνει Λάρι Μπερντ...»

Ο Νίκος Παπαδογιάννης θυμάται στο blog του το πρώτο συναπάντημα με τον Ντιρκ Νοβίτσκι και ανακαλύπτει στο αρχείο του ένα μικρό διαμάντι ηλικίας 12 ετών. Μου πήρε μια-δυο μέρες για να το εντοπίσω, αλλά... εύρηκα. Δεν είναι δα ψηφιακό το αρχείο των παλαιών μου περιοδικών. Θυμόμουν ότι είχα γράψει ένα, ας πούμε προφητικό, κείμενο για τον Ντιρκ Νοβίτσκι τον Ιούνιο του 1999 από την Ντιζόν, όπου πρωτοείδαμε το λεγάμενο για πρώτη φορά αντιμέτωπο με την Εθνική μας. Ο Γερμανός είχε μόλις ολοκληρώσει τη «ρούκι» χρονιά του στο Ντάλας. Το ρεπορτάζ δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Τρίποντο (πριν το κατασπαράξουν τα όρνεα) μία μέρα μετά την πικρή επιστροφή της ελληνικής ομάδας στη βάση της. Και έμοιαζε με ματιά προς το μέλλον. Διαβάστε και πείτε μου αν συμφωνείτε:                                                                             **********************         Την Εθνική Ελλάδος καλωσόρισε στην Ντιζόν ο πρώτος βιονικός μπασκετμπολίστας στην ιστορία του αθλήματος. Ο άνθρωπος που βγήκε από το κομπιούτερ. Αν ο Αρβιντας Σαμπόνις υπήρξε στα νιάτα του καπρίτσιο της φύσης, ο Ντιρκ Νοβίτσκι είναι ένα θαύμα της τεχνολογίας μπολιασμένο με άφθονο φυσικό ταλέντο, ένα «project» γερμανικής έμπνευσης και αμερικάνικων εφαρμογών, ένα πείραμα καμωμένο για τις ανάγκες του "Milennium". Ο μπασκετμπολίστας του 21ου αιώνα...         Στην πρώτη φάση του αγώνα Ελλάδας-Γερμανίας, προσπάθησε να πάρει την εσωτερική και να διεισδύσει από αριστερά. "Piece of cake" για την ελληνική άμνα: ο Καράγκουτης του έκλεισε το δρόμο, ο Τσακαλίδης καραδοκούσε για να μπλοκάρει το σουτ. Το ίδιο και στην επόμενη απόπειρα, το ίδιο και στη μεθεπόμενη. Αυτό το τρικ είναι το ψωμοτύρι του Ντιρκ Νοβίτσκι και ο Κώστας Πετρόπουλος το γνώριζε πολύ καλά.         "Δοκίμασε κάτι άλλο", του φώναξε ο Χένρικ Ντέτμαν από τον πάγκο. Ο Νοβίτσκι θυμήθηκε το "open court game" των Μάβερικς, την τρεχάλα του Δυτικού ΝΒΑ και αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στον αιφνιδιασμό. Αφησε τον Φέμερλινγκ να καθαρίσει το αμυντικό ριμπάουντ και έφυγε μπροστά σαν πύραυλος.          Κοίταξε δίπλα του, κανείς. Κοίταξε πίσω του, ο πλησιέστερος αντίπαλος είχε μείνει στα δύο μέτρα. Αλλά η "μπέιζμπολ" πάσα του Μπογκόγιεβιτς ήταν κακή. Εγινε καραμπόλα, ο Οκουλάγια έτρεξε και μάζεψε τη μπάλα κάπου στη σέντρα. Την έδωσε αμέσως στον σταρ της ομάδας, ακριβώς στη γωνία. Δεξιά αυτή τη φορά. Ο Καράγκουτης είχε αργήσει. Ο Τσακαλίδης έτρεψε να καλύψει τα νώτα του, αλλά η ζημιά είχε ήδη γίνει: ο Νοβίτσκι πάτησε γερά και απογειώθηκε. Η μπάλα έσκασε στο ελληνικό καλάθι σαν βόμβα. Ο Ιάκωβος ("in-his-face") κόντεψε να σπάσει το χέρι του Νοβίτσκι, αλλά τη μπάλα δεν την ακούμπησε ποτέ. O Παπανικολάου, που έτρεξε την τελευταία στιγμή να βοηθήσει τον Καράγκουτη, κρεμάστηκε από τους ώμους του Γερμανού. Στο "Παλέ ντε Σπορ" της Ντιζόν έγινε πανζουρλισμός. Ο Νοβίτσκι έλαμπε από τη χαρά του. Στο ΝΒΑ είναι "just another guy", αλλά η Ευρώπη παραείναι μικρή για λόγου του.         Αργότερα, ξεδίπλωσε το υπόλοιπο ρεπερτόριό του. Μας έβαλε τρίποντο στο τελευταίο δευτερό