Τι αξία έχει ένα ΑΦΜ;

Περιμένοντας το μοιραίο, το κάτι «πολύ κακό» που ακόμα δεν έχουμε προσδιορίσει πιο θα είναι αυτό, προχωράμε μέρα με τη μέρα σε έναν Γολγοθά χωρίς τέλος αλλά και χωρίς επιστροφή. Είναι προφανές πως το μαρτύριο τώρα ξεκινάει και σε λίγο ακόμα και οι συνέπειες της πτώχευσης θα φανούν ως το πιο φυσιολογικό πράγμα στον «μικρόκοσμο» μας... Μιλάμε για το δράμα της χώρας, αλλά και του ελληνικού βόλεϊ που μοιάζουν να κινούνται παράλληλα, φυσικά σε διαφορετικά επίπεδα αλλά πάντα μέσα στη σφαίρα της φαντασίας, του παραλόγου και της τρέλας. Κι όμως αυτό το δράμα, όταν και όποτε τελειώσει πρέπει να μας βγάλει πιο δυνατούς και πιο σοφούς, με εξαίρεση όσους έχουν την δυνατότητα να βρίσκονται εκτός τόπου και χρόνου. Μιλάμε για αυτούς που παροικούν μακριά από την Ιερουσαλήμ και παρακολουθούν εκ του μακρόθεν τις εξελίξεις εντός των τειχών και των τυχών αλλά εκτός τόπου και φιλέ. Αυτά για αρχή και με την ευχή πως δεν είμαστε ακόμα στην αρχή... Και για να ευθυμήσουμε λίγο καλό είναι εκτός από τα έκτακτα μέτρα της κυβέρνησης να ρίξουμε και μια ματιά στα δικά μας μέτρα, πριν μας πάρουν μέτρα ως άθλημα, ως κοινότητα και ως χωριό στη χώρα που ευημερούν οι αγανακτισμένοι, οι άνεργοι και οι πτωχευμένοι. Μακάρι να βγω ψεύτης αλλά τα μηνύματα που λαμβάνω από τα σωματεία και τους διαιτητές είναι αρνητικά. Και δεν μιλάμε τώρα πως έχει κανείς διάθεση να κάνει αντιπολίτευση ή, να κινδυνολογήσει, αλλά με τις παρούσες συνθήκες και μετά την κατάργηση όλων των επιχορηγήσεων της σεζόν 2010-11 δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Όταν το ίδιο το Υπουργείο Οικονομικών επιβεβαιώνει πως τα αποθεματικά της χώρας φτάνουν μέχρι τα μέσα Οκτώβρη, τότε θα δώσουν χρήματα για το βόλεϊ; Δυστυχώς το άθλημα πληρώνει αμαρτίες παιδιών, τέκνων, φίλων και συγγενών, αλλά κυρίως μερικών παραγόντων που ακόμα και σήμερα παραμένουν ανερυθρίαστοι και αγέρωχοι. Λυπάμαι που το λέω αλλά εάν η ΕΟΠΕ είχε μια σοβαρή διοίκηση θα έπρεπε από καιρό να έχει εκπονήσει πλάνο έκτακτης ανάγκης το οποίο θα έπρεπε να δημοσιοποιήσει εγκαίρως σε σωματεία, διαιτητές και αθλητές οι οποίοι δίνουν τη δική τους μάχη επιβίωσης. Ο Ηρακλής, λοιπόν, έφτασε 25 ημέρες πριν από το πρωτάθλημα για να αποκαλυφθεί, να γραφτεί και κυρίως να συζητηθεί δημόσια πως υπάρχει πρόβλημα με το ΑΦΜ. Η πολιτική του κουκουλώματος, των καμένων λογιστηρίων και των ψευδών δηλώσεων το μόνο που έκαναν ήταν να οδηγήσουν τον σύλλογο σε περιπέτειες σε όλα του τα τμήματα. Από το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, μέχρι το βόλεϊ. Αν και συγκρίσεις δεν μπορούν να γίνουν είναι πασιφανές πως η πολιτική που ακολούθησαν οι παράγοντες του Ηρακλή τα τελευταία χρόνια δεν είχε λογική και ήταν αδιέξοδη. Το να πάρει νέο ΑΦΜ o Hρακλής δεν είναι απίθανο, αλλά με τις παρούσες συνθήκες είναι δύσκολο. Η αλήθεια είναι πως εάν ο Ηρακλής δεν πάρει πάρει ΑΦΜ και κατά συνέπεια φορολογική ενημερότητα το πρωτάθλημα της Βόλεϊ Λιγκ θα πληγεί ανεπανόρθωτα και φυσικά θα έχουμε το παράδοξο της αποβολής από την Α1 και της συμμετοχής στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εδώ ταιριάζει αυτό που λέμε καθημερινά «αυτά μόνο στην