Τον "έφαγε" η ξεροκεφαλιά του...

Σε κάθε νέα μεταγραφή του Ολυμπιακού, από αυτές που λέμε "μεγάλα ονόματα", ο υποψήφιος ποδοσφαιριστής ένα πράγμα ρωτούσε: «Ποιος θα είναι προπονητής μου». Θες με λίγα χρήματα παραπάνω, θες με την πειθώ των ανθρώπων του Ολυμπιακού, ο παίκτης ξεπερνούσε το… εμπόδιο και υπέγραφε. Έτσι ήρθαν στον Ολυμπιακό: Ο Ριέρα, (με προπονητή τον Λίνεν), ο Ρόμενταλ (με προπονητή τον Λίνεν), ο Ιμπαγάσα (με προπονητή τον Λίνεν). Και έτσι θα ερχόταν και ο Γκατούζο (με προπονητή τον Λίνεν). Αυτό το ευλογημένο δώρο της διοίκησης του Ολυμπιακού, το να ενισχύσει το Γερμανό με παίκτες ονόματα, ο Λίνεν δεν το κατάλαβε ποτέ. Έμεινε στον δικό του τον Χολέμπας (προφανώς κάποιο γερμανικό ρουσφέτι εξυπηρετούσε) και στις απαιτήσεις για τον Κουμορτζί. Έμεινε στην ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΙΑ ΤΟΥ. Προχθές σας έγραφα ότι το μεγάλο ματς στο Τελ Αβίβ ήταν «Λίνεν εναντίον Λίνεν». Γνώριζα πολύ καλά τι έλεγα, γιατί ήξε