Υπερθέαμα καφροβόλεϊ

Βλέποντας τους αγώνες του φάιναλ-8 του Παγκοσμίου Λιγκ από το Γκντανσκ και ειδικά τον αποψινό τελικό Ρωσία – Βραζιλία εκτός του ότι για άλλη μια φορά με έπιασε κατάθλιψη θυμήθηκα πολλά και διάφορα… Τι θυμήθηκα; Πήγα πίσω στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του βόλεϊ που διοργανώσαμε το 1995 στην Ελλάδα το οποίο φυσικά έζησαν και θυμούνται μόνο οι βολεϊκοί. Έγινε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και ένας όμιλος και στην Πάτρα και είχαμε για άλλη μια φορά φουσκώσει το μπαλόνι αγωνιστικά και οργανωτικά. Πηγαίναμε και τότε για μετάλλιο ανοικτής… παλάμης. Εκτός από τη Ρωσία και την Ιταλία δεν υπολογίζαμε κανέναν άλλο κι ας φώναζε ο φουκαράς ο Χιλμπέρτο Ερέρα περί του αντιθέτου. Μαθημένος στα δύσκολα ήξερε πως αργά η γρήγορα θα έσκαγε πάνω του η φούσκα, όπως και έγινε τόσο με τον Κουβανό αλλά και με όσους ακολούθησαν και προηγήθηκαν. Θυμάμαι πως στο Ευρωπαϊκό του 1995 μεταξύ των ομάδων που υπολογίζαμε από ελάχιστα έως καθόλου ήταν η Σερβία και η Πολωνία δείγμα πως η βολεϊκή μας κουλτούρα ήταν και είναι και όπως φαίνεται θα πάντα κοντά και γύρω από το μηδέν. Η Σερβία από τότε απογειώθηκε και το 2000 κατέκτησε το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στο Σίδνεϊ και η Πολωνία αργά αλλά σταθερά γιγαντώθηκε, ξεπέρασε τα δύσκολα χρόνια της δεκαετίας του ΄80 και επένδυσε χρήμα, τεχνογνωσία και έμψυχο δυναμικό στο άθλημα του βόλεϊ. Όσοι παρακολουθήσατε τους αγώνες του Παγκοσμίου Λιγκ από το Γκντανσκ είναι βέβαιο πως θα μείνατε με ανοικτό το στόμα.  Ηταν η απόλυτη φιέστα. Ένα υπερθέαμα. Ακόμα και όσοι δεν το γουστάρετε το άθλημα, όσοι κάνετε εμετό με το βόλεϊ, αξίζει να δείτε ένα σετ από τον τελικό για να καταλάβετε ποιο ακριβώς είναι το άθλημα και κυρίως ποια είναι η τηλεοπτική κάλυψη του μέλλοντος όχι μόνο στο βόλεϊ αλλά γενικότερα στα αθλητικά γεγονότα. Δέκα κάμερες, τέσσερα slow motion και δύο μικροκάμερες έγινε η τηλεοπτική κάλυψη που όπως παραδέχεται και ο τεχνικός υπεύθυνος της ιταλικής RAI η τεχνολογία που χρησιμοποίησε η πολωνική κρατική τηλεόραση αλλάζει τα δεδομένα και αναγκάζει όλες τις χώρες να κατευθυνθούν προς την ίδια κατεύθυνση. Με πλάνα που δείχνουν τη μπάλα να ακουμπάει ακόμα και να… νύχια των παικτών που κάνουν μπλοκ, τη μπάλα να παραμορφώνεται μετά από επίθεση, τα οριακά χτυπήματα στη γραμμή, τον μορφασμό του αθλητή, την κίνηση προπονητή εκθέτοντας παράλληλα τους διαιτητές και τους επόπτες για τα πολλά και τραγικά λάθη τους που δεν δικαιολογούνταν για τέτοιου επιπέδου διοργανώσεις. Αξίζει πραγματικά να δείτε αυτή τη μετάδοση του αγώνα. Θα ξεχάσετε ακόμα και το σκορ. Ένα πραγματικό υπερθέαμα που αποθεώνει και απογειώνει το άθλημα. Φυσικά τίποτα δεν θα έμοιαζε εξωπραγματικό εάν δεν υπήρχε η μεθοδικότητα, η εργατικότητα και το μεράκι των Πολωνών. Ένα λαός που ξεχωρίζει για την κουλτούρα του και την αγάπη του για τον αθλητισμό. Τίποτα επίσης δεν θα γίνονταν εάν δεν υπήρχε η υποδομή του εντυπωσιακού γηπέδου «Εργκο Αρίνα» του Γκντανσκ χωρητικότητας 10.500 θεατών. Με ειδικά τηλεοπτικά στούντιο, με φωτισμό ειδικό για τηλεοπτικές μεταδόσεις, με ειδικές θέσεις για την τοποθέτη