Ζητείται ξανά φλόγα!

Ότι τα πράγματα στον Παναθηναϊκό δεν πάνε καλά σε… ΟΛΟΥΣ τους τομείς νομίζω πως είναι ξεκάθαρο και δεν χρειάζεται να το επιβεβαιώνουμε από εδώ μέσα. Δυστυχώς αλλά χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει επομένως δεν υπάρχει λόγος να αρχίσουμε συγκεκριμένα από κάπου διότι απλούστατα δεν θα τελειώσουμε ποτέ. Αλλωστε οι περισσότεροι από εμάς σε πράσινο περιβάλλον κινούμαστε, Παναθηναϊκό αέρα εισπνέουμε καθημερινά, οπότε είμαστε και σε θέση να αντιληφθούμε χωρίς δεύτερη κουβέντα το μέγεθος του προβλήματος. Η αλήθεια είναι πως τελευταίες εξελίξεις σε ΚΑΘΕ επίπεδο έχουν καταφέρει να ξενερώσουν τον κόσμο μέχρι εκεί που δεν πάει. Ψάχνεις ρε αδερφέ να βρεις κάποιον που να χαμογελάει και δεν βρίσκεις ούτε με σφαίρες. Βλέπετε οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας είναι φαρμακωμένοι από τις (μη) εξελίξεις και δεν βγάζουν άχνα. Όσες δε φορές θα το κάνουν τις περισσότερες θα είναι για να… τσακωθούν μεταξύ τους διότι έχουμε KAI φαινόμενα εμφυλίου. Ποιος μέτοχος φταίει λιγότερο, ποιος περισσότερο, γιατί φτάσαμε ως εδώ κοκ. Τα ξέρετε και τα ξέρω. Μια κατάσταση πέρα για πέρα κουραστική και ψυχοφθόρα, μια συζήτηση στην οποία άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο οι πιο πολλοί έχουν τα δίκια τους, μα πάνω απ΄ όλα μια κουβέντα που δεν παλεύεται μαζί και με τα υπόλοιπα που βιώνουμε ως άνθρωποι και μας έχουν μαυρίσει. Πάλι καλά να λέμε που έχουμε και το «στανταράκι» με το μπάσκετ. Λες και ο… Θεός το βάζει πάντα να τελειώνει μετά τη μπάλα ώστε να γελάει για λίγο το χειλάκι του κόσμου. Δεν κρατάει όμως για καιρό αυτή η χαρά διότι όλοι ξέρουμε πως το μπάσκετ δεν είναι ποδόσφαιρο. Δεν μπορεί να υπάρξει σύγκριση. Οχι φυσικά στις δύο ομάδες (καθώς η αρμάδα του Ζέλικο είναι το καμάρι κάθε Παναθηναϊκού) αλλά στα δύο αθλήματα. Και αυτό σας το λέει ένας άνθρωπος που σχεδόν ποτέ δεν έχει λείψει από τους μεγάλους σταθμούς του μπασκετικού τριφυλλιού, αλλά που είναι φόλα ποδοσφαιρικός. Για να επανέλθουμε στην ψυχολογία του κόσμου πάρτε ένα παράδειγμα τα εισιτήρια διαρκείας που κυκλοφόρησαν. Οι τιμές είναι πράγματι πολύ καλές, αν είσαι «αιώνια πιστός» που λέει και το σλόγκαν και δεν σκοπεύεις να χάσεις ματς συμφέρει και με το παραπάνω να τα πάρεις αλλά υπάρχει και κόσμος που το σκέφτεται. Και φυσικά έχει τα δίκια του καθώς οι περισσότεροι περιμένουν να δουν πως θα πάει το πράγμα και που θα κάτσει η μπίλια. Σε κάθε περίπτωση και χωρίς να μπαίνω στο πορτοφόλι κανενός γνώμη μου είναι πως τις όποιες εξελίξεις είναι καλύτερα να τις παρακολουθείς από ΜΕΣΑ και όχι απ’ έξω. Από εκεί και πέρα σίγουρα υπάρχει κάτι που δεν αλλάζει και δεν θα αλλάξει ποτέ. Ο Παναθηναϊκός είναι πολύ μεγάλος, ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ και δεν πρόκειται να καταστραφεί. Αυτό σας το υπογράφω και με τα δυο μου χέρια. Δεν ξέρω ποιον βολεύει και γιατί η δημιουργία αυτή της κατάστασης, δεν βλέπω ωστόσο και κανέναν που να προσπαθεί να το αποτρέψει. Ακόμη και αυτοί που υποτίθεται πως ασχολούνται μόνο λόγια είναι και στην τελική ευθεία, την ώρα του ταμείου δηλαδή, κωλώνουν και τα ρίχνουν στους άλλους. Το μόνο που λείπει είναι η φλόγα, η ελπίδα και