Το απουσιολόγιο

του Σπύρου "Shinobi" ΑσημάκηΈχοντας ανδρωθεί ως gamer μέσα στις αίθουσες των ηλεκτρονικών (τα ουφάδικα ντε) στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ήταν απόλυτα φυσικό πως όλες μου οι παραστάσεις, οι επιθυμίες και οι ανάγκες, όσον αφορά το gaming, να έχουν χρώμα ιαπωνικό. Πόσο μάλλον εφόσον είχα καταφέρει να αποφύγω κάθε δυνατή επαφή με τα διαβολομηχανήματα, αυτά με τις μάυρες οθόνες, τις φωτεινές γραμματοσειρές, τις περίεργες δισκέτες και τα πολλά κουμπιά που ονομάζονταν home υπολογιστές. Μετά ήρθαν στη ζωή μου οι κονσόλες και κάπου εκεί το γλυκό έδεσε με τους κορυφαίους ιαπωνικούς τίτλους να διαδέχονται ο ένας τον άλλο την ώρα που στα εφηβικά μου μάτια οι δυτικές παραγωγές φάνταζαν φτωχές σε περιεχόμενο, χωρίς ουσία και έμπνευση.Panzer Dragoon Orta. Με τον τίτλο αυτό τερμάτισε στην προηγούμενη γενιά κονσολών μία ακόμη, κατεξοχήν γιαπωνέζικη gaming εμπερία.Και φτάνουμε στο 2012