Γιώργου Ιακώβου στο ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων στις μάχες της Τηλλυρίας

Σαράντα επτά χρόνια κλείνουν σήμερα από τις μάχες της Τηλλυρίας και με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης οδηγήσαμε, αγαπητοί μου, ξανά τα βήματα και τις καρδιές μας στον χώρο αυτό που αναδείχθηκε σε ιερό και πατριωτικό προσκύνημα. Μας διακατέχει δέος στα ιερά αυτά χώματα, διότι αναβαπτιζόμαστε στα νάματα της θυσίας όσων αναδείχθηκαν υπερασπιστές της ελευθερίας και της νεοσύστατης τότε Κυπριακής Δημοκρατίας.Ήτανε Αύγουστος ζεστός χωρίς βροχή άλλα ούτε και λύτρωση. Ήτανε Αύγουστος και έβρεχε φωτιές που άναψαν τα αεροπλάνα και οι βόμβες ναπάλμ στα αγνά χωριά της Τηλλυρίας, σπέρνοντας τον θάνατο σε αθώους και άμαχους πολίτες, παιδιά, νέους και ηλικιωμένους. Το αίμα των αθώων πολιτών έσμιξε με το αίμα των ηρωικών νεκρών εθνοφρουρών και εθελοντών Κυπρίων και Ελλαδιτών. Στο σημείο αυτό αισθάνομαι έντονη την ανάγκη να αναφερθώ στην αυθόρμητη αντίδραση των εθελοντών Κυπρίων, ιδιαίτερα της περιοχής αυτής: Μέσα στη φρίκη του πολέμου σύσσωμος ο λαός ετέθη σε συναγερμό και έσπευσε εθελοντικά να προσφέρει υπηρεσίες, υπερασπιζόμενος τα δικά του χώματα. Όλοι υπέγραψαν συμβόλαιο με την αθανασία, το ίδιο αυτό συμβόλαιο που δεσμεύει και όλους εμάς, τις επόμενες γενιές, να μην ξεχάσουμε, να μην λυγίσουμε μέχρι την τελική δικαίωση.Παχύαμος – Μανσούρα – Λωρόβουνος – Περιοχή Κοκκίνων και ύψωμα Μάλη. Η τουρκική αεροπορία τίποτα δεν αφήνει όρθιο στο διάβα της, δίνοντας μια πρώτη γεύση της τουρκικής θηριωδίας που θα βιώναμε δέκα χρόνια μετά, το 1974.Οι σωβινιστικές τάσεις της Τουρκίας καθώς και τα επεκτατικά και διχοτομικά της σχέδια φάνηκαν από το 1963-64. Με πρόσχημα δήθεν τις διακοινοτικές συγκρούσεις.Εκεί όμως μέσα στη φλεγόμενη Τηλλυρία πρόβαλε αγέρωχη η παλικαριά των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγωνιστών που αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων στην τουρκική επιδρομή. Ακλόνητοι στις φλογισμένες κορυφογραμμές κατάφεραν να σταθεροποιήσουν τον ασφυκτικό κλοιό γύρω από τον θύλακα των Κοκκίνων, αναγκάζοντας τελικά τις τουρκικές δυνάμεις σε οπισθοχώρηση. Η αποτελεσματική πορεία και δράση της Εθνικής Φρουράς είναι άκρως αξιέπαινη εφόσον τότε δεν αποτελούσε ακόμη ένα ομοιόμορφο και οργανωμένο στράτευμα.Όταν στις 10 Ιουλίου 1964 οι Τούρκοι εγκατέστησαν ισχυρή δύναμη επί του υψώματος Λωρόβουνος, η ενέργεια αυτή ήταν άκρως επικίνδυνη γιατί προκαλούσε τον αποκλεισμό των Ελληνοκυπρίων και έθετε σε κίνδυνο τον δρόμο Σταυρού Ψώκας – Πηγαινιών. Η Εθνική Φρουρά υλοποίησε άμεσα την αποστολή της, αφού την 1η Αυγούστου ένα τάγμα κατέφθασε στην περιοχή με σκοπό την παρεμπόδιση της περαιτέρω προέλασης των τουρκικών δυνάμεων. Στις 7 Αυγούστου η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε κοινότητες της Τηλλυρίας και με πολυβολισμούς από αέρος σκότωσε πολλούς άμαχους και αθώους Ελληνοκυπρίους. Μέσα σε εκείνες τις δύσκολες συνθήκες οι ένοπλες μας δυνάμεις υπερασπιζόμενες την οντότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία διέτρεχε σοβαρότατο κίνδυνο, πέτυχαν κατά τις πρωινές ώρες της 8ης Αυγούστου την κατάληψη του υψώματος Λωρόβουνου. Η προέλαση συνεχίστηκε με επιτυχία έως και τη Μανσούρα, αναγκάζοντας τις τουρκικές δυνάμε