Η ΟΚΟΕ ζητά αναθεώρηση της απόφασης των Πολιτιστικών Υπηρεσιών για το ποίημα Μοράρη

Η Ομοσπονδία Κυπριακών Οργανώσεων Ελλάδας (Ο.Κ.Ο.Ε.) σε πρόσφατη επιστολή της προς τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού εκφράζει την πικρία της, για τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε το αντιπολεμικό ποίημα του λογοτέχνη Γιώργου Μoράρη, ο οποίος είναι μέλος της Κυπριακής Παροικίας στην Ελλάδα και ζητά την αναθεώρηση της απόφασής τους να μην συμπεριληφθεί το συγκεκριμένο

Όπως γράφει στην επιστολή της η Ο.Κ.Ο.Ε. «το ποίημα του δεν περιέχει καμιά εθνικιστική ή ρατσιστική έξαρση, ούτε και εκπέμπει μισαλλόδοξα μηνύματα που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τους Τούρκους μετανάστες στις Βρυξέλλες» για να προσθέσει ότι «ως οργάνωση αποδήμων έχουμε επαφές με μεταναστευτικές οργανώσεις -και μάλιστα από την Τουρκία- και πολλές φορές διαπιστώσαμε ότι ακούν με κατανόηση τις θέσεις και απόψεις μας, για τερματισμό της κατοχής, λύση στο Κυπριακό, οικοδόμηση μια μόνιμης ειρήνης».

«To ποίημα», σημειώνει η Ο.Κ.Ο.Ε, «εκφράζει τον πόνο ανυπεράσπιστων ανθρώπων, ανθρώπων στη δίνη του πολέμου και εν προκειμένω της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974. Η εισβολή αποτελεί μια ιστορική πραγματικότητα, η οποία αναγνωρίζεται απ’ όλον τον κόσμο και καταδικάζεται από τον ΟΗΕ, την Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλους διεθνείς οργανισμούς».

Επίσης, προσθέτει ότι «τα εγκλήματα του τουρκικού στρατού και των εξτρεμιστών από κάθε πλευρά δεν πρέπει να συμψηφίζονται, αλλά να αναδεικνύονται και να καταδικάζονται, και αυτό κάνει ο ποιητής».

Η Ο.Κ.Ο.Ε. (Κύπριοι της Ελλάδας) συνεργάζεται στενά με την Τουρκοκυπριακή οργάνωση KIBES (Τουρκοκύπριοι στην Τουρκία) και από κοινού καταγγέλλουν επανειλημμένα επονείδιστες πράξεις βίας, που έγιναν από εξτρεμιστικά στοιχεία και των δυο κοινοτήτων και τον τουρκικό στρατό.

Μάλιστα, προσθέτει «σε κοινή διακήρυξη τους ζήτησαν την προσαγωγή ενώπιον της δικαιοσύνης (ή επιτροπών που θα δημιουργηθούν κατά τα πρότυπα της μετά απαρτχάιντ περιόδου στην Νότια Αφρική) όλων όσοι βαρύνονται με εγκλήματα πολέμου, και εγκλήματα κατά του άμαχου πληθυσμού ακόμη και σε καιρό ειρήνης, ανεξάρτητα ποιος τα διέπραξε, σε ποια κοινότητα ανήκει, όσο ψηλά και εάν βρίσκεται».