Μα πόσα κιλά Μ****** είναι;

O κ. Στουρνάρας είχε την καλοσύνη να με ενημερώσει για τις τελευταίες εξελίξεις στην Κύπρο. Η ενημέρωση βεβαίως, ήταν περισσότερο -θα έλεγα- συμβολικού χαρακτήρα, γιατί όλες αυτές τις ημέρες είμαστε σε στενή επαφή και με τον Πρωθυπουργό και με τον Υπουργό Οικονομικών και με την ηγεσία, πολιτειακή και πολιτική, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Παρακολουθούμε ως ΠΑΣΟΚ, πολύ

Όπως είχα την ευκαιρία να πω και χθες στη γραπτή δήλωσή μου, η σκέψη μας είναι στον κυπριακό λαό που υφίσταται μία δραματική δοκιμασία την περίοδο αυτή. Η λύση που επελέγη είναι μία λύση επώδυνη. Αλλά ενώ οφείλουμε ν’ ασκούμε κριτική στην Ευρωζώνη και τους συντηρητικούς συσχετισμούς δυνάμεων που διαμορφώνονται μέσα στην Ευρωζώνη, εμείς από τη δική μας σκοπιά, ως Ελληνισμός, έχουμε την υποχρέωση να κατανοούμε τους συσχετισμούς και να ξέρουμε πώς πρέπει να κινηθούμε, αξιοποιώντας τα μικρά περιθώρια τα οποία υπάρχουν. Και στην περίπτωση της Κύπρου, οι συσχετισμοί δεν είναι απλώς δημοσιονομικοί και χρηματοοικονομικοί, αλλά είναι και συσχετισμοί διεθνοπολιτικοί, γεωπολιτικοί και αυτά πρέπει να λαμβάνονται πάρα πολύ σοβαρά υπόψη.

Επίσης, είναι πάρα πολύ σημαντικό το γεγονός ότι «στεγανοποιήθηκε» απολύτως το ελληνικό τραπεζικό σύστημα σε σχέση με τις εξελίξεις στην Κύπρο. Η υπογραφή της σύμβασης για τη μεταφορά των υποκαταστημάτων των κυπριακών τραπεζών που λειτουργούν στην Ελλάδα στην Τράπεζα Πειραιώς είναι πολύ σημαντική, είναι ένα στοιχείο στο οποίο προσβλέπουν οι Έλληνες καταθέτες, οι Έλληνες επενδυτές. Ξέρουν όλοι ότι δεν πρόκειται να χάσουν ούτε ένα ευρώ, ότι το σύστημα από αύριο το πρωί θα λειτουργεί κανονικά. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί στη φάση που βρισκόμαστε, η σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας είναι η πρώτη προϋπόθεση για την επάνοδο σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, μία που το μεγάλο μας πρόβλημα είναι αυτή τη στιγμή, φυσικά η αντοχή των επιχειρήσεων, η ύφεση και βεβαίως η ανεργία.

Έχει, επίσης, πολύ μεγάλη σημασία -και θέλω να στείλω αυτό το μήνυμα- να γίνει κατανοητό από όλους, στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ότι προσφέρουμε πολύ κακές υπηρεσίες όταν καλλιεργούμε νέου τύπου αφελείς θεωρίες συνομωσίας, σύμφωνα με τις οποίες για την κρίση στην Κύπρο φταίει η Ελλάδα, το κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους, το PSI δηλαδή, ή δεν ξέρω και εγώ ποιοι άλλοι μυθικοί παράγοντες, οι όποιοι ξεκινούν από την Ελλάδα και πλήττουν τα συμφέροντα του κυπριακού τραπεζικού συστήματος. Αυτό δεν αληθεύει και έχουμε την ευκαιρία να το εξηγήσουμε με πολλούς και διάφορους τρόπους.

Απλώς τι απεδείχθη στην περίπτωση της Κύπρου; Απεδείχθη ότι τα εύκολα λόγια είναι και επικίνδυνα. Ότι ποτέ δεν υπήρξε και δεν υπάρχει πραγματική εναλλακτική λύση, εκτός Ευρώπης, εκτός Ευρωζώνης. Πρέπει να αποδεχθούμε αυτήν την πραγματικότητα. Όποιος θέλει να κινηθεί καθαρά εκτός Ευρωζώνης και εκτός Ευρώπης, πρέπει να έχει την εντιμότητα να το πει και υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που το λένε.

Ερμαφρόδιτες θέσεις υπαινιγμοί, εύκολα λόγια και δημαγωγίες δεν οδηγούν πουθενά παρά μόνο στον όλεθρο.

Ερωτήσεις δημοσιογράφων

Γιατί ακριβώς κατηγορείτε τους ΑΝΕΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ;

Κοιτάξτε, παρακολουθούμε από χθες το βράδυ και σήμερα το πρωί ακόμα πιο έντονα, επώνυμα και προβεβλημένα στελέχη των δύο «συνεταίρων της δημαγωγίας», του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων , να λένε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι για την κρίση στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου φταίει το ελληνικό PSI, φταίει δηλαδή το κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους. Χωρίς το κούρεμα του δημοσίου χρέους δεν μπορούσε να επιβιώσει η Ελλάδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλες οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, δεν μιλούν συνεχώς για το «επαχθές δημόσιο χρέος» και για την ανάγκη ακόμη μεγαλύτερου κουρέματος; Tο κούρεμα έγινε , η Ελλάδα έχει απαλλαγεί από 130 δισ. ευρώ χρέους. Αυτή τη στιγμή, αν λάβουμε υπόψη μας το PSI και την επαναγορά ομολόγων, έχει μειωθεί το ελληνικό δημόσιο χρέος κατά 65% του ελληνικού ΑΕΠ. Εδώ άκουγα μέχρι και πριν λίγες ημέρες ότι στόχος είναι να πάμε και σε επόμενο κούρεμα. Και στην πραγματικότητα υπάρχει ανοικτή η προοπτική αυτή, εφόσον η Ελλάδα ακολουθήσει πιστά το πρόγραμμα και εφόσον έχει να επιδείξει θετικά και αξιόπιστα δημοσιονομικά αποτελέσματα.
Τώρα γιατί αντιστρέφουν τη θέση τους; Tι θέλουν να εξυπηρετήσουν; Θέλουν να δώσουν οδό διαφυγής ή υπεκφυγής, σε αυτούς που διατείνονται ανακριβώς ότι φταίει η Ελλάδα ή το PSI; Οι ελληνικές τράπεζες μετείχαν στο PSI.Τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, ακόμη και Έλληνες ιδιώτες που δεν μπορέσαμε να τους απαλλάξουμε. Όπως και όλες οι ξένες τράπεζες, όλες οι ξένες ασφαλιστικές εταιρείες, όλα τα ξένα ασφαλιστικά ταμεία. Μόνο ελάχιστα κερδοσκοπικά funds δεν μετείχαν γιατί έτυχε να έχουν ομόλογα διεπόμενα από το αγγλικό δίκαιο. Πώς θα μπορούσαν να εξαιρεθούν οι κυπριακές τράπεζες και γιατί;
Όταν έχεις 70 δισ. ευρώ καταθέσεων και 120 δισ. ευρώ ενεργητικού είναι παράλογο να έχεις διαθέσει 4 δισ. ευρώ σε ομόλογα ελληνικού δημοσίου; Όλα αυτά τα χρόνια, επί δεκαετίες, πόσα έχουν κερδίσει οι τράπεζες από τη διαχείριση τίτλων, δηλαδή ομολόγων και εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου; Αν λοιπόν το πρόβλημα ήταν το κούρεμα του ελληνικού χρέους, οι ανάγκες ανακεφαλαιοποίησης στην Κύπρο θα ήταν 4 δισ. ευρώ. Εδώ είναι δυστυχώς τουλάχιστον 12 δισ. ευρώ και μπορεί αυτό το ποσόν να αυξηθεί.
Θα ήθελα λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί και οι «πρόχειροι εθνοκάπηλοι» στην Ελλάδα -εντός εισαγωγικών χρησιμοποιώ φυσικά τον όρο- να μην καλλιεργούν την αίσθηση ότι είναι η Ελλάδα αυτή που έβλαψε την Κύπρο.
Η Ελλάδα είναι αυτή που στηρίζει και θα στηρίζει την Κύπρο όταν τα άλλα στηρίγματα χάνονται, όταν η Ευρωζώνη φέρεται τιμωρητικά, όταν η Ρωσία κρατά τη θέση που κράτησε, όταν η Τουρκία προβάλλει αξιώσεις στις κυπριακές θαλάσσιες ζώνες, και όταν φυσικά και οι ΗΠΑ υποδεικνύουν ως λύση τη συνολική διευθέτηση για την Κύπρο και για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες ζώνες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Ελλάδα λοιπόν είναι το στήριγμα της Κύπρου και ο Ελληνισμός πρέπει να έχει τα αντανακλαστικά που πρέπει, ενότητας και αγώνα, αλλά με συγκεκριμένο σχέδιο και υπευθυνότητα.

Κύριε Πρόεδρε, για τις δηλώσεις όπως αυτές του πρόεδρου του Eurogroup, ότι αυτό το μοντέλο της Κύπρου μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες, το μυαλό μας πηγαίνει στο νότο που δοκιμάζεται…

Oι χθεσινές δηλώσεις του κ. Νταϊσενμπλουμ, του Ολλανδού υπουργού Εξωτερικών και προέδρου του Eurogroup, ήταν επικίνδυνες και για αυτό ανεκλήθησαν. Και δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να γίνουν δεκτές ως πολιτική από την Ευρωζώνη. Η Ολλανδία πρόσφατα εφάρμοσε το μοντέλο αυτό σε μία δική της μικρή τράπεζα, αλλά αυτό είναι μία δική της απόφαση.
Η Ευρωζώνη μπορεί να σταθεί στα πόδια της ως χρηματοοικονομικό σύστημα, μόνον εάν διασφαλιστεί η πανευρωπαϊκή εγγύηση καταθέσεων. Η παλιά πρόταση του Μάριο Μόντι για ένα πανευρωπαϊκό σχήμα εγγύησης καταθέσεων είναι απολύτως αναγκαίο να υιοθετηθεί. Και θα υιοθετηθεί, αργά η γρήγορα, ελπίζω γρήγορα. Αλλιώς πολλαπλασιάζονται και διογκώνονται οι δραματικές αναπτυξιακές ανισότητες σε βάρος των χωρών του νότου και γενικότερα της περιφέρειας της Ευρωζώνης. Γιατί υπάρχει ένας σκληρός πυρήνας ο οποίος δανείζεται φθηνότερα και άρα δανείζει φθηνότερα, έχει ισχυρό τραπεζικό σύστημα, έχει λοιπόν δημοσιονομικές και χρηματοοικονομικές προϋποθέσεις μέσα από τις οποίες αναπαράγεται και διευρύνεται μία ενδοευρωπαϊκή ανισότητα. Με αυτούς τους όρους ποτέ δεν θα ορθοποδήσουν οι χώρες του νότου και ποτέ δεν θα ομογενοποιηθεί η Ευρωζώνη και πολύ περισσότερο η Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αν θέλουμε λοιπόν να δώσουμε προοπτική και δυναμική στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και αν θέλουμε η Ευρωζώνη να ξεπεράσει το πρόβλημά της, δυναμικά και οριστικά, πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως σύνολο και πρέπει να άρουμε τι δραματικές εσωτερικές ανισότητες, οι οποίες, υπό το πρόσχημα της δημοσιονομικής κρίσης και των προγραμμάτων στήριξης, διευρύνονται προς όφελος του σκληρού βόρειου πυρήνα. Αυτό είναι η πραγματικότητα. Αυτός είναι ο συσχετισμός.
Και δεν είναι μόνο η Γερμανία, είναι όπως βλέπετε όλες οι χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Γαλλίας. Άρα, πρέπει να ξέρουμε ποιοι είναι οι συσχετισμοί, να αντιληφθούμε πώς το πεδίο της Ευρώπης είναι πολύ δύσκολο, αλλά δεν υπάρχει κανένα καλύτερο, στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα άλλο, ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο, είναι κλειστοί οι δρόμοι διαφυγής. Πρέπει να κινηθούμε μέσα στην Ευρώπη, πρέπει να κινηθούμε με ασφάλεια, με επαγγελματισμό, με προοπτική.
Αυτό πετύχαμε στην Ελλάδα. Ο Έλληνας πολίτης βιώνει την εμπειρία της λιτότητας και των θυσιών, της ύφεσης και της ανεργίας, αλλά τώρα βλέπει ποιες εμπειρίες απέφυγε. Τώρα δεν μιλάμε θεωρητικά. Τώρα, στο βίωμα της Ελλάδος υπάρχει δίπλα του και το βίωμα της Κύπρου και μπορούμε να συγκρίνουμε βιώματα.