ΓΓ ΑΚΕΛ: Δεσμεύσεις με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Τη δέσμευση του ΑΚΕΛ στη μάνα του νεκρού ήρωα, στη μάνα του αγνοουμένου, στη γυναίκα εγκλωβισμένη, στη γυναίκα πρόσφυγα, εξέφρασε απόψε ο Γενικός Γραμματέας του κόμματος, Άντρος Κυπριανού, σημειώνοντας πως δεν θα πάψει ποτέ να αγωνίζεται για την επανένωση του τόπου και του λαού.

“Δεσμευόμαστε στη γυναίκα-θύμα της εργοδοσίας πως μπορεί να υπολογίζει σε εμάς για την υπεράσπισή της”, είπε ο κ. Κυπριανού απευθυνόμενος στα μέλη του Γυναικείου Κινήματος της ΠΟΓΟ, σε εκδήλωση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,

“Δεσμευόμαστε στην άνεργη γυναίκα πως δική της έγνοια θα είναι το δικαίωμα της σε δουλειά με δικαιώματα. Δεσμευόμαστε στη γυναίκα θύμα της βίας πως δεν θα πάψουμε να γνοιαζόμαστε και να εργαζόμαστε, ώστε να βρίσκει στο κράτος και στους θεσμούς στήριξη και καταφύγιο”, δήλωσε ο κ. Κυπριανού.

“Δεσμευόμαστε στη γυναίκα-θύμα των εμπόρων πως δεν θα πάψουμε να δουλεύουμε για το λυτρωμό και την προστασία της, όποια εθνικότητα και θρησκεία και αν έχει. Δεσμευόμαστε στην κάθε γυναίκα πως ουδέποτε θα πάψουμε να παλεύουμε μέχρι να αποκτήσει τη θέση που πραγματικά της αξίζει μέσα στην κοινωνία”, πρόσθεσε.

Με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ απηύθυνε, από μέρους της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος, “θερμό χαιρετισμό στις γυναίκες της Κύπρου, Ελληνοκύπριες και Τουρκοκύπριες, Μαρωνίτισσες, Λατίνες και Αρμένισες, αλλά και στις μετανάστριες που έφθασαν στην Κύπρο για να αναζητήσουν μιαν καλύτερη ζωή”.

Όπως ανέφερε ο κ. Κυπριανού, αυτό που γέννησε το οργανωμένο γυναικείο κίνημα ήταν “η συνειδητοποίηση από τις γυναίκες της θέσης τους στην καπιταλιστική κοινωνία”.

“Αντιλήφθηκαν τότε”, είπε, “ότι η απελευθέρωσή τους περνά από τους ίδιους δρόμους της απελευθέρωσης της εργατικής τάξης, κατανόησαν πως η ανισότητα, η καταπίεση και οι διακρίσεις δεν ήταν γέννημα μόνον των αντιλήψεων μιας πατριαρχικής, ανδροκρατούμενης κοινωνίας, αλλά του χαρακτήρα και της φύσης του καπιταλιστικού συστήματος”.

“Αργά αλλά σταθερά, το γυναικείο κίνημα”, δήλωσε ο κ. Κυπριανού, “έγινε μαζικό και διεκδικητικό” και, “αν σήμερα υπάρχει και τιμάται ανά το παγκόσμιο η Ημέρα της Γυναίκας, σίγουρα αυτό δεν οφείλεται απλώς στις γυναίκες, αλλά οφείλεται στις εργαζόμενες γυναίκες”.

Ο κ. Κυπριανού απέτισε, “πρώτα και κύρια, φόρο τιμής στις ηρωικές εργάτριες των υφαντουργείων και των εργοστασίων ένδυσης της Νέας Υόρκης”, οι οποίες, όπως ανέφερε, “στις 8 του Μάρτη του 1857 ξεχύθηκαν στους δρόμους, αγανακτισμένες από την καταπίεση και τις κακουχίες”.

“Η δική μας γενιά, το Κίνημα της Αριστεράς”, δήλωσε ο κ. Κυπριανού, “ακολουθεί τα χνάρια τους, στοχεύοντας σε δίκαιη κοινωνικά και φυλετικά κοινωνία”.

“Σήμερα αποτίουμε φόρο τιμής και στις ιστορικές ηγετικές φυσιογνωμίες του διεθνούς γυναικείου κινήματος, φυσιογνωμίες όπως η Κλάρα Τσέτκιν και η Ρόζα Λούξεμπουργκ, που, μαζί με εκατομμύρια άλλες γυναίκες σε όλο τον κόσμο, προσέδωσαν στο γυναικείο κίνημα το σωστό ταξικό περιεχόμενο και αγωνίσθηκαν στις πρώτες γραμμές για το ξεσκλάβωμα της γυναίκας”, συνέχισε ο κ. Κυπριανού.

“Αποτίουμε”, πρόσθεσε, “φόρο τιμής και στις γυναίκες του κυπριακού γυναικείου κινήματος, γυναίκες όπως η Κλειώ Ιωαννίδου, η Κατίνα Τουμάζου Νικολάου και πολλές άλλες που υπήρξαν πραγματικές επαναστάτριες του καιρού τους”.

“Την εποχή που το να διεκδικεί μια γυναίκα λόγο και ρόλο στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα εθεωρείτο τουλάχιστον σκανδαλώδες”, είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, “αυτές όχι μόνον το διεκδίκησαν, αλλά το κατέκτησαν αγωνιζόμενες μέσα από τις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου, κάτι που επίσης εθεωρείτο σκανδαλώδες”.

“Το γυναικείο Κίνημα της Αριστεράς”, τόνισε ο κ. Κυπριανού, “δικαιούται να είναι υπερήφανο, όχι μόνον γιατί σφράγισαν την πορεία του τέτοιες ιστορικές φυσιογνωμίες, αλλά γιατί σφράγισε και το ίδιο την πορεία της γυναίκας στην κοινωνία, επιτυγχάνοντας πολλές και σπουδαίες κατακτήσεις για αυτήν”.

“Το γυναικείο Κίνημα της Αριστεράς”, δήλωσε ο κ. Κυπριανού, “δικαιούται σήμερα να είναι υπερήφανο και για έναν ακόμα λόγο, γιατί επί Προεδρίας Δημήτρη Χριστόφια αποδείχθηκε στην πράξη πως η Αριστερά αποδίδει στα γυναικεία ζητήματα ιδιαίτερη σημασία”.

“Με την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης και την καθοριστική στήριξη του ΑΚΕΛ”, πρόσθεσε, “ενισχύθηκε νομοθετικά η προστασία της μητρότητας και των εγκύων εργαζομένων, βελτιώθηκε η νομοθεσία για τη γονική άδεια, χρηματοδοτήθηκαν υποδομές και υπηρεσίες φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων και καθιερώθηκε η δωρεάν μεταφορά των παιδιών στο σχολείο, που έχουν ως κύριο αποδέκτη τη σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα, εφαρμόστηκαν ειδικά σχέδια για την καταπολέμηση της γυναικείας ανεργίας και της ανισομισθίας μεταξύ των δύο φύλων”.

Επίσης, όπως ανέφερε, “αυξήθηκε ο κατώτατος μισθός σε επαγγέλματα με υψηλή γυναικεία απασχόληση, εκπονήθηκε η πρώτη εθνική στρατηγική για να καταπολεμηθεί η βία στην οικογένεια, άρχισε η εφαρμογή συνολικής πολιτικής στήριξης των ατόμων με αναπηρία, έγινε προτεραιότητα της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης η ισοτιμία και ο αλληλοσεβασμός των φύλων, δημιουργήθηκε ο Φορέας Δημογραφικής και Οικογενειακής Πολιτικής, διαμορφώθηκε το Σχέδιο Εθνικής Στρατηγικής για την εξισορρόπηση της επαγγελματικής με την οικογενειακή και προσωπική ζωή”.