Ο κιτρινισμός και το Άουσβιτς (Μέρος Β’)

Του Ανδρέα Αρτεμίου* Διαβάσα το άρθρο του κ. Πάμπου Στυλιανού (επικεφαλής Γραφείων Αθλητισμού και Περιβάλλοντος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ)«Ο κιτρινισμός και το Άουσβιτς» που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Σημερινή την 24 Αυγούστου 2011 ** .Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι για αρκετή ώρα ήμουν αρκετά σοκαρισμένος με την προσπάθεια που έγινε να διασυνδεθείη αντίδραση των Αγανακτισμένων εναντίων του προέδρου με τα ακραία συνθήματα που ακούγονται στα γήπεδα από μερίδαοπαδών του ΑΠΟΕΛ και τις ακραίες ενέργειες που έκαναν ένα δυο δέκα (ολίγον με ενδιαφέρει ο αριθμός) άτομα στο Αουσβιτς. Η τραγική εικόνα των γηπέδων μας και κυρίως τα αηδιαστικά συνθήματα που ακούγονται, τα αηδιαστικά πανό που αναρτώνταικαι γενικά το μίσος που πηγάζει μέσα από τα συνθήματα των οπαδών δεν έχει χρώμα. Είναι κάτι το οποίο δημιουργήσαμε με τοσχίσμα του Κυπριακού ποδοσφαίρου το 1948 και από τότε όλες οι γενιές, όλες οι διοικήσεις, όλοι οιυπεύθυνοι στην ΚΟΠ, όλοι οι υπεύθυνοι στην Βουλή, όλοι οι υπεύθυνοι στα διάφορα πολιτειακά αξιώματα  όλοι αυτοί οι υπεύθυνοιανεύθυνοι έχουν αποτύχει να διώξουν.   Η αποτυχία και οι ευθύνες όλων είναι τεραστίων διαστάσεων που ξεπερνούν και τιςδιαστάσεις της έκρηξης στο Μαρί.  Είναι αδιανόητο να ακούω από άτομα σε καίριες θέσεις των κομμάτων μας, που έχουν τηνδύναμη να αλλάξουν με οργανωμένο σχέδιο/πλάνο αυτή την κατάσταση χουλιγκανισμού και μίσους που υπάρχει μέσα στα γήπεδανα κατηγορούν  μια διοίκηση συγκεκριμένων ατόμων ότι υποκινεί αυτά τα πράγματα και ότι φέρει την απόλυτη ευθύνη. Αυτό το άρθρο εκ μέρους κάποιου που είναι υπεύθυνος του Γραφείου Αθλητισμού είναι παραδοχή μιας μορφής Ποντιοπιλατισμού.Οι διοικήσεις οφείλουν να ενεργήσουν,τα κόμματα «νίπτουν τας χείρας τους» όταν αυτά είναι που έχουν την μεγαλύτερη υποχρέωσηνα πάρουν αποφάσεις. Αλλά είναι γνωστό παντού ότι τα κόμματα είναι αυτά που συντηρούν αυτή την κατάσταση.Είναι γνωστό ότι για λόγους πόλωσης και μόνο τους συμφέρει να  συντηρείται αυτή η κατάσταση.Τα συνθήματα αυτά υπήρχαν πολύ πριν εμφανιστούν οι Αγανακτισμένοι.Οι Αγανακτισμένοι δεν είναι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ μόνο.Είναι οπαδοί και άλλων ομάδων και αρκετοί είναι απλοί φίλαθλοι και κάποιοι δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο.Οι Αγανακτισμένοι δεν πήγαν στο Άουσβιτς.Οι Αγανακτισμένοι αν εξαιρέσουμε την πρώτη εβδομάδα έχουν προσέξει αρκετά και τα συνθήματα που ακούγονται έξω απότο προεδρικό. Δεν είναι τυχαίο άλλωσε που δεν κάνατε καμία σύνδεση των συνθημάτων των ΑΠΟΕΛιστών με τα συνθήματα τωνΑγανακτισμένων. Δεν μπορείτε να συγκρίνετε συνθήματα γηπεδικά με συνθήματα που βγαίνουν μέσα από την ψυχή των πολιτών και των συγγενών των νεκρών. Όσον αφορά το άρθρο σας, προσπάθησα κάτι πολύ απλό.  Το πήρα και άλλαξα ορισμένεςλέξεις.Για να καταλάβετε ακριβώς τι έχετε γράψει και ότι αυτά που μας λέτε μπορούν πολύ εύκολα να σας θυμίσουν μια άλλη πολύ γνωστήιστορία.  Το παραθέτω λοιπόν και με έντονα γράμματα οι λέξεις που άλλαξα βάζοντας την φράση που χρησιμοποιήσατε εσείςσε παρένθεση. Το άρθρο ξεκιναει:«Δεν μπορούν να αφήνουν αδιάφορο κανέναν πολίτη αυτού του τόπο