Συνεργασία ε/κ-τ/κ οργανώσεων για συγκρότηση δικοινοτικού κινήματος

Τη συγκρότηση ενός δικοινοτικού κινήματος δράσης για την ειρήνη, την επανένωση και “την αντίσταση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που αποδομούν την κοινωνία και στις δυο πλευρές της πράσινης γραμμής”, αποφάσισαν οι τουρκοκυπριακές συντεχνίες KTOS (Συντεχνία δασκάλων δημοτικής εκπαίδευσης) και KTOEOS (Συντεχνία καθηγητών μέσης εκπαίδευσης) και η Επιτροπή για μια Ριζοσπαστική Αριστερή Συσπείρωση (ΕΡΑΣ) κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν την περασμένη Τρίτη.

Σύμφωνα με ανακοίνωση, κατά τη συνάντηση εγκρίθηκε επίσης διακήρυξη που αποτελεί το πολιτικό υπόβαθρο της συνεργασίας.

Όπως

αναφέρεται στη διακήρυξη, η οποία αποτελεί ανοιχτό γράμμα προς Τουρκοκύπριους και Ελληνοκύπριους, «οι πολιτικές ηγεσίες των δύο πλευρών γνωρίζουν μετά από 50 τόσα χρόνια συνομιλιών τη λύση στην οποία μπορούν να συμφωνήσουν».

«Γνωρίζουν, επίσης, η κάθε πλευρά τις ευαισθησίες της άλλης. Ταυτόχρονα στη διάρκεια των χρόνων αυτών έχει γίνει σαφές ότι οι δυνάμεις που προκάλεσαν τη δικοινοτική αντιπαράθεση εξακολουθούν να την συντηρούν, υπονομεύοντας την προσπάθεια επανένωσης και προωθώντας χωριστικές εθνικιστικές συνειδήσεις», προστίθεται.

Στη διακήρυξη γίνεται αναφορά στις εξελίξεις στην περιοχή εξαιτίας της κρίσης, στην ανεύρεση υδρογονανθράκων για να σημειωθεί ότι μέσα σε αυτό το κλίμα, στο πλαίσιο των ανακατατάξεων που διαμορφώνονται στην περιοχή, ανοίγει ταυτόχρονα και ένα παράθυρο ευκαιρίας για λύση του Κυπριακού στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

«Η ευκαιρία αυτή δεν πρέπει να πάει χαμένη”, αναφέρουν, θεωρούν ότι η πιο ορθή και παραγωγική διαδικασία για να προχωρήσουν οι συνομιλίες είναι η συνέχισή τους από το σημείο που τις άφησαν ο Δημήτρης Χριστόφιας και ο Μεχμέτ Αλή Ταλάτ, και καλούν τους ηγέτες των δυο κοινοτήτων να προχωρήσουν χωρίς καθυστερήσεις στην επανέναρξη του διαλόγου στηριγμένοι πάνω στο κεκτημένο των πολύχρονων συνομιλιών και των κατά καιρούς συμφωνιών, “χωρίς ελιγμούς και παιγνίδια εντυπώσεων», προστίθεται.

Στη διακήρυξη, καλείται ταυτόχρονα κάθε Ελληνοκύπριος και κάθε Τουρκοκύπριος να διεκδικήσουν όλοι μαζί σε ένα κοινό μέτωπο αγώνα την ειρηνική συμβίωση των κοινοτήτων και την επίλυση του Κυπριακού.

Προστίθεται, τέλος, ότι το κοινό μέτωπο αγώνα γίνεται εξαιρετικά επείγον και αναγκαίο όχι μόνο για την επίλυση του Κυπριακού αλλά και για την οικοδόμηση της δικοινοτικής κοινωνικής αντίστασης ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας που επιβάλλει η οικονομική ολιγαρχία και στις δύο πλευρές.