Τη διακήρυξή της δημοσιοποιεί η Πρωτοβουλία Πολιτών για την Αμμόχωστο «Επιστροφή Αμμοχώστου»

Προβληματισμούς και ανησυχίες δηλώνουν ότι εκφράζουν οι υπογράφοντες της διακήρυξης της Πρωτοβουλίας πολιτών για την Αμμόχωστο «Επιστροφή Αμμοχώστου» κάνοντας λόγο για καλλιέργεια φημών που δημιουργούν μια στρεβλή εικόνα, εντελώς ασύμβατη με τις «προσδοκίες» που καλλιεργούνται και το «δήθεν όφελος» των Ελληνοκυπρίων και της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το «μοντέλο» επιστροφής μέρους της περίκλειστης περιοχής Αμμοχώστου, αναφέρεται, εμπερικλείει κινδύνους όπως το να γίνει υπό κηδεμονία και διακυβέρνηση εκτός των πλαισίων της Κυπριακής Δημοκρατίας, με περιορισμούς όσον αφορά την ανοικοδόμηση,

Να αναληφθούν δεσμεύσεις και διευθετήσεις αναφορικά με τη διοίκηση του λιμανιού της Αμμοχώστου και του αεροδρομίου Τύμπου, που με ασαφείς και αόριστες εξουσίες τυπικά θα θεωρούνται υπό τη διοίκηση του ΟΗΕ ή της ΕΕ, προστίθεται, αλλά ουσιαστικά θα διοικούνται από το «συνιστών τ/κ κράτος» και κατ’ επέκταση από την ίδια την Άγκυρα. «Μια τέτοια εξέλιξη βεβαίως θα συνιστά αυτομάτως και αναγνώριση του ψευδοκράτους με ό,τι αυτό συνεπάγεται».

Το πλέον όμως επικίνδυνο και απαράδεκτο, αναφέρεται, είναι η διαφαινόμενη διασύνδεση της επιστροφής μέρους της πόλης της Αμμοχώστου με την κατασκευή αγωγού διοχετεύσεως φυσικού αερίου, ο οποίος θα διασχίζει τις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου, τις βρετανικές βάσεις αλλά και το «συνιστών τ/κ κρατίδιο». Μια τέτοια «διευθέτηση» συνιστά την έμμεση και de facto αναγνώριση του ψευδοκράτους, υποστηρίζεται.

Ένα τέτοιο γεγονός νομιμοποιεί και τις διεκδικήσεις του ψευδοκράτους στη συνιδιοκτησία των κοιτασμάτων και οδηγεί την Κυπριακή Δημοκρατία σε μόνιμο εγκλωβισμό της στην εκμετάλλευση και διοχέτευσή του φυσικού της αερίου, αναφέρει η διακήρυξη.

Οι υπογράφοντες δηλώνουν επίσης ότι οι μόνοι κερδισμένοι οικονομικά από τον όλο σχεδιασμό είναι κατ’ αρχήν η Τουρκία και το ψευδοκράτος, που θα αναβαθμίσουν την οικονομία τους από τη λειτουργία του λιμένα Αμμοχώστου και του αεροδρομίου Τύμπου, επίσημα πλέον, εις βάρος των αντίστοιχων υποδομών της Κυπριακής Δημοκρατίας. «Τόσο τα αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου όσο και το λιμάνι Λεμεσού θα πληγούν ανεπανόρθωτα, με άμεσες επιπτώσεις στο ύψος των εσόδων, αλλά και στο ευρύτερο πλαίσιο των παρεχομένων υπηρεσιών και των εργαζομένων τους».

Καλούν την κυπριακή κυβέρνηση και προσωπικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Υπουργό Εξωτερικών να απαντήσουν σε ορισμένα ερωτήματα, όπως με ποιο σκεπτικό θεωρείται η παρούσα στιγμή της βαθύτατης οικονομικής κρίσης κατάλληλη για να τεθεί θέμα Αμμοχώστου και αν η πρωτοβουλία και η έντονη κινητικότητα που παρατηρείται αυτήν την περίοδο και συνδέεται με το θέμα της Αμμοχώστου δεν ανήκει στην κυπριακή κυβέρνηση αλλά σε ξένους παράγοντες (Τουρκία, Αγγλία, Αμερική), πόσο σοβαρά έχουν αξιολογηθεί τα κίνητρα και οι βλέψεις των παραγόντων αυτών.

«Έχει απασχολήσει σοβαρά την κυπριακή ηγεσία το γεγονός ότι επιδιώκοντας αυτήν τη στιγμή λύση δια της Αμμοχώστου αποκλείει οποιαδήποτε στοιχειωδώς αξιοπρεπή λύση του Κυπριακού στο μέλλον, ότι αναβαθμίζει δραματικά την παρουσία της Τουρκίας στην Κύπρο, ενώ μη σπεύδοντας σε λύση αυτήν τη στιγμή της τραγικής οικονομικής κατάστασης και αδυναμίας της Κύπρου παραμένει μεν σε εκκρεμότητα το Κυπριακό πρόβλημα, αλλά διατηρούνται ζωντανές οι ελπίδες για μια βιώσιμη λύση στο μέλλον, εκμεταλλευόμενοι το πλεονέκτημα που μας παρέχει το κεφάλαιο υδρογονάνθρακες;», διερωτάται.

Δηλώνουν ότι θα στηρίξουν την κυβέρνηση εάν τους ενημερώσει ώστε να βοηθήσουν προς όφελος της Κυπριακής Δημοκρατίας και των πολιτών της και μόνο. «Καθιστούμε σαφές ότι κατηγορηματικά συντασσόμαστε με διεκδικητικές κυβερνητικές ενέργειες για απόδοση της Αμμοχώστου, αλλά επίσης κατηγορηματικά αντιτασσόμαστε στην αποδοχή ολέθριων όρων που θα αποτελούσε πύρρειο νίκη, αφού θα οδηγούσε σε κατάλυση της κυριαρχίας του κυπριακού κράτους επί ολοκλήρου του κυπριακού εδάφους, υποδούλωση και σταδιακό αφανισμό», προσθέτουν.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, αναφέρεται, θα αγωνιστούν με όλες τους τις δυνάμεις ώστε ο κυπριακός λαός, υπερβαίνοντας κομματικές ταυτότητες, να μην ανεχθεί την εκποίηση της Κυπριακής Δημοκρατίας έναντι του πενιχρού τιμήματος απόδοσης μέρους της πόλης της Αμμοχώστου, η οποία πρέπει να απαιτηθεί άνευ άλλων όρων, όπως ακριβώς προβλέπεται από τις συμφωνίες Κυπριανού – Ντενκτάς, τις αποφάσεις του ΟΗΕ και των διεθνών οργάνων.