Ακόμη μια μέρα…¨ευχών¨

Η σημερινή ημέρα για πολλούς είναι η μέρα της γυναίκας. Μια μέρα που πολλοί συνάνθρωποι μας λένε την γνωστή φράση ‘’χρόνια πολλά’’.
Χθες ήταν η ημέρα της Τσικνοπέμπτης όπου πάλι πολλοί συμπολίτες μας έφαγαν μέχρι σκασμού και τσίκνισαν.
Καλά όλα αυτά, αλλά τι πραγματικά είναι αυτές οι ημέρες για όλους μας;
Όλοι γιορτάζουν τις 14 του Φεβρουαρίου για τον Άγιο Βαλεντίνο με ακριβά δώρα κλπ, μια ημέρα που οι κερδισμένοι είναι οι καταστηματάρχες και όχι οι ερωτευμένοι.
Την

αμέσως επόμενη ημέρα δηλαδή στις 15 του Φεβρουαρίου πόσοι ξέρουν ότι γιορτάζουν τα παιδάκια με καρκίνο;
Αν όλα αυτά τα χρήματα πήγαιναν σε φιλανθρωπικές δωρεές, τότε δεν θα υπήρχε το σημερινό πρόβλημα που ταλανίζει όλο τον κόσμο και περισσότερο την Ελλάδα.
Ακόμη και πιο παλιά, όταν μόνο λίγοι ήταν αυτοί που είχαν πραγματικό οικονομικό πρόβλημα κανείς δεν νοιαζόταν.
Δεν λεω ότι οι πολιτικοί είναι άμοιροι ευθυνών σε αυτή την οικονομική κατάσταση αλλά ως τι όλες αυτές οι ευχές, τα δώρα για κάποιες παραδώσεις που στην τελική δεν μας φέρνουν την μακροζωία , ασχέτως αν λέμε την λέξη ‘’Να ζήσεις’’, ‘’Χρόνια Πολλά’’ κτλ.
Μακάρι να αλλάξει κάποτε αυτή η νοοτροπία. Ποια γυναίκα (σοβαρή) θα προτιμούσε ένα δώρο αξίας €2-3 αυτές τις ημέρες παρά αυτά τα χρήματα να πάνε σε αυτούς που τα έχουν πραγματική ανάγκη;
Αυτά τα πράγματα δυστυχώς κάποτε τα κάνω και εγώ, ωστόσο κάθε χρόνο οι ίδιες σκέψεις με περιτριγυρίζουν.
Εγώ με την σειρά μου θα ευχηθώ σε όλους τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ χρόνια πολλά και εύχομαι να πετύχουν τα όνειρα τους ανεξαρτήτως ημερομηνίας και φύλου.