Γιάνης Βαρουφάκης: δέκα χρόνια αργότερα*

Πηγή: protagon.grΟ μαζικός θάνατος αθώων στοιχειώνει τους ζωντανούς, τουλάχιστον έως ότου ο κάθε θάνατος αφηγηθεί, η κάθε τελευταία στιγμή καταγραφεί, όλες οι προσωπικές ιστορίες υφανθούν σε μια ενοποιητική, καθαρκτική εξιστόρηση. Στα δέκα χρόνια που πέρασαν, πολλά από τα φαντάσματα εξιλεώθηκαν μέσα από τις συγκλονιστικές αναπαραστάσεις των τελευταίων στιγμών, την απομαγνητοφώνηση των τελευταίων τηλεφωνημάτων, των απέλπιδων προσπαθειών απόδρασης από τους πύργους που έλιωναν, τις ηρωικές διασώσεις των πυροσβεστών, της σώμα-προς-σώμα πάλης μέσα στο καταδικασμένο αεροπλάνο που συνετρίβη στην Πενσυλβάνια, την αλληλεγγύη μεταξύ των πανικοβλημένων μέσα στο σύννεφο σκόνης κοντά στο Ground Zero, τις γενναίες αντιπολεμικές συγκεντρώσεις που ακολούθησαν όπου τα θύματα μηνούσαν στην εξουσία «όχι πόλεμο στο όνομά μου». Παρόλα αυτά, η κάθαρση δεν ήρθε.Πολλοί αναφέρθηκαν στους πανηγυρισμούς νεαρών αμερικανών που ακολούθησαν την πρόσφατη είδηση του θανάτου του Μπιν Λάντεν, και της ρίψης του κουφαριού του στην θάλασσα, ως «κάθαρση». Ο βίαιος θάνατος του εχθρού πράγματι μπορεί να προκαλέσει ενθουσιασμό αλλά, όπως δραματουργοί από τον Σοφοκλή ως τον Shakespeare γνώριζαν καλύτερα, ο ενθουσιασμός αυτός γρήγορα δίνει την θέση του σε μούδιασμα πριν συνειδητοποιήσουμε ότι η πληγή παραμένει εκεί, πιο αιμορραγούσα από ποτέ. Με το που κοπάζουν οι αλαλαγμοί χαράς, η πικρία επιστρέφει στο στόμα, το βάρος στην καρδιά. Μόνο η επιβεβαίωση μιας ηθικής νίκης μπορεί να βοηθήσει, να απαλύνει.Η ενδεκάτη ενάτου του δύο χιλιάδες ένα συνέτριψε τις προσεκτικά κατασκευασμένες φαντασιώσεις πολλών. Συνέτριψε τον μύθο του «τέλους της ιστορίας» που έζησε στιγμές δόξας μετά την κατεδάφιση του Τείχους του Βερολίνου. Συνέτριψε την φαντασίωση του «παγκόσμιου χωριού» στο οποίο υποτίθεται είμαστε όλοι απλοί επιχειρηματίες (των οποίων η επιτυχία εξαρτάται αποκλειστικά από την ελκυστικότητα της πραμάτειας τους). Στιγμάτισε ακόμα και την εικόνα των διαδηλωτών εναντίον της παγκοσμιοποίησης ρίχνοντας σκιές στην φιλοδοξία τους να εισβάλουν βίαια στα καλά φρουρούμενα θέρετρα όπου συνωστίζονται οι κραταιοί και οι έχοντες. Μα πάνω από όλα, εκείνο που εμπόδισε έως σήμερα την πραγματική κάθαρση, ήταν η ευκολία με την οποία η Δύση απεμπόλησε τις ηθικές και νομικές της αρχές, κάνοντας ένα ανεκτίμητο δώρο στην Αλ Κάιντα κατά την μετά την 11/9 εποχή. Κάπως έτσι, ο Πόλεμος Εναντίον του Τρόμου (The War on Terror) μετέτρεψε μια τραγωδία σε καταστροφή.“Η πρακτική της αμοιβαιότητας, του ‘οφθαλμός αντί οφθαλμού’, είναι μέρος της δικαιοσύνης, και εκείνος που ρίχνει την πρώτη πέτρα είναι ο άδικος.” Με αυτό το βιβλικό επιχείρημα, το οποίο ξεστόμισε μέσα από τις γνωστές του κασέτες, ο Μπιν Λάντεν προσπάθησε να «εξηγήσει» το αποτρόπαιο έγκλημα στην Μαδρίτη που πρόσθετε τις ζωές εκατόν ενενήντα ενός ανθρώπων σε εκείνες που χάθηκαν πριν δέκα χρόνια. Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό ο Μπιν Λάντεν νόμισε ότι απαλλάχθηκε από την ενοχή για εγκλήματα τα οποία κάποιοι διέπραξαν στο όνομά του θέτοντάς τα στην «σωστή» χρονική σειρά πάνω