Η Ελλάδα στον αστερισμό των όρνεων

Η παρουσία τους στην καθοδηγητική επιτροπή του IIF δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της διαδικασίας του PSI…

Η Greylock Capital Management είναι ένα νεοϋορκέζικο hedge fund που ιδρύθηκε το 1995 από τον Χανς Χιουμς, πρώην trader σε χρέος αναδυόμενων αγορών της Lehman Brothers.

Αναλύοντας στην ιστοσελίδα της την επενδυτική της στρατηγική, η Greylock σημειώνει: «Tο μέρος του χαρτοφυλακίου που αφορά την αναδιάρθρωση χρεών αναζητά αξίες εκδοτών που έχουν χρεοκοπήσει ή που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο να χρεοκοπήσουν και επιδιώκει να αποκομίσει υλικό όφελος από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης». Με απλά λόγια, πρόκειται για ένα από τα πιο επιτυχημένα vulture funds στον κόσμο. Ο όρος αναφέρεται σε εταιρείες που επενδύουν στα ομόλογα χωρών που βρίσκονται σε κρίση χρέους, με σκοπό να αποσπάσουν τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη από τη δυστυχία τους.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που παρουσιάζει η Greylock, που ήταν από τους κύριους ομολογιούχους που είχαν προσπαθήσει να αποτρέψουν δικαστικά την προσπάθεια της Αργεντινής να αναδιαρθρώσει τα χρέη της, είναι ότι συγκαταλέγεται μεταξύ των μελών της καθοδηγητικής επιτροπής (steering committee) που έχει συστήσει το International Institute of Finance για τη διαπραγμάτευση του «κουρέματος» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Το ερώτημα προκύπτει: είναι θεμιτό να συμμετέχει σε αυτή την επιτροπή, που έχει θεωρητικά σκοπό την επιτυχή εφαρμογή του PSI με τη μέγιστη δυνατή συμμετοχή, μία εταιρεία που έχει καταστατικό σκοπό να μεγιστοποιεί τα κέρδη της από χώρες σε κρίση χρέους;

Πώς λειτουργούν τα όρνια

Επενδυτικά κεφάλαια όπως η Greylock, η Elliot Associates και η Fir Tree Partners (για τις οποίες τελευταίες το Reuters έχει μεταδώσει ότι έχουν αρχίσει να χτίζουν θέσεις σε αγορές ελληνικού χρέους) παρακολουθούν στενά την αγορά κρατικών ομολόγων. Η μεθοδολογία τους είναι απλή. Όταν ένα κράτος βρεθεί σε αδυναμία αποπληρωμής των χρεών του, τα ομόλογα που έχει εκδώσει χάνουν μεγάλο μέρος της αξίας τους (όπως συμβαίνει τώρα με την Ελλάδα). Πιστωτές που φοβούνται περαιτέρω απώλειες και θέλουν να απαλλαγούν από την έκθεσή τους στο ρίσκο των κρατών αυτών αναζητούν αγοραστές για τα ομόλογα που κατέχουν. Τα vulture funds αγοράζουν πρόθυμα, φυσικά σε πολύ χαμηλές τιμές (συμβάλλοντας, όπως λένε, στη ρευστότητα της αγοράς). Στη συνέχεια κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους -και η τεχνογνωσία τους είναι αρκετά προχωρημένη- ώστε να πληρωθούν ως και στο 100% της ονομαστικής αξίας του ομολόγου, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη εις βάρος του πληθυσμού της υπερχρεωμένης χώρας.

Στην ελληνική περίπτωση, η λογική των όρνεων υπαγορεύει εξαίρεση από το PSI και απόπειρα διακανονισμού εκτός του πλαισίου που θέτει. Θα επικεντρωθούν πιθανότατα σε σειρές ελληνικών ομολόγων που υπάγονται στο αγγλικό Δίκαιο (περίπου το 10% του συνόλου του ελληνικού χρέους που βρίσκεται σε ιδιωτικά χέρια), όπου θα έχουν φροντίσει να διαθέτουν τα απαραίτητα ποσοστά επί του συνόλου της έκδοσης, ώστε να μπορούν να μπλοκάρουν τη συμμετοχή στο εθελοντικό «κούρεμα» και να