Μια φορά κι έναν καιρό...

Είχε αρχίσει να βραδιάζει και παρά το ότι είχε μπει για τα καλά το καλοκαίρι, η υγρασία από το γειτονικό δάσος ήταν αισθητή. Η φράου Μ στεκόταν σκεπτική μπροστά στο παράθυρο του γραφείου της, πίνοντας αργά μερικές γουλιές από το αγαπημένο της λικέρ. Η πόρτα χτύπησε τρεις φορές και μετά άνοιξε. Στο κατώφλι της ήταν ο Α, ελαφρώς αμήχανος, κρατώντας έναν μικρό δερμάτινο φάκελο.

Keywords
Τυχαία Θέματα