Ταξίδι στα χωριά του Πηλίου

Είναι από τα πιο όμορφα και αγαπημένα μέρη της Ελλάδας.

Κατά την Ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των θεών και πατρίδα των Κενταύρων. Όπως, καταλαβαίνει κανείς πρόκειται για ένα ξεχωριστό τόπο. Συνδυάζοντας βουνό, θάλασσα, πανέμορφα χωριά, έντονη βλάστηση, μυρωδιές και αρώματα που κερδίζουν τους επισκέπτες. Είναι ένας δημοφιλής προορισμός για όλους τους μήνες. Από τα φθινοπωρινά drives στα πορτοκαλοκόκκινα δάση μέχρι τις ανοιξιάτικες αποδράσεις για αγροτουρισμό και μάζεμα άγριων καρπών στο δάσος κι από τις χαλαρές

«νησιώτικες» στιγμές στα καλοκαιρινά ψαροχώρια μέχρι το σκι ανάμεσα στις οξιές και τις αγριόλευκες στο χιονοδρομικό στα Χάνια, αποτελεί έναν προορισμό με πολλά διαφορετικά πρόσωπα. Τα κοντινά στον Βόλο χωριά του βορειοδυτικού Πηλίου Πορταριά και Μακρυνίτσα είναι από τα πιο κοσμικά και τουριστικά αναπτυγμένα, οι Μηλιές, οι Πινακάτες και η Βυζίτσα παραμένουν σημεία αναφοράς χάρη στα μοναδικά αρχοντικά τους. Το νότιο Πήλιο, με πανέμορφες παραλίες και γραφικούς οικισμούς όπως το Τρίκερι, ζωντανεύει κυρίως το καλοκαίρι και έχει το δικό του ιδιαίτερο χαρακτήρα.

Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους.

1 από 18 < ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΠΟΜΕΝΗ >

Το ιστορικό χωριό της Μακρινίτσας, είναι ένας μοναδικός διατηρητέος οικισμός και ένα ολοκληρωμένο τουριστικό θέρετρο από τα παλαιότερα της χώρας. Το διάσημο κεφαλοχώρι κατάφερε να διατηρήσει αναλλοίωτα τα παραδοσιακά αρχιτεκτονικά του στοιχεία και σήμερα αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα δείγματα της πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, με τα όμορφα αρχοντικά, τα λιθόχτιστα σπίτια και καλντερίμια, τις περίτεχνες βρύσες και τα πέτρινα γεφύρια.

Καφενείο «Ο Θεόφιλος»
Ιστορικό διατηρητέο μνημείο, καθώς στο εσωτερικό του κρύβει μια μεγάλη τοιχογραφία του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ. Το λιθόκτιστο δημοτικό κτίριο με τη χαρακτηριστική ξύλινη στέγη φιλοξενεί σήμερα ένα καφέ-ουζερί. Η τοιχογραφία είναι αφιερωμένη στον αγαπημένο ήρωα του Θεόφιλου, τον Κατσαντώνη, έναν από τους πρώτους επαναστατημένους Έλληνες της περιόδου της Τουρκοκρατίας. Απεικονίζει τον ήρωα και τους συντρόφους του στο λημέρι τους έτοιμους για πόλεμο αλλά και για υπαίθριο γλέντι.

Ολόκληρο το Πήλιο κλείνουν μέσα τους οι Μηλιές, ένα από τα γραφικότερα χωριά του βουνού των Κενταύρων, αφετηρία του διάσημου «Μουτζούρη», του μικρού τρένου που φτάνει μέσα από μια όμορφη διαδρομή μέχρι τα Άνω Λεχώνια.

H θέα είναι μοναδική. Καθίστε σε κάποιο καφενείο της πλατείας και απολαύστε το τοπίο.

Μονοπάτι των Κενταύρων. Μια σηματοδοτημένη διαδρομή περίπου τριών χιλιομέτρων, που κάνει το γύρο του οικισμού. Ξεκινά από το εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας, στην είσοδο του χωριού, και περνάει από εκκλησίες (ο Άγιος Νικόλαος είναι ιδιαίτερα αξιόλογος), ρεματιές και αρχοντικά-μνημεία της Πορταριάς.

Μαγευτικές παραλίες που βρίσκονται στο νότιο Πήλιο.

Αν επισκεφθείτε το Πήλιο το χειμώνα, έχετε τη δυνατότητα να πάτε στο χιονοδρομικό για τα χειμερινά σας σπορ.

Στον ορεινό κυρίως όγκο του Πηλίου, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας αναπτύχθηκαν τα 24 χωριά του Πηλίου. Ακόμα και σήμερα διατηρούν μεγάλο μέρος από την αρχική τους φυσιογνωμία που τα καθιστά από τους σημαντικότερους παραδοσιακούς οικισμούς στην Ελλάδα.

Η αρχιτεκτονική του Πηλίου χρήζει ξεχωριστής αναφοράς και τα αρχοντικά σπίτια του Πηλίου που σώζονται μέχρι σήμερα μας θυμίζουν ένδοξες εποχές του παρελθόντος που αξίζει ο επισκέπτης να επιδιώξει να τα αναζητήσει. Οι μάστορες και οι χτίστες έβαζαν πολύ χρόνο και μεράκι. Ηπειρώτες μάστορες ήρθαν στην περιοχή του Πηλίου και δίδαξαν του ντόπιους συναδέλφους τους πώς να λαξεύουν τις πέτρες, πώς να τις χρησιμοποιούν στο χτίσιμο και πώς να φτιάχνουν κατοικίες, καλντερίμια και γεφύρια, χρησιμοποιώντας παράλληλα υλικά από το ίδιο το περιβάλλον, όπως πέτρα και ξύλο.

< >