Άιρτον Σένα: Ο άνθρωπος που κυνηγούσε τη σκιά του

1994. Κυριακή του Πάσχα στην Ελλάδα. Τα δελτία ειδήσεων μεταδίδουν τις επισκέψεις των πολιτικών στα στρατόπεδα της ελληνικής περιφέρειας, το παραδοσιακό σπάσιμο των αβγών, τις ευχές. Σαν παραφωνία στο εορταστικό κλίμα, μεταδίδεται και η είδηση του τραγικού δυστυχήματος στην Ίμολα, εκεί όπου ο κορυφαίος πιλότος της Formula 1, Άιρτον Σένα, χάνει τη ζωή του.

από

Μπλαζέ ύφος, αδιάφορο. Στις φωτογραφίες χωρίς τη στολή του, ο Βραζιλιάνος οδηγός έδειχνε πάντα μελαγχολικός. “Ήταν η μάσκα του για να κρύβει τις ευαισθησίες του”, λένε αυτοί που τον ζούσαν από κοντά. Σαν να μην υπήρχε κάτι που να τον συγκινεί, λες και έκανε διάλειμμα από κάτι. Αν παρατηρούσε κανείς το βλέμμα του όταν φορούσε το κράνος, τότε εύκολα θα μπορούσε να συμπεράνει, τι είναι αυτό το “κάτι”. Ο Άιρτον Σένα ζούσε για να οδηγεί. Να βάζει στόχους και να τους ξεπερνάει. Να παίζει με τα όρια. Παρακολουθώντας τον να οδηγεί, καταλάβαινες πως θεωρούσε τον εαυτό του άτρωτο. Ο νούμερο 1 ανταγωνιστής του είναι ο ίδιος του ο εαυτός.

Εκείνο το απόγευμα της πρωτομαγιάς, όμως, δεν είναι ο εαυτός του… Λέγεται πως είχε επηρεαστεί από το ατύχημα που είχε ο Μπαρικέλο, στα ελεύθερα δοκιμαστικά της Παρασκευής, ενώ το ήδη βαρύ κλίμα έχει επιδεινωθεί κι άλλο από το θάνατο του νεαρού δοκιμαστή Ρόναλντ Ράτσενμπεργκερ, την επομένη.

217 χιλιόμετρα την ώρα. Αυτή είναι η ταχύτητα της γαλανόλευκης Williams με τον Σένα στο κοκπιτ, την ώρα που προσκρούει στο τοιχίο της καταραμένης στροφής Ταμπουρέλο. Το φευγαλέο πλάνο δείχνει ρόδες και φτερά στον αέρα και την -πριν από μερικές στιγμές αφηνιασμένη- Williams, να κινείται ακυβέρνητη. Η κάμερα από το γερανό παίρνει πλάνα από ψηλά, που δείχνουν τον Σένα ακίνητο, ενώ οι άνθρωποι της ομάδας του αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της κατάστασης όταν δεν παίρνουν απάντηση μέσω ενδοεπικοινωνίας.

Στιγμές αργότερα, η κάμερα καταγράφει εικόνες ανθρώπων να κλαίνε. Στις κερκίδες, στο στρατηγείο της ομάδας. Οι γιατροί βγάζουν το κορμί του 34χρονου και καταβάλλουν απέλπιδες προσπάθειες να τον κρατήσουν στη ζωή.

Στιγμές αργότερα, ένα ολόκληρο έθνος είναι στους δρόμους και κλαίει. Άλλοι κρατούν μια σημαία της Βραζιλίας, άλλοι φωτογραφία του ειδώλου τους.

Τα ερωτήματα πολλά, αναπάντητα, αδυσώπητα. Η κολώνα του τιμονιού της Williams τρύπησε τη ζελατίνα του κράνους του και τον τραυμάτισε θανάσιμα στο κεφάλι. Πρόκειται όμως για οδηγικό λάθος του βραζιλιανού πρωταθλητή; Οι θεωρίες για το τι μπορεί να έφταιξε πάμπολλες.

Επί της ουσίας, οι δύο τεχνικοί υπεύθυνοι της ομάδας, Πάτρικ Χεντ και Έιντριαν Νιούι, αθωώνονται στα ιταλικά δικαστήρια.

Αν κάτι παρηγορεί, είναι πως ο Σένα έφυγε με τον τρόπο που ήθελε. Με τη φόρμα και το κράνος του, μέσα σε ένα κόκπιτ, πρώτος στο συγκεκριμένο αγώνα, μέχρι να συμβεί το μοιραίο.

Μήνες πριν, δηλώνει προφητικά. «Αν έχω ποτέ κάποιο ατύχημα που θα μου στοιχίσει τελικά τη ζωή μου, θα ήθελα να γίνει μια και έξω. Δεν θα ήθελα να περάσω ούτε στιγμή σε αναπηρικό καρότσι. Ούτε θέλω να καταλήξω σε κάποιο νοσοκομείο, υποφέροντας από κάποια τραύματα. Αν είναι να ζήσω, θέλω να ζήσω έντονα μια ζωή πλήρη».

Ζωή πλήρη δεν έζησε. Ο τρόπος που την έζησε, όμως, ήταν αρκετός για να γίνει θρύλος και να μην ξεχαστεί ποτέ.