Αλακαλακούμπα

Εχω την αίσθηση ότι η κριτική που ασκήθηκε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για την εμφάνισή του στη ΔΕΘ ήταν μάλλον υπερβολική.

Γράφει ο Γιάννης ΠρετεντέρηςΥποθέτω ότι κάθε πολιτικός αρχηγός έχει δικαίωμα να θέτει ακόμη και τους πιο μαξιμαλιστικούς στόχους στο κόμμα του, να διατυπώνει επιθυμίες, όνειρα και επιδιώξεις.Υπό αυτή την έννοια, δεν υπάρχει πρόβλημα όταν ένας πρόεδρος προεξοφλεί ότι «αν γίνονταν εκλογές την επόμενη Κυριακή ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν με μεγάλη διαφορά πρώτο κόμμα» - ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να γίνουν εκλογές την επόμενη Κυριακή και δεν κινδυνεύει να επιβεβαιωθεί ή να διαψευστεί...Πρόβλημα δεν υπάρχει ούτε όταν υπόσχεται ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει την απόλυτη πλειοψηφία στη νέα Βουλή» - είναι μια απολύτως θεμιτή φιλοδοξία...Τα μπερδέματα αρχίζουν όταν δηλώνει ότι η κυβέρνηση θα πέσει «με συντονισμένους κοινωνικούς αγώνες» και «από τη λαϊκή κινητοποίηση», στην οποία (υποθέτω) θα βάλει και το χεράκι του.Οχι τόσο για τη διαδικασία. Ούτως ή άλλως, μια ιδιόρρυθμη Αριστερά συνηθίζει να φλερτάρει με την ιδέα της φασαρίας και της αναμπουμπούλας.Αλλά για τη δικαιολογία. Διότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξήγησε στο ακροατήριό του ότι «έχουν πέσει ήδη δύο μνημονιακές κυβερνήσεις από την αντίδραση, την αντίσταση και τη διεκδίκηση του ελληνικού λαού».Εκεί είναι που αρχίζει το ταξίδι στη θάλασσα του υπαρκτού σουρεαλισμού. Διότι, ποιες είναι αυτές οι κυβερνήσεις και πότε τις έριξε ο λαός;Προχείρως θυμάμαι ότι η κυβέρνηση Καραμανλή έχασε τις εκλογές του 2009 και έφυγε.Την κυβέρνηση Παπανδρέου την έριξαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί στις Κάννες.Και η κυβέρνηση Παπαδήμου φτιάχτηκε (μεταξύ άλλων) για να οδηγήσει τη χώρα στις εκλογές, πράγμα που έκανε επιτυχώς τον Μάιο 2012.Εξ όσων λοιπόν μπορούμε να γνωρίζουμε, καμία κυβέρνηση δεν έχει πέσει έως τώρα στην Ελλάδα με τη διαδικασία που προκρίνει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.Και ευτυχώς! Στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες οι κυβερνήσεις πέφτουν είτε στη Βουλή είτε στις κάλπες, και η χώρα μας παραμένει, αισίως, μια ευρωπαϊκή δημοκρατία.Εκτός βεβαίως αν μιλάμε για κάποια άλλη χώρα κάπου αλλού στον πλανήτη.Την οποία κυβερνάει μια χούντα και στην οποία οι κυβερνήσεις πέφτουν από λαϊκές κινητοποιήσεις - αλλά τότε τι σόι χούντα είναι αυτή που πέφτει με την πρώτη διαδήλωση;Αν είναι έτσι, πάντως, κανένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι «κάτι ονειρευτά νησάκια μαγικά». Μπορεί να είναι «ένας τόπος που κανείς δεν τον ξεχνά».Διότι και «στο Αλακαλακούμπα τρελαίνονται για ρούμπα», αλλά δεν το κάνουν θέμα στη ΔΕΘ.Το διαβάσαμε στα ΝΕΑΦωτογραφία: Eurokinissi