Απ’ το Debtocracy στην Catastroika

H Catastroika έκανε πρεμιέρα, ιντερνετικά, φέρνοντας στην επιφάνεια μια αγαπημένη “αμαρτία” του νεοφιλελευθερισμού: τις ιδιωτικοποιήσεις. 

Στο παρθενικό και πολυσυζητημένο «debtocracy» ασχολήθηκαν με τα αίτια της κρίσης χρέους –καταλήγοντας ότι είναι ανήθικο να πληρώνεις ένα ανήθικο χρέος. Στη νέα τους προσπάθεια, το ντοκιμαντέρ «Catastroika» που έκανε πρεμιέρα ιντερνετικά

το βράδυ της Πέμπτης (26/4), οι δημοσιογράφοι, Άρης Χατζηστεφάνου και Κατερίνα Κιτίδη, αναμοχλεύουν μία άλλη επίκαιρη στα λημέρια μας νεοφιλελεύθερη «αμαρτία»: τις ιδιωτικοποιήσεις.

Ταξιδεύοντας από τη Μόσχα έως την Ανατολική Γερμανία και από εκεί σε Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ αλλά και τη γειτονική Ιταλία, στρέφουν αρχικά το φακό τους στο μαζικό «ξεπούλημα» του δημόσιου τομέα –αναφορικά με τις δύο πρώτες περιπτώσεις- προτού σημειώσουν τους κινδύνους που αντιμετώπισαν από τις κατά τόπους μερικές ιδιωτικοποιήσεις και κάποια από τα πλέον προηγμένα δυτικά κράτη.

Το αποτέλεσμα για ακόμα μία φορά είναι άρτιο αισθητικά, το μήνυμα κάτι παραπάνω από σαφές ενώ είναι βέβαιο ότι και αυτή η δουλειά των δύο ταλαντούχων δημοσιογράφων-παραγωγών θα ξεσηκώσει μπόλικη συζήτηση. Αν όχι εργολαβικά από τους αρχιερείς του φιλελευθερισμού, σίγουρα από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας που όχι μόνο γαλουχήθηκε μιντιακά ακούγοντας χρόνια ολόκληρα ιστορίες για το τέρας του δημοσίου, αλλά τις έζησε κιόλας στο πετσί της.

Όπως και να ‘χει, πέρα από διαφωνίες, ενστάσεις και λοιπά παράγωγα της «Catastroika», υπάρχει κάτι σημαντικότερο: η δημιουργία, για δεύτερη φορά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ενός ντοκιμαντέρ το οποίο χρηματοδοτούν οι πολίτες. Μια καθαρή σελίδα στο σκονισμένο δημοσιογραφικό βιβλίο των καιρών μας, καιρών όπου η ενημέρωση είναι τόσο ελεγχόμενη, όσο και η ίδια η ζωή. Καλή προβολή, εδώ.

Διαβάστε ακόμα:

* Κάτσε κάτω από το Μπένι, Πύρρο…

* Η ορολογία των εκλογών

* Σταθερότητα ή άι σιχτίρ, that’s the question…