Εσύ τι θα έκανες δηλαδή;

Αν ξυπνήσεις ένα βράδυ και δεις κάποιον να κρατάει ένα μαχαίρι πάνω από τα παιδιά και την οικογένειά σου, η πρώτη σου κίνηση θα είναι να αντιδράσεις. Όχι να συζητήσεις μαζί του. Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Από ότι έχει φανεί και από ότι λένε τα ρεπορτάζ ο πιτσιρικάς που πυροβόλησε και σκότωσε τον Αλβανό, που είχε μπει στο σπίτι του με μαχαίρι και το κράταγε στο λαιμό της μάνας του, είναι προοδευτικών -αν όχι αριστερών- πεποιθήσεων. Ούτε χρυσαυγήτης είναι, από ότι λένε, ούτε βαρεμένος, ούτε ακροδεξιός. Είναι ένα κανονικό παλικάρι, φοιτητής, γλυκούλης από ότι

λέει ακόμα και ο Αλβανός κολλητός του, που σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσες να φανταστείς ότι ένας τέτοιος τύπος θα τράβαγε όπλο. Όμως έγινε. Φάνηκε σε κανέναν περίεργο μήπως; Γιατί βλέπω διάφορους, τάχα μου αθώους, έκπληκτους. Ποιος δεν θα τράβαγε αν είχε όπλο, εναντίον κάποιου που παράνομα θα έμπαινε στο σπίτι του; Ή μήπως έπρεπε να τον ρωτήσει πρώτα τι όπλο έχει για να πάρει αντίστοιχο, όπως γίνεται στις μονομαχίες; Όταν η Αττική, κυρίως, αλλά και όλη η Ελλάδα έχει γίνει ένα ξέφραγο αμπέλι, όλα δείχνουν ότι ο ελληνικός λαός είναι αυτός που αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη έκρηξη εγκληματικότητας τα τελευταία χρόνια. Εννοείται ότι ο φόνος δεν είναι λύση, γιατί ακόμα και τέρας να σκοτώσεις οι τύψεις θα σε κυνηγάνε μια ζωή. Πάντα θα σκέφτεσαι το «αν»…

Όμως όταν σου παραβιάζουν ότι έχεις και δεν έχεις και απειλούν τα παιδιά και την οικογένειά σου, δεν γίνεσαι ο “Τιμωρός της Νύχτας” σαν τον Τσαρλς Μπρόνσον, γίνεσαι ένα σκυλί που ορμάει όταν φοβάται. Είναι σαφές ότι η αστυνομία είναι παρατημένη με πολλαπλούς τρόπους και δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Οπότε ο καθένας σκέφτεται το σώσων εαυτώ σωθήτω, σλόγκαν που είναι αρκετό για να αποδιοργανώσει τις κοινωνίες.

Στην ταινία “Οι Αι Ειδή του Μαρτίου”, ο Κλούνεϊ ήταν ένας έξοχα φιλελεύθερος – για να μην πω αριστερός για τα Αμερικάνικα κριτήρια- υποψήφιος των δημοκρατικών, υπέρ της άμβλωσης, εναντίον της ποινής του θανάτου, υπέρ της απαγόρευσης των όπλων κτλ. κτλ. Όταν σε μια συνέντευξη κάποιος τον στρίμωξε για το τι θα έκανε αν έμπαιναν σπίτι του, απάντησε πάρα πολύ απλά: «Σαν πατέρας αν κάποιος έμπαινε ένοπλος σπίτι μου και είχα όπλο θα τον πυροβολούσα για να προστατέψω τα παιδιά μου. Σαν πρόεδρος είμαι εναντίον της θανατικής ποινής, γιατί η κοινωνία δεν μπορεί να εκδικείται». Αυτό νομίζω είναι και η ουσία του όλου θέματος. Η πάταξη του εγκλήματος συνεπάγεται δύο αντιμετωπίσεις, θες δεν θες, είτε είσαι αριστερός, είτε δεξιός, είτε ούφο, όπως ακούω κάποιους «αριστερούς». Η πρώτη είναι η αποτροπή, δηλαδή η αστυνόμευση όλων των χώρων έτσι ώστε να μην είναι η Ελλάδα ξέφραγο αμπέλι, όπως είναι σήμερα. Εκεί είναι σαφές ότι έχεις αστυνομία στο δρόμο και είναι σαφές, άσχετα με ότι λένε οι διάφοροι παπαρολόγοι, ότι χρειάζεσαι και κάμερες και ότι σου δίνει η τεχνολογία για να αποφύγεις το έγκλημα στον δρόμο. Στις κάμερες των μαγαζιών δεν τρέχουν κάθε φορά όλοι για να βρουν φωτογραφίες και αποδείξεις από ληστείες και ε