Η ανταλλακτική οικονομία των λεφτάδων και τα δίκτυα «αλληλεγγύης» τους

Του Άγγελου Μόσχοβα

Πίνω καφέ με φίλο μου, που είχα καιρό να δω. Δραστηριοποιείται επαγγελματικά σε χώρο που έχει να κάνει με τον τουρισμό.

Του έχουν κόψει το μισθό – όπως σε όλους - είναι παθιασμένος, στεναχωρημένος από την κατάσταση, αλλά δεν το βάζει κάτω.

«Προσωπικά, έχω φτιάξει ένα δίκτυο αλληλεγγύης με τους φίλους μου: Τι μπορώ να κάνω εγώ για σένα πχ; Να σου κάνω μια γενναία έκπτωση στο προϊόν που πουλάω. Εσύ για μένα; Να μου δώσεις δύο μέρες το εξοχικό σου ή να μου κάνεις έκπτωση στη δουλειά σου. Ε, αυτό χρειαζόμαστε».. Μου εξηγεί τις «συναλλαγές αλληλεγγύης»

που κάνει με τους δικούς του και πόσο έχει αλληλοβοηθηθεί απ’ αυτές. Και οι φίλοι του και αυτός. Του λεω ότι ένα τέτοιο δίκτυο υπάρχει άτυπα εδώ και μήνες. Κάποιος κάνει π.χ. μάθημα ξένης γλώσσας στο παιδί του χασάπη κ εκείνος τον προμηθεύει με κρέας. Ανταλλακτική οικονομία. Από πρωτογενή τομέα μέχρι παροχή υπηρεσιών.

«Ξέρεις πότε ξεκίνησα να το σκέφτομαι;» μου πετάει. «Από τότε που είδα πως λειτουργούν οι ζάπλουτοι». «Δηλαδή;» ρωτάω. «Όπως ξέρεις στη δουλειά μου νταραβερίζομαι με κάθε καρυδιάς καρύδι. Όταν έρχονται συστημένοι πλούσιοι με παίρνουν τηλέφωνο τα αφεντικά και μου λένε: . Ο κ. Βαρδαμπούμπας, έχει εξασφαλίσει και τα τρισέγγονα του. Κι όμως, όταν του φέρνουν την απόδειξη έστω για τον καφέ του, λέει στα γκαρσόνια να το χρεώσουν σε μένα. Καμία τσίπα, ρε φίλε. Για να έρθει ο κ. Βαρδαμπούμπας τσάμπα, όμως, έχει κάνει κάποια εξυπηρέτηση στα αφεντικά μου. Και θεωρεί αυτονόητη την ανταπόδωση της χάρης. Αν ΑΥΤΟΙ έχουν δίκτυο αλληλεγγύης, που δεν ξέρουν τι έχουν, ΕΜΕΙΣ μαλάκες είμαστε ρε φίλε;».

Ε;