Η κρυφή γοητεία των πρώην- Γιατί πολλοί χτυπάνε την πόρτα Σαμαρά, Βενιζέλου και Καραμανλή;

Τι είναι αυτό που κάνει νυν και πρώην βουλευτές, στελέχη των κομμάτων, επιχειρηματίες και δημοσιογράφους να περνούν τις πόρτες γραφείων κορυφαίων πολιτικών που όμως έχουν αποχωρήσει από το προσκήνιο; Είναι η απογοήτευση από τη νέα φουρνιά ηγετών; Η αναπόληση για τα παλιά; Ή μήπως η βολιδοσκόπηση για τις μελλοντικές προθέσεις;

Δεν αποκλείεται δε να είναι ένας συνδυασμός όλων των ανωτέρω η αιτιολογία που φέρνει όλους τους προαναφερθέντες, με διαφορετική συχνότητα και ένταση στις πόρτες των γραφείων του Κώστα Καραμανλή,

του Αντώνη Σαμαρά και του Ευάγγελου Βενιζέλου. Είναι, αν μπορούμε να του δώσουμε έναν τίτλο, αυτό που θα ονομάζαμε «η κρυφή γοητεία των πρώην». Και γιατί κρυφή; Γιατί, κανείς δεν θέλει να φανεί ρέκτης του παλιού. Υπάρχει όμως και η άλλη ερμηνεία, ότι δηλαδή, το παλιό είναι διαχρονικό και, με κάποιον τρόπο, θα επιστρέψει…στην κυκλοφορία.

Του Γιώργου Ευγενίδη

Το alter ego του Αντώνη Σαμαρά, ένας εκ των «εντοιχισμένων» (έτσι ονομάζει ο κ. Σαμαράς τους πολύ στενούς του συνεργάτες, τους οποίους δεν μπορεί να αποχωριστεί επ’ ουδενί λόγω), ο Χρύσανθος Λαζαρίδης μπορεί να εξέπληξε κάποιους, όταν σε δημοσιογραφικό πηγαδάκι είπε πως σύντομα ο Αλέξης Τσίπρας θα καταρρεύσει και θα επιστρέψουν στην εξουσία ο Αντώνης Σαμαράς και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Αυτοί όμως που συνομιλούν τακτικά με συνεργάτες του κ. Σαμαρά δεν πρέπει να εξεπλάγησαν. Το όνειρο της επιστροφής…σιγοκαίει μέσα τους, κάποιοι πάνε και ένα βήμα πιο μακριά και λένε πως ο Αντώνης Σαμαράς θα επιστρέψει, δικαιωμένος από τις εξελίξεις, ακόμα και ως πρωθυπουργός κοινής αποδοχής.

Ο

δεν βλέπει ακριβώς έτσι τα πράγματα. Το είπε στο Έθνος της Κυριακής ότι ούτε θα ιδρύσει καινούργιο κόμμα, ούτε θέλει να διεκδικήσει ξανά την προεδρία της ΝΔ. Μπορεί κάποιοι να αμφιβάλλουν για τις προθέσεις του κ. Σαμαρά και να τον παρουσιάζουν λίγο έως πολύ σαν τον…Εωσφόρο, ο ίδιος όμως, σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις του, εμφανίζεται εξαιρετικά φειδωλός ως προς την εκμυστήρευση σχεδίων. Ένα μόνο είναι σαφές και δεν είναι καν μυστικό: ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει πάρει πολιτική σύνταξη και η πολιτική δεν έχει τελειώσει γι’ αυτόν. Αυτό το μεταφέρει τόσο σε αυτούς που περνούν την πόρτα της οδού Δημοκρίτου 1 ( το γραφείο του) και του σπιτιού του στην Κηφισιά.

Έστω και αν έχει περισσότερο χρόνο να διαβάζει περισσότερα βιβλία (πράγμα που του έλειπε στα χρόνια του Μαξίμου), ο πρώην πρωθυπουργός είναι πολιτικά ενεργός και ασχολείται και με τη χώρα και το κόμμα του. Εκτιμά πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βυθίζει τη χώρα και πως ένα ατύχημα εντός ευρώ, το λεγόμενο Graccident, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Όσο για το κόμμα; Είναι εκνευρισμένος με τις εξελίξεις στη ΝΔ, αλλά δεν παίρνει θέση υπερ κανενός υποψηφίου. Τονίζει την ανάγκη ενότητας και σοβαρότητας, πράγμα που έκανε με δημόσια δήλωσή του κατά την παρουσίαση του βιβλίου του Κωστή Χατζηκωστή. Είναι σαφές όμως πως δεν είναι θετικά διακείμενος προς τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ενώ τον έχουν ενοχλήσει και οι μομφές του Απόστολου Τζιτζικώστα.

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος από την άλλη απολαμβάνει το γεγονός πως δεν βρίσκεται στη βιτρίνα, χωρίς όμως να χαίρεται κιόλας που η χώρα διέρχεται τόσο δύσκολες στιγμές. Διαχειρίζεται καλύτερα το χρόνο του, παραμένει πολιτικά ενεργός και κάνει αρκετές, αλλά στοχευμένες παρεμβάσεις, τόσο στη Βουλή όσο και στα ΜΜΕ. Σε αυτόν ανήκει άλλωστε η πρόβλεψη πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος της Ελλάδας είναι η κατάσταση της «στασιμοχρεοκοπίας»-να χρεκοπεί δηλαδή εντός του ευρώ και να έχει πέσει σε μια εκφυλιστική κατάσταση, χωρίς διέξοδο. Ο κ. Βενιζέλος όμως, έστω και αν δεν έχει τις καλύτερες των σχέσεων με τη Χαριλάου Τρικούπη, δεν δημιουργεί εσωκομματικό πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ.

Τουναντίον, πορεύεται εντός κομματικού πλαισίου, με έναν τρόπο όμως που οδηγεί πολλούς στο συμπέρασμα πως «μόνο ο Βενιζέλος κάνει αντιπολίτευση». Είναι η αλήθεια, άλλωστε, πως μέχρι να έρθει ο ατακαδόρος Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο κ. Βενιζέλος φαινόταν πολύ μόνος απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, μιας και ο Αντώνης Σαμαράς είχε μπει σε σπιράλ αμφισβήτησης. Τα επόμενα σχέδια του κ. Βενιζέλου, βέβαια, δεν είναι να ξανακυβερνήσει τη χώρα. Άλλωστε, το project της κυβέρνησης συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ έλαβε χώρα υπό συγκεκριμένες συνθήκες, δεν είναι διά βίου δέσμευση. Παρά ταύτα, το επόμενο διάστημα, θα πρέπει να αναμενεται κάποια παρέμβασή του υπό τη μορφή think tank, όχι απλώς για...brainstorming, άλλά με συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις για τον δημόσιο διάλογο.

Όσο για τον Κώστα Καραμανλή, μπορεί πολλοί να προστρέχουν σε αυτόν, αλλά ο πρώην πρωθυπουργός, σιωπηλός εδώ και έξι χρόνια και με ελάχιστες παρεμβάσεις (ενόψει εκλογών και δημοψηφίσματος), επιλέγει μια ήπιων τόνων στάση. Ισχυρίζεται, σύμφωνα με συνομιλητές του, πως πρέπει άμεσα να κλείσει το εσωκομματικό θέμα της ΝΔ και δεν είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με τις εκφυλιστικές τάσεις που επικρατούν στο κόμμα και δεν έχει άμεση πρόθεση επιστροφής, έστω και αν δεν παροπλίζεται πολιτικά.

Γιατί, λοιπόν, όλοι στρέφονται στους πρώην; Η αποστασιοποίησή τους από την πρώτη γραμμή τους δίνει και πάλι μια ευρεία ματιά, η οποία, ίσως, όταν βρίσκονταν στη διακυβέρνηση της χώρας να χάθηκε σε ορισμένα σημεία. Συν τοις άλλοις, υπάρχει μια διάσπαρτη απογοήτευση: από την κυβέρνηση Τσίπρα, η οποία αντέχει μεν, φθείρεται δε, από την…τραγική κατάσταση που επικρατεί στη ΝΔ, αλλά και από την πολυδιάσπαση του κεντροαριστερού χώρου. Η κρυφή γοητεία των πρώην είναι ένα στοιχείο που δεν εκλείπει ποτέ από το πολιτικό σύστημα. Το ερώτημα είναι, θα μπορούσε αυτή η γοητεία να ασκηθεί και πάλι σε ευρύτερη κλίμακα; Εδώ, η απάντηση είναι αρνητική. Προς ώρας τουλάχιστον.

The post Η κρυφή γοητεία των πρώην- Γιατί πολλοί χτυπάνε την πόρτα Σαμαρά, Βενιζέλου και Καραμανλή; appeared first on KoolNews.