Ή θαύμα ή… Μύκονος!

Όχι άλλο σύστημα, αλλά ένα θαύμα (ή τον Θεό του 2004) χρειάζεται η Εθνική σήμερα για να κερδίσει τους Ρώσους. Τουλάχιστον με όλα όσα έχει δείξει μέχρι σήμερα στο Euro 2012. Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Και φτάσαμε D-Day, όπως θα έλεγαν και οι Εγγλέζοι για τη μέρα της μεγάλης απόβασης στη Νορμανδία. Σήμερα είναι ο αγώνας ή ταν ή επί τας. Ή οι παίκτες της Εθνικής τα μαζεύουν και πάνε Μύκονο, γιατί εκεί πάνε όλοι χρόνια τώρα όπως τους δίδαξαν ο Μπασινάς και ο Νικοπολίδης ή κάθονται για λίγες μέρες ακόμα στα βόρεια και βροχερά.

Η ομάδα που έχουμε δεν έχει πείσει κανέναν ότι είναι ομάδα με ποιότητα. Και κυρίως σε καμιά περίπτωση δεν έδειξε ότι διαθέτει 5 τεχνικές που να κάνουν το παιχνίδι της έστω ανεκτό. Όλο το βάρος της κριτικής έχει πέσει στον Σάντος, ο οποίος ενώ το προηγούμενο διάστημα ήθελε να ξεκολλήσει από την λογική Ρεχάγκελ, κατέβασε μια ομάδα η οποία για να ανατρέψει το σκορ έπαιζε με γιόμες εδάφους-αέρος από τη μία περιοχή στην άλλη. Αν είσαι περήφανος όταν η ομάδα σου κερδίζει είναι προφανές ότι κοιτάζοντας αυτό το ποδόσφαιρο αισθάνεσαι ντροπή. Η άμυνα σε καμιά περίπτωση δεν ήταν η γνωστή Ελληνική άμυνα, και στα δύο ματς, και οι παίκτες έμπαιναν μέσα στο γήπεδο σαν κοιμισμένοι ή σαν κατουρημένοι. Δεν ξέρω αν σε αυτό συνετέλεσε, πέρα από τον Σάντος, και οι αθλητικές εφημερίδες που διαβάζουν, οι οποίες για τους δικούς τους λόγους, παρουσίαζαν την ομάδα αυτή και σαν φαβορί απέναντι σε Πολωνία και Τσεχία. Αυτό δεν το βρίσκω αποτέλεσμα ποδοσφαιρικής εθνικοφροσύνης, αλλά φτηνιάρικο μάρκετινγκ. Απλά αυτή η ομάδα πέρα από τα αναμφισβήτητα λάθη του Σάντος δεν έχει και ιδιαίτερο ταλέντο δημιουργίας. Ποιος μπορεί να λειτουργήσει δημιουργικά στο κέντρο; Οι καθαροί αμυντικοί Κατσουράνης και Μανιάτης ή ο τυπάρας Γιώργος, ο οποίος 50 χρόνια αντί να πηγαίνει τη μπάλα μπροστά παριστάνει εκείνο το μηχάνημα που ισιώνει το χορτάρι από τη μία μεριά στην άλλη; Μια ζωή ακολουθεί τις ρίγες του χορταριού. Πολλοί λένε ότι έπρεπε να παίζει ο Νίνης και ο Φετφατζίδης για να δημιουργήσουν παιχνίδι. Αλλά ο Νίνης, για τον οποίο πιστεύω ότι μπορεί να έχει καλή εξέλιξη και ξέρει μπάλα, ο άνθρωπος φέτος δεν έπαιξε, ήταν τραυματισμένος. Και στο ματς με τον Πολωνία, όταν με αυτόν ξεκίνησε ο Σάντος, ήταν ανύπαρκτος. Τον εξέθεσε ο Σαλπιγγίδης όταν μπήκε.

Από την άλλη μεριά, ποιον άσχετο έχει ψήσει ο Φετφατζίδης ότι μπορεί να κάνει φερέγγυα τον Ιμπαγάσα της Εθνικής; Στον Ολυμπιακό ένα ματς έπαιζε καλά και τρία ήταν άφαντος. Μεγαλύτερο ρίσκο παίρνεις βάζοντάς τον, γιατί ναι μεν είναι απρόβλεπτος και μπορεί να δημιουργήσει ρήγματα, αλλά το μαρκάρισμα δεν το έχει ούτε ως νοοτροπία ούτε ως δυνατότητα. Τώρα από εκεί και πέρα τον μόνο που θα έβλεπα να προσφέρει είναι ο Μήτρογλου που και μπάλα ξέρει καλύτερη από τα άλλα φορ (Σαμαρά και Γκέκα) και μεγαλύτερος γκολτζής είναι τελευταία. Και φορμαρισμένος, αφού προέρχεται από μια πολύ καλή χρονιά. Ο Φετφατζίδης θα μπορούσε να έπαιζε στα άκρα, αντί για Σαμαρά ας πούμε, για να δημιουργήσει κατάσταση. Αλλά τότε χρειάζεσαι χα