Καταχειροκροτήθηκε ο Σαμαράς στο Βερολίνο: Χωρίς μεταρρυθμίσεις δεν επιβιώνουμε

Την προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης για την εφαρμογή των απαραίτητων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων εξήρε ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, κατά την διάρκεια της ομιλίας του στην «Συνάντηση Ηγετών» της Sueddeutsche Zeitung.

Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι: «Οι μεταρρυθμίσεις υπήρξαν πάντα τα σημεία καμπής της Ιστορίας όπως την ξέρουμε. Και κατά πάσα πιθανότητα θα καθορίσουν το μέλλον όμως,

Κατά την διάρκεια της δημόσιας συζήτησης που είχε με τον υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Γερμανός υπουργός είπε πως υπάρχουν συζητήσεις για νέο μνημόνιο, κάτι που ο απέκλεισε ο Έλληνας πρωθυπουργός. Οι δυο τους συναντήθηκαν και μετά το τέλος της εκδήλωσης για περίπου 15 λεπτά χωρίς όμως συμβούλους και δημοσιογράφους παρόντες, οπότε το περιεχόμενο της συζήτησης δεν έγινε γνωστό.

Στις ερωτήσεις που ακολούθησαν της ομιλίας του πρωθυπουργού, οι δημοσιογράφοι ρώτησαν τον Αντώνη Σαμαρά για θέματα που άπτονται της ελληνικής οικονομίας αλλά και της πολιτικής ζωής. Σε μία από αυτές ο πρωθυπουργός τόνισε πως η πολιτική έχει αλλάξει στην χώρα μας και πλέον υπάρχει πεδίο συνεργασίας και συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων με χαρακτηριστικό παράδειγμα την συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, δύο κομμάτων τα οποία παραδοσιακά ήταν αντίπαλοι.

Η ερώτηση ωστόσο που ξεχώρισε ήταν αυτή που είχε να κάνει -εμμέσως- με το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Ο δημοσιογράφος ρώτησε τον Αντώνη Σαμαρά εάν ο Αλέξης Τσίπρας θα πάει στο Μουντιάλ της Βραζιλίας προκειμένου να παρακολουθήσει την προσπάθεια της Εθνικής Ελλάδος, με τον πρωθυπουργό να απαντά πως, είναι ο ίδιος λάτρης του ποδοσφαίρου και πως εάν του το επιτρέπουν οι συνθήκες και το πρόγραμμά του θα πάει να παρακολουθήσει την Εθνική.

Εντύπωση έκανε πως μετά το τέλος της ομιλίας του, ο Αντώνης Σαμαράς, καταχειροκροτήθηκε από όλους τους παρευρισκομένους με το χειροκρότημα να κρατά σύμφωνα με όσους ήταν στην αίθουσα σχεδόν πέντε λεπτά!

Ολόκληρη η ομιλία του πρωθυπουργού έχει ως εξής:

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί φίλοι,

Το θέμα που διάλεξα για απόψε, για να απευθυνθώ σε ένα τέτοιο εξαιρετικό ακροατήριο, είναι για το πω με μια λέξη: οι μεταρρυθμίσεις!

Όμως, οι μεταρρυθμίσεις είναι πολύ περισσότερο από μια λέξη. Είναι το επίκεντρο του πολιτικού σύμπαντος. Το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής Ιστορίας πέρα από εθνικά σύνορα και πάνω από ολόκληρες ηπείρους, αφορά μεταρρυθμίσεις ή την απουσία μεταρρυθμίσεων. Αφορά επιτυχημένες μεταρρυθμίσεις, αντί-μεταρρυθμίσεις ή μεταρρυθμιστικές αποτυχίες.

Στην πραγματικότητα οι μεταρρυθμίσεις κυριαρχούν στις ιστορικές εξελίξεις από την εποχή της αρχαιότητας.

Αν το καλοσκεφθεί κανείς, οι μεταρρυθμίσεις του Σόλωνα δημιούργησαν την κοινωνική βάση της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Ό Νουμάς στην αρχαία Ρώμη και ο Λυκούργος στην αρχαία Σπάρτη θεμελίωσαν δύο ισχυρές πόλεις κράτη που επικράτησαν για πολλούς αιώνες. Οι αδελφοί Γράκχοι προσπάθησαν αλλά απέτυχαν να μεταρρυθμίσουν την Ρωμαϊκή Δημοκρατία το πρώτο αιώνα π. Χ., πράγμα που οδήγησε τη Ρώμη σε αλλεπάλληλους εμφυλίους πολέμους. Ο Οκτάβιος και ο Τιβέριος, αντίθετα, κατάφεραν να μετατρέψουν μέσα από εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις την Ρωμαϊκή Δημοκρατία που κατέρρεε, στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία που κυριάρχησε για πολλούς αιώνες.

Έτσι, ακόμα κι αν πάμε πολύ πίσω στην αρχαιότητα, θα διαπιστώσουμε ότι ήταν οι μεταρρυθμίσεις που μετέτρεψαν μικρές κωμοπόλεις σε ένδοξες πόλεις κράτη, σε πανίσχυρα βασίλεια, δημοκρατίες ή και αυτοκρατορίες ακόμα.

Αλλά ισχύει και το αντίστροφο: ένδοξες κοσμοκρατορίες που δεν κατάφεραν να μεταρρυθμιστούν εγκαίρως διαλύθηκαν κι έμειναν μόνο οι στάχτες της παλιάς τους αίγλης.

Οι μεταρρυθμίσεις υπήρξαν πάντα τα σημεία καμπής της Ιστορίας όπως την ξέρουμε. Και κατά πάσα πιθανότητα θα καθορίσουν το μέλλον όμως, όπως ακριβώς κυριάρχησαν στο παρελθόν μας.

Οι μεταρρυθμίσεις είναι τόσο κομβικές στην Πολιτική και στον Πολιτικό λόγο. Κι όμως, ως όρος η μεταρρύθμιση έχει υποστεί τόσες παρανοήσεις, τόσες παρεξηγήσεις και τόσες απίστευτες καταχρήσεις.

--Οι Μαρξιστές είναι πολύ καχύποπτοι απέναντι στις μεταρρυθμίσεις, γιατί τις θεωρούν «κακό υποκατάστατο της Επανάστασης».

--Οι υπέρ-Συντηρητικοί είναι κι αυτοί πολύ καχύποπτοι με τις μεταρρυθμίσεις γιατί τις θεωρούν πολύ αποσταθεροποιητικές για το ιερό «στάτους κβό».

--Από την άλλη πλευρά, οι δημοκράτες, φιλελεύθεροι και συντηρητικοί είναι συνήθως υπέρ των μεταρρυθμίσεων. Αλλά σπάνια συμφωνούν για το τι πρέπει να μεταρρυθμίσουν, πώς θα αρχίσουν και με ποια σειρά θα προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις.

Έτσι κι αλλιώς, η αλήθεια είναι ότι, αν μια κοινωνία δεν μπορέσει να μεταρρυθμιστεί, δεν θα επιβιώσει μακροχρόνια.

Αλλά κι αν προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις πολύ γρήγορα, πάλι δεν θα μπορέσει να τις αντέξει.

Ο χρονισμός - το πότε αρχίζει και με ποια σειρά προχωρά η μεταρρυθμιστική προσπάθεια - είναι επίσης πολύ σημαντικό. Λάθος χρονισμός μπορεί να αποδειχθεί μοιραίος.

Το πρόβλημα είναι ότι δεν υπάρχει η «τέλεια συνταγή» για επιτυχημένες μεταρρυθμίσεις. Αλλά μέσα στην ανθρώπινη ιστορία έχουν αναδειχθεί κάποιοι θεμελιώδεις κανόνες που κάθε επιτυχημένο μεταρρυθμιστικό κίνημα πρέπει να σέβεται.

* Πρώτος κανόνας: μια μεταρρυθμιστική στρατηγική είναι μια διαδικασία βήμα-βήμα: προχωρά σε διαδοχικές φάσεις. Μπορείς να επισκευάσεις ένα αυτοκίνητο με τη μια, μπορεί να αντιμετωπίσεις όλες τις μηχανικές βλάβες μονομιάς, αλλά δεν μπορείς να το κάνεις το ίδιο με μιαν ολόκληρη κοινωνία. Μια μεταρρυθμιστική στρατηγική περιέχει πολλές λεπτομέρειες, έχει πολλές τεχνικές πλευρές, αλλά δεν είναι – υπογραμμίζω δεν είναι –τεχνικό έργο, ούτε μηχανική διαδικασία. Είναι Πολιτική πέρα για πέρα.

Γιατί αφορά ανθρώπους, αφορά τις ζωές τους, τις σκέψεις τους και τα όνειρά τους.

* Δεύτερος κανόνας: αν οι μεταρρυθμίσεις είναι πρωτίστως πολιτικές σε όλες τις ιστορικές περιόδους, στο σύγχρονο κόσμο μας είναι ακόμα πιο πολιτικές γιατί ζούμε σε δημοκρατικές κοινωνίες. Οι μεταρρυθμίσεις μπορούν να γίνουν μόνο με την πλήρη υποστήριξη του λαού, όχι ενάντια στη θέλησή του. Οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να έχουν δημοκρατική νομιμοποίηση. Αλλιώς θα υπονομευθούν και θα σταματήσουν.

* Συνεπώς – κι αυτός είναι ο τρίτος κανόνας – σε κάθε βήμα οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να δημιουργούν τη δική τους λαϊκή στήριξη: την κοινωνική συμμαχία, την κοινωνική δυναμική που θα τις ωθήσει ως την επόμενη φάση. Κι αυτός είναι ο μόνος τρόπος να αποφύγει κανείς τη «μεταρρυθμιστική κόπωση».

Δεν σκαρφαλώνεις ως την κορυφή του βουνού κατακόρυφα. Ανεβαίνεις από το ένα «οροπέδιο στο επόμενο», ανασυντάσσεις τις δυνάμεις σου, αφήνεις τους ανθρώπους να εκτιμήσουν τι πέτυχαν ως τότε, κι ύστερα θέτεις τον επόμενο στόχο σου κι αρχίζεις την ανάβαση ως το επόμενο «οροπέδιο».

* Τέταρτος κανόνας: Πρέπει να είσαι τολμηρός και προσεκτικός ταυτόχρονα. Όταν εφαρμόζεις μεταρρυθμίσεις συγκρούεσαι με όλων των ειδών τα «ειδικά συμφέροντα», με βαθιά ριζωμένα «κατεστημένα» που ξέρουν ότι θα χάσουν. Βέβαια, ό,τι κάνεις θα ωφελήσει τελικά ολόκληρη την κοινωνία. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι οι εχθροί των μεταρρυθμίσεων θα αντιδράσουν αμέσως για να τις σταματήσουν. Ενώ η κοινωνία γενικότερα θα αντιληφθεί ότι οι μεταρρυθμίσεις την ωφελούν μόνο με κάποια καθυστέρηση, μόνο με αρκετή χρονική υστέρηση.

Μ’ άλλα λόγια, οι εχθροί των μεταρρυθμίσεων θα σε πολεμήσουν από την πρώτη στιγμή, ενώ η κοινωνία θα σου συμπαρασταθεί μόνον αρκετά αργότερα.

Για να το πούμε διαφορετικά, όταν εφαρμόζεις μεταρρυθμίσεις, πρέπει να επικοινωνήσεις το μήνυμά σου από την πρώτη στιγμή. Πρέπει να πεις στον κόσμο την αλήθεια: την αλήθεια για το ποια είναι τα προβλήματα και σκοπεύεις να κάνεις για να τα διορθώσεις, την αλήθεια για τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσεις, την αλήθεια για τους στόχους που θέτεις βραχυχρόνια και μακροπρόθεσμα. Αλλά κι αφού πεις την αλήθεια, πρέπει να δώσεις στον κόσμο την ευκαιρία να χωνέψει το μήνυμά σου και να προσαρμοστεί στην μεταρρυθμιστική προσπάθεια.

Η μεταρρυθμιστική στρατηγική χρειάζεται κι ένα μεταρρυθμιστικό μήνυμα που θα συνοψίζεται σε τρείς λέξεις: Ειλικρίνεια, Εμπιστοσύνη κι Ελπίδα! Αλλά για να χτίσεις Εμπιστοσύνη και να εμπνεύσεις Ελπίδα, πρέπει να διατηρήσεις την κοινωνική συνοχή, να τηρείς το λόγο σου, να διορθώνεις όσες αδικίες γίνονται και να αποδεικνύεις κάθε στιγμή ότι νοιάζεσαι.

Τώρα, λοιπόν, θα σας μιλήσω για την πρόσφατη εμπειρία της χώρας μου, της Ελλάδας.

Στα τελευταία τριάμισι χρόνια, κάναμε πολύ δύσκολα βήματα:

--Επιτύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή που έχει γίνει ποτέ, κόψαμε το έλλειμμά μας κατά 12% του ΑΕΠ!

--Αλλά στο ίδιο διάστημα χάσαμε πάνω από 25% του ΑΕΠ! Κι αυτό αποτελεί επίσης παγκόσμιο ρεκόρ σε ειρηνική περίοδο…

--Περάσαμε μια ύφεση που κράτησε έξη συνεχή χρόνια. Κι αυτό είναι πρωτοφανές για τη μεταπολεμική περίοδο στην Ευρώπη.

--Κουρέψαμε συνολικό δημόσιο χρέος που φτάνει το 68% του ΑΕΠ μας σήμερα, κι άλλο παγκόσμιο ρεκόρ! Ασφαλώς αυτό το πετύχαμε με τη βοήθεια και τη στήριξη των εταίρων μας.

Αλλά κάναμε πολύ περισσότερα από την εφαρμογή ενός προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Ταυτόχρονα εξαφανίσαμε όλη την υστέρηση ανταγωνιστικότητας που είχε η Ελλάδα μετά το 2001. Κι αυτό το καταφέραμε ακόμα και με την επώδυνη μείωση του Μοναδιαίου Εργασιακού κόστους κατά 20%!

Έτσι σήμερα μια σειρά από δείκτες πιστοποιούν σήμερα ότι η ανταγωνιστικότητά μας κερδίζει έδαφος. Ανάμεσά τους, το γεγονός ότι η έρευνα του ΟΟΣΑ για το επιχειρείν “Going for Growth” μας κατατάσσει στην πρώτη θέση διεθνώς στην εφαρμογή μεταρρυθμίσεω. Και για να δώσω ένα παράδειγμα: στην ιδιαίτερα κατηγορία «έναρξης νέας επιχείρησης» η διεθνής κατάταξη της Ελλάδας, βελτιώθηκε κατά 111 θέσεις μέσα σε ένα χρόνο!

Όμως το πιο σημαντικό απ’ όλα αυτά είναι το γεγονός ότι φέτος ισορρόπησε πια το εμπορικό μας ισοζύγιο, για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες, ενώ πριν τέσσερα μόλις χρόνια το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας έφτανε το 7%!

Έτσι, δεν διορθώσαμε μόνο δημοσιονομικό προβλήματα. Θεραπεύσαμε ταυτόχρονα πολύ θεμελιώδεις διαρθρωτικές ανισορροπίες της οικονομίας μας.

Για να σας αναφέρω μερικά μόνο εντυπωσιακά παραδείγματα:

--Νέος επενδυτικός νόμος που περικόπτει τη διαδικασία αδειοδότησης των επενδύσεων σε δύο τρείς μήνες – από μερικά χρόνια που ήταν ως τώρα και επιτρέπει αυτόματη αδειοδότηση αν η δημόσια διοίκηση καθυστερεί αδικαιολόγητα. Αυτό από μόνο του κόβει χιλιόμετρα γραφειοκρατικής ταλαιπωρίας.

--Το άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων που επεκτείνεται πλεόν σε όλους σχεδόν τους τομείς, από τα ταξί ως τα φορτηγά κι από τις κρουαζιέρες ως τους δικηγόρους και τους συμβολαιογράφους.

-- Μια συνεχιζόμενη φορολογική μεταρρύθμιση με απλοποίηση στην απτόμηση της φορολογητέας ύλης και της συλλογής των φόρων με δραστική περιστολή της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής, με ισχυρά κίνητρα για φορολογική συμμόρφωση και ισχυρά αντικίνητρα για όσους συνεχίζουν την απάτη, Ήδη τους τελευταίους 9 μήνες συνελήφθησαν 2.800 άτομα για φορολογικά αδικήματα κάθε είδους. Η περίοδος σκανδαλώδους ανοχή στους πάσης φύσεως μεγαλόσχημους τελείωσε οριστικά.

Με δύο λόγια η Ελληνική οικονομία ήταν γεμάτη ελλείμματα, γεμάτη στρεβλώσεις, φορτωμένη με μιαν απίστευτη γραφειοκρατία και όλων των ειδών τα αντικίνητρα για επενδύσεις και ανάπτυξη.

Εμείς καθαρίζουμε όλη αυτή την κατάσταση και ήδη προχωρήσαμε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι οποιοσδήποτε θεωρούσε εφικτό ως πριν λίγα μόλις χρόνια.

Μέχρι πολύ πρόσφατα η Ελλάδα θεωρούνταν από πολλούς ως «χαμένη υπόθεση». Τώρα όλο και περισσότεροι μιλούν για «θεαματική επιστροφή» της Ελλάδας.

Πιο καθαρά, όμως, μιλούν πια οι διεθνείς αγορές! Τα περιβόητα spreads των ελληνικών 10ετών ομολόγων που είχαν φτάσει κοντά στις 3000 μονάδες βάσης πριν 18 μήνες! Τώρα βρίσκονται γύρω στις 630 μονάδες, λιγότερα κι απ’ όσο ήταν το Μάϊο του 2010 όταν η Ελλάδα μπήκε στο Μνημόνιο. Κανείς δεν περίμενε τέτοια υποχώρηση τόσο σύντομα.

Για να είμαι ειλικρινείς μερικές φορές ούτε κι εμείς το πιστεύαμε ότι θα γινόταν τόσο σύντομα…

Τώρα, λοιπόν, έχουμε ολοκληρώσει με επιτυχία την πρώτη φάση του μεταρρυθμιστικού μας προγράμματος. Έχουμε παράγει πρωτογενές πλεόνασμα για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια. Και το πετύχαμε ξεπερνώντας το ίδιο το Πρόγραμμα, πιο νωρίς απ’ ό,τι το προέβλεπαν οι στόχοι του. Είμαστε, λοιπόν, ήδη στο πρώτο «οροπέδιο» καθοδόν προς την κορυφή.

Αλλά μην κάνετε λάθος:

Έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Κι έχουμε ακόμα να κάνουμε πολλά.

Δεν βάζουμε τη χώρα στον αυτόματο πιλότο…

Το λέω αυτό σε σας, όπως λέω ακριβώς το ίδιο και στον Ελληνικό λαό: Πρέπει να επιτύχουμε ακόμα πολλά…

Όμως τώρα μπορούμε να δούμε το φώς στην άκρη του τούνελ!

Γιατί;

Διότι σύμφωνα με όλους σχεδόν τους παρατηρητές, η ύφεση πια τελειώνει και σύντομα αρχίζει η ανάκαμψη. Η οποία προβλέπεται να φτάσει το 0,6% για το 2014. Πράγματι, αυτή είναι ασθενής ανάκαμψη, αλλά δεν παύει να είναι ανάπτυξη με θετικό πρόσημο, μετά από έξη ατέλειωτα χρόνια ύφεσης.

Η ανεργία, που βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ - 27,3% για το γενικό πληθυσμό και πάνω από 60% για τους νέους κάτω των 25 ετών – σταμάτησε κι αυτή να ανεβαίνει. Αναμένεται κι αυτή να υποχωρήσει σύντομα, αν και μια πιο θεαματική αποκλιμάκωση της ανεργίας θα χρειαστεί ακόμα μερικά χρόνια.

Αυτό που είναι ίσως πιο αξιοπρόσεκτο: Σύμφωνα με όλους τους Οργανισμούς According to everybody – και τον ΟΟΣΑ, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – σήμερα το κυκλικά διορθωμένο πλεόνασμα της Ελλάδας είναι το μεγαλύτερο στον Ευρωζώνη. now the cyclically corrected primary surplus of Greece is the largest in the Eurozone! Και το διαρθρωτικό πλεόνασμα της Ελλάδας είναι επίσης το μεγαλύτερο, ενώ η υπόλοιπη Ευρωζώνη αντιμετωπίζει πλέον ένα διαρθρωτικό έλλειμμα κατά μέσον όρο.

Μ’ άλλα λόγια, αν η Ελλάδα έπιανε το παραγωγικό δυναμικό της σήμερα, θα μπορούσε να πληρώσει όλες τις τρέχουσες δαπάνες της μαζί και τους τόκους του δανεισμού της και να της περισσέψει και πλεόνασμα για να μειώσει το χρέος της. Άρα αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι να επιταχύνουμε την ανάκαμψη της οικονομίας μας και να πιάσουμε το αναπτυξιακό δυναμικό μας.

Αγαπητοί φίλοι,

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει αυτά τα επιτεύγματα.

Και κανείς δεν μπορεί να θολώσει αυτό το μήνυμα ελπίδας για το μέλλον,

Την ώρα που μιλάμε, ετοιμάζουμε την επόμενη μεγάλη φάση των μεταρρυθμίσεων, μέσα στις οποίες περιλαμβάνεται το 70% της «εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ», μια πολύ μεγάλης σειράς παρεμβάσεων και ρυθμίσεων που εκτείνονται σε ολόκληρη την οικονομία: από την κατάργηση εμποδίων εισόδου νέων επιχειρήσεων, μέχρι την εξάλειψη στρεβλώσεων που δημιουργούν ακρίβεια, μέχρι την πλήρη κατάργηση ειδικών προνομίων, την σε βάθος καταπολέμηση γραφειοκρατικών εμποδίων κάθε μορφής.

Εξακολουθούμε να προωθούμε τα μεγάλα μέτωπα των μεταρρυθμίσεων. Αλλά έχουμε ήδη αρχίσει να ασχολούμαστε και με τις χιλιάδες «λεπτομέρειες». Γιατί σε κάθε σοβαρή μεταρρυθμιστική στρατηγική πολύ συχνά συμβαίνει «ο διάβολος να βρίσκεται στη λεπτομέρεια».

Ο Προϋπολογισμός μας για το 2014 προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% του ΑΕΠ, όπως ακριβώς είναι ο στόχος του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος. Θυμίζω ότι το 2012 ήμασταν ελάχιστα πάνω από το στόχο. Το 2013 - όλοι συμφωνούν πλέον- θα ήμαστε αρκετά πάνω από το στόχο. Για το 2014 πιστεύω ότι θα συνεχίσουμε αυτή την παράδοση: να υπερακοντίζουμε το στόχο.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι αυτό είναι μήνυμα Ελπίδας για την Ελλάδα.

Ό,τι κάναμε το πετύχαμε με τις θυσίες και την ωριμότητα του Ελληνικού λαού. Αλλά το πετύχαμε επίσης με τη στήριξη των Ευρωπαίων εταίρων μας.

Οπότε δεν είναι μόνο μήνυμα Ελπίδας από την Ελλάδα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι επίσης μήνυμα Ελπίδας από την Ευρώπη στον υπόλοιπο κόσμο!

Κι είναι κάτι παραπάνω από μήνυμα: Είναι καθαρή απόδειξη ότι η Ευρώπη δουλεύει, ότι η Ευρώπη μπορεί να λύνει τα προβλήματά της, κι ότι οι μεταρρυθμίσεις ενθαρρύνονται και στηρίζονται μέσα στην Ευρώπη.

--Πριν ένα χρόνο, πολλοί μέσα κι έξω από την Ευρώπη, στοιχημάτιζαν ότι η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει. Ότι η Ελλάδα θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ. Τώρα έχουν χάσει το στοίχημα

--Πριν ένα χρόνο, κάποιοι στοιχημάτιζαν ότι η ευρωζώνη δεν θα τα καταφέρει. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλυθεί. Όμως, κι αυτοί έχασαν το στοίχημα.

Τους διαψεύσαμε! Αποδείξαμε ότι οι πιο σαρωτικές μεταρρυθμίσεις μπορούν να γίνουν στην Ευρώπη και μπορούν να πετύχουμε μέσα στα πλαίσια της ευρωζώνης, αλλά και μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας, της δημοκρατικής νομιμότητας.

Είναι αλήθεια, ότι ο Ελληνικός λαός υπέφερα πολλά κι ακόμα υποφέρει….

Είναι αλήθεια ότι ο λαϊκισμός και ο εξτρεμισμός κέρδισαν κάποιο έδαφος.

Αλλά οι δημοκρατικοί θεσμοί είναι ισχυροί στην Ευρώπη. Και αντέχουν μια μεταρρυθμιστική στρατηγική που θα αποδεικνύεται πλέον όλο και πιο ελπιδοφόρα, όλο και λιγότερο οδυνηρή.

Αυτό είναι το δικό μου μήνυμα σε σας. Η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία τη μεγάλη πρόκληση των μεταρρυθμίσεων του καιρού μας.

Αυτό είναι και το δικό μας μήνυμα Ελπίδας σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο: μπορούμε να προχωρήσουμε σε επώδυνες μεταρρυθμίσεις διατηρώντας την Ελπίδα ζωντανή και διατηρώντας τη δημοκρατία ισχυρή!

Μπορούμε να νικήσουμε τους εχθρούς των μεταρρυθμίσεων.

Μπορούμε να νικήσουμε τους εχθρούς της δημοκρατίας.

Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης.

Σήμερα δεν βρισκόμαστε στη δεκαετία του 30…

Αυτή δεν είναι η Δημοκρατία της Βαϊμάρης.

Αυτός εδώ είναι ο 21ος αιώνας!

Αυτή εδώ είναι η νέα Ενωμένη Ευρώπη

Φωτογραφία: Eurokinissi