Μανωλίδου: Έγινα στόχος πικρόχολων σχολίων

«Λάθος» χαρακτήρισε σε συνέντευξή της η Ευγενία Μανωλίδου, το νέο της επαγγελματικό εγχείρημα, που δεν είναι άλλο από το «Musical, Αγάπη μου».

«Για μένα αυτό που κάνω τώρα “Musical, Αγάπη μου” είναι ένα λάθος. Πέραν των καλλιτεχνικών απαιτήσεων -που είναι αρκετές και μεγάλες-, έχω αναλάβει και την οργάνωση του όλου εγχειρήματος. Το κόστος είναι πάρα πολύ μεγάλο, είμαστε συνολικά 30 άνθρωποι, για τους οποίους πρέπει να μεριμνήσω για τα πάντα». Υπάρχει ενδιαφέρον,

όπως και πολλοί αξιόλογοι καλλιτέχνες για το υποστηρίξουν. Απλώς δεν είναι ελληνικό είδος, γι' αυτό δεν έχουν γίνει πολλές προσπάθειες» ήταν τα λόγια της σε εβδομαδιαίο περιοδικό.

Όσον αφορά το ενδεχόμενο της επιστροφής της στην τηλεόραση, καθώς και για τις εμπειρίες της σε αυτή, δήλωσε: «Αυτήν τη στιγμή ασχολούμαι τόσο πολύ με τη μουσική μου, που δεν σκέφτομαι καν το ενδεχόμενο της επιστροφής. Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου προσφέρθηκε. Κατάφερα μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα να τακτοποιήσω τις οικονομικές υποχρεώσεις που με βάρυναν, καθώς επίσης να γίνω λίγο ευρύτερα γνωστή στον κόσμο, ώστε να μου δώσουν μετά και την ευκαιρία να με μάθουν και ως μουσικό».

Στη συνέχεια, δεν παρέλειψε να τονίσει, μετά από ερώτηση, πως ένιωσε να γίνεται στόχος αρνητικών σχόλιων: «Έγινα κυριολεκτικά στόχος. Οι λόγοι ήταν πολλοί και προφανείς, αλλά όλα αυτά ανήκουν στον παρελθόν και δεν αξίζει τον κόπο να επανερχόμαστε σε αυτά».

Τέλος, η Ευγενία Μανωλίδου μίλησε για τους ρυθμούς της καθημερινότητάς της: «Δουλεύω συνεχώς, ψάχνω ιδέες και τρόπους για να κάνω την καθημερινότητα της οικογένειάς μου λίγο πιο άνετη. Δεν κοιτάω πολύ μπροστά, προσπαθώ για την κάθε μέρα, για την κάθε στιγμή. Και έχει ο Θεός», ενώ στάθηκε και στο πως βλέπουν τα ίδια της τα παιδιά τα επαγγελματικά της βήματα: «Στα παιδιά αρέσει πολύ να με βλέπουν σε τόσο αντίθετους ρόλους. Για τα παιδιά, μια μαμά που να διευθύνει ορχήστρες δεν είναι και ό, τι πιο συνηθισμένο. Όταν ήρθε και η τηλεόραση, εκεί ήταν που μου είπαν “τελικά, δεν θα σε βαρεθούμε ποτέ”».