Γιατί η Αριστερή Πρωτοβουλία έφυγε από το ΠΑΣΟΚ – Αγαπούσε τον ΓΑΠ μισούσε τον Σημίτη

Όλοι στην Ιπποκράτους γνώριζαν πως η απόφαση του Ευάγγελου Βενιζέλου να μην ρίξει την κυβέρνηση θα ήταν «δίκοπο μαχαίρι». Η αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από τον κυβερνητικό συνασπισμό άνοιξε τον ασκό του Αιόλου για πολλές, σημαντικές και ραγδαίες εξελίξεις στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς –στην οποία σφάζονται για την ορθότητα της προσέγγισης με την ΝΔ-.

Επμέλεια:

Η Αριστερή Πρωτοβουλία (Α.Π.) είναι η «τάση» που ασκεί κριτική εξ αριστερών στο ΠΑΣΟΚ εδώ και δεκαετίες. Προ ενός έτους, λίγο πριν τον σχηματισμό της τρικομματικής είχε εκφράσει επίσημα τις αντιρρήσεις της για την συμφωνία. Ο επικεφαλής της, Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, μάλιστα, είχε απειλήσει τότε, πως θα αποχωρούσε από το ΠΑΣΟΚ. Δεν το έκανε, προτίμησε την παραμονή στο κόμμα και την εκ των έσω κριτική. Ίσως ήταν και η παρουσία της ΔΗΜΑΡ η οποία έδινε ένα αριστερό άλλοθι στην όλη προσπάθεια.

Η συγκυβέρνηση όμως με την Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Η Αριστερή Πρωτοβουλία δεν συγχώρησε την υποχώρηση του Ευάγγελου Βενιζέλου –είχε δηλώσει κατηγορηματικά πως εάν έφευγε ο Κουβέλης θα αναγκαζόταν να φύγει και αυτός- και με συνοπτικές διαδικασίες αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ. Πρώτος έφυγε ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος, μία αποχώρηση που πρώτο μετέδωσε το koolnews.gr, ενώ προβλέψαμε και την αποχώρηση σύσσωμης της Αριστερής Πρωτοβουλίας η οποία και ήλθε.

Οι εξελίξεις στην Κεντροαριστερά αναμένονται πλέον ραγδαίες. Φυσικά μεσολαβεί το καλοκαίρι και τα «μπάνια του λαού» οπότε κάθε βήμα θα είναι αργό μέχρι τον Σεπτέμβρη, οπότε και θα επιταχυνθούν οι διαδικασίες σε κάθε μέτωπο του πολιτικού σκηνικού. Σύμφωνα με τις πληροφορίες του koolnews.gr, οι συζητήσεις είναι πολλές και δεν έχουν αποφέρει μέχρι στιγμής κάποιο στόχο.

Τα σενάρια που κυκλοφορούν στα πολιτικοδημοσιογραφικά γραφεία κάνουν λόγο μέχρι και για ανατροπή του Ευάγγελου Βενιζέλου εκ των έσω, με μαζικές αποχωρήσεις από το ΠΑΣΟΚ όσων συμφωνούν με την Αριστερή Πρωτοβουλία. Άλλωστε η Α.Π. δεν είναι μία μη υπολογίσιμη δύναμη. Από το συνέδριο και μετά διαθέτει περίπου το 15% των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος.

Από την άλλη, δεν είναι τυχαίο πως μέχρι και ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε την εμφάνισή του μόλις έμαθε τα… μαντάτα ρίχνοντας κατά κάποιο τρόπο ευθύνες στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για την διάσπαση που συντελείται στο κόμμα. Χαρακτηριστική δε, η δήλωσή του πως «είναι κρίμα αντί να πολλαπλασιάζει τις δυνάμεις του, να τις βλέπει να απομειώνονται».

Άλλο σενάριο είναι αυτό της δημιουργίας διαδόχου κόμματος. Μία νέα πολιτική κίνηση δηλαδή η οποία στόχο θα έχει να επαναφέρει την δυναμική της παράταξης, την εμπιστοσύνη του κόσμου και φυσικά την επιστροφή στις αξίες της Δημοκρατίας και της Λαϊκής Κυριαρχίας που διακήρυττε και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Ωστόσο μέχρι στιγμής ουδείς από την Α.Π επιβεβαιώνει σενάρια προσχώρησης σε άλλα κόμματα, όπως της ΔΗΜΑΡ και του ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα ήταν κατηγορηματικά αντίθετοι, καθώς μπορεί και τα δύο να αποτελούν κομμάτια της ευρύτερης Κεντροαριστεράς και Αριστεράς, ωστόσο ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ τους χωρίζει το χάσμα του λαϊκισμού όπως λένε και οι ίδιοι.

Ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος τώρα, είναι μία εμβληματική προσωπικότητα στο ΠΑΣΟΚ. Από την ίδρυση του κόμματος, κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου, καθώς ήταν αυτός που του διοργάνωνε τις μεγαλειώδεις τότε συγκεντρώσεις, από τότε ωστόσο πολλοί το χαρακτήριζαν ως «γραφικό». Η σχέση του με τους υπολοίπους προέδρους του κόμματος ωστόσο δεν ήταν η ίδια.

Με τον Κώστα Σημίτη –δίχως υπερβολές- είχαν μία σχέση μίσους και η κόντρα τους ήταν μεγάλη μέσα στο κόμμα, καθώς δεν συμφωνούσαν οι απόψεις τους περί οικονομίας και διαχείρισης.

Με τον Γιώργο Παπανδρέου πάντως τα πράγματα ήταν καλύτερα. Θα μπορούσε να πει κανείς πως ο κ. Παναγιωτακόπουλος αγαπούσε τον ΓΑΠ. Τον είχε στηρίξει μάλιστα και έναντι του Ευάγγελου Βενιζέλου στις εσωκομματικές εκλογές του ΠΑΣΟΚ το 2007. Τα πράγματα άλλαξαν πάντως από το 2009. Το ΠΑΣΟΚ ήλθε ξανά στην εξουσία, και μαζί με αυτό ήλθε και στην ζωή μας το Μνημόνιο. Η Αριστερή Πρωτοβουλία, δεν συμφώνησε και επανέφερε τν αντιπολιτευτική ρητορική μέσα στο κόμμα. Χωρίς πάντως τα πνεύματα να οξύνονται και χωρίς να υπάρχει ευθεία σύγκρουση με την ηγεσία.

Και έτσι συνεχίστηκε η πορεία μέχρι την «έξοδο» του Γιώργου Παπανδρέου. Η συγκυβέρνηση με την ΝΔ και το ΛΑΟΣ ήταν η τελευταία πράξη της ήπιας κόντρας με τον ΓΑΠ. Και ύστερα ήρθε ο Ευάγγελος Βενιζέλος…

Στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είχε εκφραστεί η άποψη πως θα πρέπει να θεσμοθετηθούν οι «τάσεις» στο κόμμα –κάτι σαν τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ-. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε έναν ελιγμό αποφυγής σύγκρουσης, είχε δηλώσει τότε πως η μόνη τάση που θα μπορούσε να θεσμοθετηθεί ήταν η Αριστερή Πρωτοβουλία λόγω της πολυετούς παρουσίας της και της συνεισφοράς της.

Όπως αναφέρθηκε παράπανω οι εξελίξεις αναμένονται καυτές και ο Ευάγγελος Βενιζέλος καλείται να παίξει όλα τα χαρτιά του. Από την μία καλείται να εκμεταλλευτεί την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ και να παρουσιάσει το ΠΑΣΟΚ ως την μόνη υπεύθυνη δύναμη που μπορεί να συσπειρώσει ολόκληρη την Κεντροαριστερά, ενώ την ίδια ώρα έχει να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις εκ των έσω, αλλά και εκ των… έξω (μετά την αποχώρηση της Αριστερής Πρωτοβουλίας).