Ο Μάνος θυμάται τα ευτράπελα στο υπ. Οικονομικών- Τα 4 δισ. της Ολυμπιακής που έγιναν 250!

Στα ευτράπελα και τις απίστευτες ιστορίες ελληνικής τρέλας που συνάντησε ως υπουργός Οικονομικών θυμάται ο Στέφανος Μάνος ο οποίος αναφέρει πως ο γενικός Διευθυντής της Ολυμπιακής το 1993 υποστήριζε αν λάμβανε 4 δισεκατομμύρια δραχμές θα διορθώνονταν αυτόματα όλα τα προβλήματα της εταιρείας.

Ο κ. Μάνος, σύμφωνα με τις προφορικές μαρτυρίες του αρχείου Βολοβίνη, τις οποίες μεταδίδει το European

Business, υποστηρίζει πως στην κυβέρνηση Μητσοτάκη το 1993 όπου ήταν υπουργός Οικονομικών, είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον πρωθυπουργό, ο οποίος του είπε:

«Είναι εδώ ο Γραμματικός (τότε γενικός διευθυντής) που ζητεί να τού δώσεις 4 δισεκατομμύρια δραχμές –και με αυτά τακτοποιούνται όλα τα προβλήματα που έχει η Ολυμπιακή. Τού λέω εγώ: ''Ας πάει να δει τον Δούση''. Ήταν υφυπουργός, πολύ έντιμος άνθρωπος. Τον βλέπει ο Δούσης, μελετά τα στοιχεία και μού λέει: ''Δεν μπορώ να βγάλω άκρη''. Παίρνω εγώ τον Μητσοτάκη, τού εξηγώ ''δεν μπορούμε να τα δώσουμε αυτά, πρέπει πρώτα να δούμε τι γίνεται''. Με φωνάζει ο Μητσοτάκης, πηγαίνω στο Μαξίμου, παρών και ο Γραμματικός, τού λέει ευθέως: ''Πρόεδρε, με 4 δις δραχμές λύνονται όλα τα προβλήματα της Ολυμπιακής. Ακούστε με, είμαι γέννημα και θρέμμα της εταιρείας''. Απαντώ εγώ: ''Δεν μπορώ να τα δώσω αυτά. Πρέπει πρώτα να μετρήσουμε, να δούμε τι γίνεται στην Ολυμπιακή''. Την είχα από τότε αυτή την άποψη, ότι στην Ελλάδα δεν μετράμε τίποτε! Ήταν λοιπόν η πρώτη περίπτωση που έφερα μέσα στο παιχνίδι ξένους ορκωτούς, τους οποίους σημειωτέον είχα ήδη επισημοποιήσει, ανοίγοντας το επάγγελμα των ορκωτών λογιστών και καταργώντας το μονοπώλιο του ΣΟΛ, οπότε είχαν έρθει και στην Ελλάδα ξένοι οίκοι.
Αναθέτω, λοιπόν, να δουν τί γίνεται με την Ολυμπιακή –νομίζω ανέλαβαν οι Coopers & Lybrand. Μετά από μερικές εβδομάδες, και αφού έκαναν έναν προκαταρκτικό έλεγχο, ήρθαν και μού είπαν ότι θεωρούσαν πως η τρύπα ήταν γύρω στα 250 δισ. δραχμές. Αντί για τα 4 δις που γύρευε ο γενικός διευθυντής, 250 δις! Γύρεψα τότε να γίνει πλήρης, διεξοδικός έλεγχος –ο οποίος, σημειωτέον, στο τέλος του οδήγησε στο πρώτο Πρόγραμμα Εξυγίανσης της Ολυμπιακής. Αυτά τα 4 δις, που προέκυψαν 250, μετά από λίγο καιρό είχαν γίνει 450 δις. Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατούσε».

Στη συνέχεια, ο κ. Μάνος αναφέρεται και στην περίπτωση του ΟΣΕ: «Σημειώνω ότι βρισκόμουν μεν στο ΥΠΕΘΟ, αλλά, όπως δείχνει αυτή η περίπτωση, είχα πολύ ευρύτερη εποπτεία. Έτσι, έστειλα ανάλογο team να ερευνήσει τον ΟΣΕ: από εκεί προέκυψε εκείνο που έλεγα αργότερα στην Βουλή –ότι θα ήταν πιο φθηνό να στέλνω όλους τους επιβάτες με ταξί στον προορισμό τους, παρά να πληρώνω για τα ελλείμματα του ΟΣΕ! Στον ΟΣΕ, λοιπόν, καλέσαμε Άγγλους ειδικούς για να μετρήσουμε αλλά και για να έχουμε προτάσεις για το τί θα κάνουμε. Ανεκδοτολογικά πάλι, ήρθε μια μέρα ο Εγγλέζος στο γραφείο μου (εγώ ανακατευόμουν ενεργά, αναρωτιόμουν ήδη μήπως θα έπρεπε να κλείσουμε τις γραμμές) και μού είπε ότι το πρώτο που έπρεπε να γίνει ήταν να κλείσουμε μερικούς σταθμούς. ''Βάλαμε ένα κριτήριο. Οι σταθμοί που κόβουν από 1 έως 5 εισιτήρια να κλείσουν. Έτσι, γλυτώνουμε τόσα εκατομμύρια''. Σαν βλάκας, ρωτάω: ''Από 1 έως 5 εισιτήρια ημερησίως;''. ''Όχι'', μού λέει εκείνος, ''ετησίως''!».