Πιο κοντά σε “υπερηχητικούς” τελικούς

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Το γράφαμε, και χθες, ότι αν περνούσαν οι Χιτ θα βλέπαμε τελικούς στο ΝΒΑ που θα ήταν από άλλο πλανήτη. Και να λοιπόν, που οι ηλιοκαμένοι λεβέντες από το Μαϊάμι πάνε να κάνουν την ευχή πολλών μπασκετόφιλων πραγματικότητα. Γιατί δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος που να έχει την παραμικρή σχέση με το σπορ και να πιστεύει ότι θα είναι το ίδιο χορταστικό το θέαμα, σε περίπτωση που περάσει το παρέακι των Γκαρνέτ και Πιρς.

Δεν λέω, μια χαρά οι ιστορικοί Σέλτικς, μαχητικοί, παλικάρια στο παρκέ, με παιχταράδες

στο ρόστερ τους, αλλά Χιτ δεν είναι σε καμία περίπτωση. Φέτος, στο ΝΒΑ ήρθε η ώρα να υπερισχύσει η μία και μοναδική εξίσωση που χαρακτηρίζει το μαγικό σύμπαν του. Ποια είναι αυτή; Θεαματικό μπάσκετ plus αθλητικά προσόντα. Ή για να το πω αλλιώς, Λεμπρόν Τζέιμς VS Κέβιν Ντουράντ. Και βάλτε από κοντά και τους Γουέιντ, Μπος, Γουέστμπρουκ, γιατί όχι και τον Χάρντεν, και θα έχετε την εικόνα των κορυφαίων τελικών που είδαν τα ματάκια μας εδώ και κάμποσα χρόνια.

Εγώ που είμαι και μεγάλος άνθρωπος, θυμάμαι στο παρελθόν να βλέπω τις ματσάρες, Σέλτικς-Λέικερς και να μου κόβεται η ανάσα. Άλλο πράγμα. Έβλεπες, τον Μάτζικ και δεν ήξερες από πού θα σου ΄ρθει. Θα μου πεις, ρε Κωστόπουλε, τι πας και συγκρίνεις τώρα, μήλα με πορτοκάλια; Θα μου επιτρέψετε, όμως, να έχω μεγάλες προσδοκίες για τους φετινούς τελικούς, ειδικά αν ολοκληρωθεί το story και τελικά οι λεβέντες του Πατ Ράιλι στείλουν σπίτι τους Βοστονέζους, οι οποίοι προσωπικά με κάνουν να ψιλοβαριέμαι με το φιλο-ευρωπαϊκό τρόπο που αντιμετωπίζουν το μπάσκετ, όπως άλλωστε και οι Σαν Αντόνιο κόντρα στους Θάντερ.

Και επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια πάρτε μια πρόγευση με δύο video και τα υπόλοιπα θα τα πούμε εν καιρώ.

Διαβάστε ακόμα:

* Τέλος εποχής ή χαμένες προσδοκίες;

* Ήρθε (;) η ώρα του ΟΑΚΑ

* Ε, ήταν η ώρα του Σπανούλη