Πλούταρχος: Έμαθα να τραγουδώ στο μεγαλύτερο talent show του… κάμπου!

Για τη ζωή του στο χωρίο, για την αγάπη του προς του γονείς του, αλλά και για τις εξαιρετικές φωνές που είχαν οι δυο τους, μίλησε ο Γιάννης Πλούταρχος, κατά τη διάρκεια συνέντευξης. Ο διάσημος τραγουδιστής, μίλησε ιδιαίτερα αναλυτικά για τις μέρες που ζούσε στο χωριό και βρισκόταν κοντά στη φύση, δουλεύοντας στα χωράφια, όπου και έμαθε… να τραγουδά!

Όπως εξομολογήθηκε στην εφημερίδα Real, σπούδασε στο… talent show του Κάμπου, με τα τζιτζίκια να του κρατούν συνοδεία στα τραγούδια που ψέλιζε, την ώρα της σκληρής

Αναλυτικά η συνέντευξη:

- Πως σας γεννήθηκε η επιθυμία να γίνεται τραγουδιστής;

Δεν ξέρω. Κανείς δεν ξέρει. Εγώ έμαθα να τραγουδάω στον όργο-όταν δουλεύαμε στα χωράφια. Μπαίναμε καμιά δεκαριά άτομα στη σειρά, ο ένας δίπλα στον άλλο και ο καθένας στην αράδα του, να ξεχορταριάσουμε απ’τα ζιζάνια τις μπαμπακιές, για να΄ναι καθαρό το φυτό και να μπορέσει να αναπτυχθεί όπως έπρεπε. Υπηρέτησα τη γη κανονικά, δεν ήμουν ένας περαστικός. Ώρες, ημέρες, εβδομάδες ολόκληρες κρατούσε η διαδικασία, όλο το καλοκαίρι κάτω από τον ήλιο, με τον κάμπο να βαράει 45 βαθμούς. Δουλεύαμε σκυμμένοι και σκαλίζαμε τα χώματα. Για να περάσει η ώρα και να ξεχάσουμε την κούραση και τον πόνο της μέσης, ένας ένας έλεγε και από ένα τραγούδι. Έτσι έμαθα να τραγουδάω. Με συνοδεία τα τζιτζίκια και τον ήχο που έκαναν οι τσάπες καθαρίζοντας το χώμα. Ένας ένας σήκωνε φωνή και έλεγε το δικό του τραγούδι.

- Και πως τα πηγαίνατε σε αυτό το «talent show» του κάμπου;

Όπως ακριβώς το είπες. Διδάχθηκα στο talent show του κάμπου. Προσπαθούσα να μιμηθώ τον Καζαντζίδη, τον Διονυσίου, τον Πάριο ή και τους δημοτικούς τραγουδιστές που ακούγαμε στα πανηγύρια. Είχα, όμως, να αντιμετωπίσω και πολύ σκληρούς αντιπάλους, με πρώτους τους γονείς μου, που είχαν υπέροχες φωνές, πολύ πιο καλοφτιαχμένες από τη δική μου, με δύσκολα γυρίσματα και έντονη εκφραστικότητα. Άκουγα τον πατέρα μου και έλεγα «δεν θέλω να ξανατραγουδήσω». Και προσπαθούσα να τον αντιγράψω σε ό, τι έκανε με τη φωνή του στις σπάνιες φορές που τραγουδούσε, διότι ήταν άνθρωπος ντροπαλός. Όταν τραγουδούσε , όμως, η μάνα μου, όποιος την άκουγε έβαζε τα κλάματα».

- Πως γνωρίσατε τη γυναίκα σας;

Χρειάστηκε τρεις ματιές για να καταλάβω ότι η Μαρία ήταν για εμένα: Μία που την είδα, μία που την ερωτεύτηκα και μία που πίστεψα ότι αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου και ο μεγαλύτερος μου έρωτας. Ζούμε μαζί, έχουμε πέντε παιδιά, τα μεγαλώνουμε και είμαστε ένα ευτυχισμένο αντρόγυνο. Το εύκολο είναι να ακολουθείς τις προσταγές του σώματος, να μπλεχτείς στα πάθη και στα περιστασιακά «θέλω» σου και να τα κάνεις όλα κουρέλι. Αναλογίσου, όμως, πόσο σημαντικό είναι να μοιράζεσαι όλη σου τη ζωή με τον ίδιο άνθρωπο, να συμπορεύεσαι και να δημιουργείς πράγματα μαζί του. Αυτό –για μένα- είναι ροκ. Γνήσιο ροκ της ζωής.