Τι είχες Μίλος, τι είχα πάντα…

Μόλις άρχισαν τα δύσκολα στον χθεσινό τελικό ο Μίλος Τεόντοσιτς έχασε τα αυγά και τα καλάθια. Και στο τέλος η ΤΣΣΚΑ έχασε το ματς.

Από τον Πέτρο Κωστόπουλο

Μόλις τελείωσε το ματς με πήρε τηλέφωνο από την Ελλάδα ο κολλητός μου, ο Ιπποκράτης. Ο Ιπποκράτης είναι βάζελος, αλλά και παίζει και ξέρει καλό μπάσκετ. Αφού μου είπε τα μπράβο και τα συγχαρητήρια, μου κάνει μετά, λίγο περιπαικτικά: «Τώρα κατάλαβα γιατί σας κερδίζαμε τα τελευταία

χρόνια». «Γιατί ρε μαλάκα», του λέω, «επειδή είχαμε την διαιτησία που είχατε και εσείς με την ΤΣΣΚΑ;». «Όχι ρε μαλάκα», μου απαντάει «γιατί τόσο καιρό είχατε τον Μίλος Τεόντοσιτς».

Άδικο είχε ο Ιπποκράτης; Αυτό σκεφτόμουνα και εγώ μέχρι το τέλος του ματς. Το παλικάρι δεν πάει καλά με το μυαλό του. Ή μάλλον με το θυμικό του! Ενώ έχει τα καλύτερα εγκεφαλικά προσόντα για να γίνει ένας μεγάλος πλέι-μέικερ, ο χαρακτήρας του τον οδηγεί στην τρέλα μέσα στον αγώνα και δεν τον αφήνει. Με τα 3 κολλητά τρίποντα έφερε την ΤΣΚΚΑ μπροστά με 15 πόντους. Με το που άρχισαν τα ζόρια και τα τεκνά του Ολυμπιακού, όχι μόνο τον κυνηγούσαν και στο τάιμ-άουτ, αλλά του τα βάζανε και στα μούτρα, αντί σαν πλέι-μέικερ να κουλάρει το παιχνίδι της ομάδας του, έχασε τα αυγά και τα καλάθια. Κάνα δύο φορές βήματα, σουτ στο γάμο του καραγκιόζη, άμυνα για κλάματα, κατέστρεψε την ομάδα του στο τελευταίο 10λεπτο.

Το είχα δει πολλές φορές το έργο αυτό τα χρόνια που έπαιζε στον Ολυμπιακό. Δεν μπορούσα ποτέ να καταλάβω πώς προπονητές όπως ο Γιαννάκης και ο Ιβκοβιτς δεν τον πλάκωναν με τα μπουκάλια του νερού, όπως έριχνε παλιά ο Ιωαννίδης ή δεν τον έστελναν στο πάγκο κάθε φορά που τον τσίμπαγε η μύγα τσε-τσε. Δεν τον γούσταρα καθόλου σαν παίκτη της ομάδας μου, και αυτό είναι και κάτι που έχω εκφράσει και στο παρελθόν, όταν έπαιζε σε εμάς. Έχει ποιότητα, πρέπει να το παραδεχθούμε, δεν φοβάται τίποτα, έχει το μυαλό για να κάνει τις καλύτερες ασίστ σε όλη την Ευρώπη, αλλά να τον έχει βασικό πλέι-μέικερ μια ομάδα, είναι σαν να βάζεις τον Πάσσαρη για δασκάλα στο νηπιαγωγείο!!

Θυμηθείτε τι έκανε στον προπέρσινο τελικό με την Μπαρτσελόνα. Πλακώθηκε και με τους συμπαίκτες του και με τον πάγκο. Έχω την αίσθηση ότι είναι και μαύρη γάτα – γκαντέμης. Ένα κύπελλο έχει πάρει και αυτό με το ζόρι. Εγώ πάντως, επειδή κάθε φορά που έβαζε τρίποντο σήκωνε το χέρι ψηλά και έκανε το Νο.1 -εννοώντας, δηλαδή, τον εαυτό του- θέλω να τον ευχαριστήσω για την προσφορά που μας έκανε, αυτός μαζί με τον Καζλάουσκας, χθες το βράδυ. Του εύχομαι να μην του μείνει το κουσούρι του looser, επίθετο με το οποίο τον έκραζε όλο γήπεδο το τελευταίο 5λεπτο. Γιατί είναι καλό παιδί, αλλά μακριά να μείνει…

Διαβάστε ακόμα:

* Απίστευτη ανατροπή & κούπα (vid)

* It’s show time!

* Ο “χαβαλές” του Final-4