Η αρχή του τέλους...

από τον Στράτο Ιωακείμ ([email protected])

Αντίστροφα κυλά ο χρόνος της τρικομματικής κυβέρνησης μετά την αιφνίδια απόφαση για κλείσιμο της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Η πίεση που ασκείται με γεωμετρική πρόοδο εξωθεί στην ηρωική έξοδο των κυβερνητικών εταίρων (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) και πρόωρες εκλογές με τις πρώτες πιθανές ημερομηνίες ήδη να ακούγονται και να αφορούν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου.

Η αλαζονική συμπεριφορά που επέδειξε το κυβερνών κόμμα είναι η αιτία της πολιτικής αστάθειας που δημιουργήθηκε,

όμως δε πρέπει να παραγνωρίσουμε πως εδώ και καιρό οι συνοδοιπόροι της Νέας Δημοκρατίας, αν και είχαν πάρει τα μηνύματά τους, στύλωναν τα πόδια τους, γευόμενοι -έστω και πρόσκαιρα- το «γλυκό νέκταρ» της εξουσίας. Η ελληνική κοινωνία μπορεί να περιγραφεί ως ένα καζάνι που βράζει, αλλά παραμένει άγνωστο πότε θα εκραγεί το καπάκι. Ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρο πως ένα αναπάντεχο γεγονός, πιθανόν και ήσσονος σημασίας, θα μπορούσε να αποτελέσει τη σπίθα που θα ξεσηκώσει και πάλι θύελλα αντιδράσεων. Η εκτίμηση της κυβέρνησης πως καλλιεργώντας ένα τεχνικό κλίμα ευφορίας θα μπορούσε να ανατρέψει την προδιαγεγραμμένη ροή των πραγμάτων, αποδείχθηκε φρούδα. Η καθημερινότητα των πολιτών διέψευσε το success story του πρωθυπουργού και σε συνδυασμό με την παραδοχή του λάθους εκ μέρους του ΔΝΤ δένει «χειροπόδαρα» τις όποιες ελπίδες είχαν δημιουργηθεί. Οι εκλογές φαντάζουν η μοναδική λύση. Όσο συντομότερα έρθουν, τόσο καλύτερα. Η αγανάκτηση και ο θυμός είναι κακοί σύμβουλοι και καλό θα ήταν να μη δοκιμαστούν...