Κατάληψη στο δημοτικό γυμναστήριο Αγ. Στεφάνου

Εδώ και δεκαπέντε μέρες οι εργαζόμενοι στο δημοτικό γυμναστήριο Αγίου Στεφάνου του διευρυμένου δήμου Διονύσου έχουν προβεί σε κατάληψη του χώρου διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός ότι παραμένουν απλήρωτοι και ανασφάλιστοι από το τέλος του Οκτωβρίου του 2011. Στο σχετικό δελτίο τύπου, που εξέδωσαν οι εργαζόμενοι, αναφέρονται χαρακτηριστικά τα εξής: «Από τις 20/10/2011 έως και σήμερα, δουλεύουμε χωρίς διακοπή απλήρωτοι & ανασφάλιστοι προσφέροντας τις υπηρεσίες μας στο δημοτικό γυμναστήριο του Αγ. Στεφάνου στον ενιαίο δήμο Διόνυσου προκειμένου να μην κλείσει. Δουλεύαμε με την προϋπόθεση ότι από εβδομάδα σε εβδομάδα θα πληρωθούμε αλλά και ότι θα υπογράψουμε και τις νέες συμβάσεις εργασίας που έρχονταν. Μετά από πολλές προσπάθειες δίκες μας, του σωματείου εργαζομένων του Δήμου και των αθλούμενων, με αλλεπάλληλες επιστολές και οχλήσεις στον πρόεδρο του Νομικού Προσώπου Άθλησης και Νεολαίας αλλά και στον δήμαρχο, καταφέραμε να τεθεί ως θέμα προ ημερήσιας διάταξης στο Δημοτικό Συμβούλιο όπου ζητήσαμε άμεση λύση στην οικονομική, ηθική και εργασιακή μας εξαθλίωση.

Η απάντηση στο εργασιακό μας μέλλον ήταν ότι θα προκηρυχθούν νέες θέσεις γυμναστών μέσω ΑΣΕΠ και μπορούμε να συνεχίσουμε να δουλεύουμε με το ίδιο καθεστώς μέχρι την προκήρυξη. Πάλι μας κοροϊδεύουν δηλαδή, καθώς αυτό μας στέλνει σπίτι μας διότι ενώ δουλεύαμε στο γυμναστήριο και εισπράττονταν οι συνδρομές των μελών, εμείς χάναμε τα μόρια της ανεργίας οπού προκύπτουν μονό από την εγγραφή μας στον ΟΑΕΔ, καθώς και κάποιο άλλο μεροκάματο. Αναφορικά με τα δεδουλευμένα μας και τις ασφαλιστικές μας εισφορές η απάντηση του Δημάρχου ήταν: «πηγαίνετε δικαστικώς να πάρετε τα λεφτά σας!!!!!!!!». Αυτό μας θα μας οδηγήσει στην πλήρη εξόντωση, δεδομένου ότι έχουμε άμεση ανάγκη των χρημάτων μας, για αυτό και προβήκαμε στην διαδικασία της επίσχεσης εργασίας και την κατάληψη του γυμναστηρίου.

Εμείς οι γυμναστές τονίζουμε ότι δεν έχουμε καμιά προσωπική εμπάθεια με κανέναν. Το μονό που ζητάμε είναι τα δεδουλευμένα μας και την επιστροφή μας στην εργασία για αυτό και γνωστοποιούμε το πρόβλημα μήπως και δοθεί αίσιο τέλος στην ταλαιπωρία μας. Δεν περιμέναμε ποτέ ότι την εκμετάλλευση που αντιμετωπίζουμε στον ιδιωτικό τομέα θα αντιμετωπίζαμε και στο δημόσιο».