Οι 7 «εντολές» της τρόικας

Σε ρόλο Προκρούστη τα στελέχη του τεχνικού κλιμακίου, απαιτούν περικοπές «χωρίς αναισθητικό», υλοποίηση μέχρι κεραίας των δεσμεύσεων του δεύτερου μνημονίου και «ρεαλιστική» ποσοτικοποίηση και προβλέψεις σε όλα τα επίπεδα.

Έρχονται σήμερα το απόγευμα, αυτή τη φορά με «γραμμή» και με… άγριες διαθέσεις, τα στελέχη του τεχνικού κλιμακίου της τρόικας, για να αρχίσουν από αύριο τη λεπτομερή αξιολόγηση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής σε όλα τα επίπεδα. Γενική τους κατεύθυνση: περικοπές «χωρίς αναισθητικό», υλοποίηση

όλων τω ν δεσμεύσεων του δεύτερου μνημονίου, «ρεαλιστική» ποσοτικοποίηση της απόδοσης όλων των μέτρων αλλά και των προβλέψεων και εκτιμήσεων σε όλα τα επίπεδα.

Εν ολίγοις, το περιβόητο «πακέτο» των 11,5 δισ. ευρώ αφορά μόνο τις νέες καθαρές περικοπές, στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν μέτρα φορολογικού χαρακτήρα, διορθωτικά μέτρα για το 2012 και διαρθρωτικά μέτρα που απορρέουν ευθέως από το δεύτερο μνημόνιο, ώστε το συνολικό «πακέτο» να διασφαλίζει τη βιωσιμότητα του χρέος, δηλαδή τη μείωσή του κάτω από το 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020. Υπ’ αυτούς τους όρους, το «πακέτο» θα «φουσκώσει» -όπως ήδη έχουμε γράψει έως τα 19-22 δισ. ευρώ!

Όλα αυτά συνοψίζονται εν πολλοίς σε 7 βασικές «εντολές» της τρόικας:

1. Το βασικό δημοσιονομικό σενάριο: Στο δεύτερο μνημόνιο, το βασικό δημοσιονομικό σενάριο αφορούσε τη χρονοσειρά 2013-2016 και εκτιμούσε ότι οι στόχοι που είχαν τεθεί για το έλλειμμα μπορούσαν να επιτευχθούν με ένα Μεσοπρόθεσμο πλαίσιο, το οποίο θα προέβλεπε συνολική προσαρμογή 11,5 δισ. ευρώ. Ωστόσο, οι νέες εκτιμήσεις για την ύφεση έχουν ανατρέψει αυτές τις παραδοχές και οδηγούν σε μια νέα σύνθεση του συνολικού «πακέτου»: καθαρές περικοπές 11,5 δισ. ευρώ (άρα περικοπές 13,5 δισ. ευρώ, από τις οποίες αφαιρούνται απώλειες λόγω μείωσης ασφαλιστικών εισφορών και φόρου εισοδήματος), διορθωτικά μέτρα για το 2012 ύψους 2-3 δισ. ευρώ, νέα φορολογικά έσοδα 4,5 - 5,5 δισ. ευρώ (1,5-2 δισ. ευρώ από νέο γύρο κατάργησης φοροαπαλλαγών και 3-3,5 δισ. ευρώ από «πραγματική» μείωση της φοροδιαφυγής). Στο γενικό αυτό σχεδιασμό υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες, τόσο στο σκέλος της περικοπής δαπανών όσο και στο σκέλος της νέας, καθαρής αύξησης των εσόδων, που κάνουν το σχεδιασμό του όλου «πακέτου» μια πολύ περίπλοκη υπόθεση.

2. Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις του δεύτερου μνημονίου: Πέρα από το γεγονός ότι η τρόικα επιμένει ότι πρέπει να υλοποιηθούν μέχρι κεραίας προς απόδειξη της πολιτικής βούλησης της ελληνικής πλευράς να τηρήσει τα συμπεφωνηθέντα, η υλοποίησή τους επηρεάζει άμεσα το ίδιο το «πακέτο» προσαρμογής σε ουσιώδεις πλευρές του. Για παράδειγμα, η υλοποίηση του μέτρου για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων κατά 150.000 μέχρι το 2014, η εφαρμογή της εφεδρείας, το μαζικό λουκέτο σε φορείς του Δημοσίου, το «μαχαίρι» στις ΔΕΚΟ, η νέα μισθολογική και διαρθρωτική παρέμβαση στον ιδιωτικό τομέα είναι προβλέψεις ή έστω σαφείς κατευθύνσεις του δεύτερου μνημονίου, και η τρόικα ζητεί να υλοποιηθούν και να