Πώς ο «φτερωτός γιατρός» έφτασε στα ισόβια δεσμά

«Δεν μπορεί ένας δημόσιος άρχοντας να αποφασίσει να κλέψει ξαφνικά το 1999. Το αδίκημα δεν είναι πρωτογενές. Η εγκληματική δράση Παπαγεωργόπουλου-Λεμούσια αποκλείει ότι έζησαν έντιμο βίο πριν από το αδίκημα της υπεξαίρεσης». Η παραπάνω δήλωση προήλθε από τον πρόεδρο του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης και αναφέρεται στο σκάνδαλο της υπεξαίρεσης από τα ταμεία στον δήμο της πόλης.

Όπως είναι ήδη γνωστό, το δικαστήριο έκανε δεκτή την

πρόταση του εισαγγελέα και καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη τον πρώην δήμαρχο Θεσσαλονίκης Βασίλη Παπαγεωργόπουλο. Μάλιστα, για τον κ. Παπαγεωργόπουλο, το δικαστήριο έκρινε πως «γνώριζε και ενέκρινε τα πάντα, αλλά άφηνε τον χειρισμό στον Μιχάλη Λεμούσια».

Το εύλογο ερώτημα είναι πώς ένας επιφανής πολίτης όπως ο κ. Παπαγεωργόπουλος, με σπουδαίες αθλητικές διακρίσεις και σημαντική επαγγελματική δραστηριότητα, έφτασε στο σημείο να οδηγηθεί στη φυλακή.

Ο «φτερωτός γιατρός»

Ο κ. Παπαγεωργόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947, έχοντας καταγωγή από το Αίγιο. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στον αθλητισμό (ήταν δρομέας ταχύτητας), φτάνοντας μάλιστα να συμμετάσχει και σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες. Ταυτόχρονα, η επαγγελματική του ενασχόληση με τον χώρο της ιατρικής, του επέφερε το τιμητικό προσωνύμιο «φτερωτός ιατρός».

Αναλυτικότερα, ο κ. Παπαγεωργόπουλος πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου (1972) και του Μόντρεαλ το 1976, όπου ήταν σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής. Μεταξύ των σημαντικότερων διακρίσεών του, συγκαταλέγονται τα τρία μετάλλια Πανευρωπαϊκών Αγώνων (στο Ελσίνκι το 1971, στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας το 1972, στο Μόναχο το 1976), η ισοφάριση του πανευρωπαϊκού ρεκόρ στα 100 μέτρα, καθώς και το γεγονός πως ήταν ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στα 100 μέτρα επί 21 συνεχή χρόνια.

Παράλληλα, ο κ. Παπαγεωργόπουλος σπούδασε στην οδοντιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του χειρουργού Οδοντιάτρου. Άσκησε το επάγγελμα του Οδοντιάτρου μέχρι το 1981.

Πολιτική δραστηριότητα

Η συμμετοχή του στα κοινά ξεκίνησε ουσιαστικά το 1978, όταν έθεσε υποψηφιότητα στις δημοτικές εκλογές και εκλέχθηκε πρώτος δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Το 1981 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ενώ την περίοδο 1991-92 διετέλεσε υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού. Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ανέλαβε το 1998, όταν εκλέχθηκε με ποσοστό 54,21%. Στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις (το 2002 και το 2006) επανεξελέγη δήμαρχος Θεσσαλονίκης, με τη θητεία του να ολοκληρώνεται το 2010.

Οι επικρίσεις και η υπεξαίρεση

Η θητεία του ως δημάρχου Θεσσαλονίκης συνοδεύτηκε από μεγάλη κριτική, κυρίως λόγω του σκανδάλου υπεξαίρεσης στα ταμεία του Δήμου που ήρθε στο φως της δημοσιότητας. Ο ίδιος μάλιστα είχε ζητήσει την ποινική δίωξη υπαλλήλου του, που θεώρησε ως υπεύθυνο.

Παράλληλα, παραλαμβάνοντας το δήμο Θεσσαλονίκης, ο Γιάννης Μπουτάρης χαρακτήρισε ως «χάος και μπάχαλο» την κατάσταση που του άφησε ο πρώην δήμαρχος. Αξίζει να σημειωθεί πως στα τέλη του 2010, το χρέος του δήμου Θεσσαλονίκης είχε ξεπεράσει τα 50 εκατ. ευρώ.

Η πτώση ενός ειδώλου και οι «τύψεις»

Μπορεί ο κ. Παπαγεωργόπουλος να δήλωσε για την απόφαση του δικαστηρίου πως «ουδεμία σχέση έχω με την υπόθεση, κάποιοι θα πεθάνουν με τύψεις», ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως ο «φτερωτός γιατρός» προσγειώθηκε σε μία πραγματικότητα πολύ οδυνηρή για έναν άνθρωπο που –κατά καιρούς– ενέπνευσε τους συμπολίτες τους και αποτέλεσε ένα υγιές πρότυπο για πολλούς άλλους.